Udział fundacji w postępowaniu o wymierzenie kary administracyjnej

Kara administracyjna nie kształtuje treści uprawnień ani obowiązków, które już zostały skonkretyzowane. NSA rozpoznał skargę kasacyjną Fundacji w sprawie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu dotyczącym administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie warunków pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza.

Tematyka: kara administracyjna, fundacja, udział organizacji społecznej, art. 31 KPA, ochrona środowiska, NSA

Kara administracyjna nie kształtuje treści uprawnień ani obowiązków, które już zostały skonkretyzowane. NSA rozpoznał skargę kasacyjną Fundacji w sprawie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu dotyczącym administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie warunków pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza.

 

Kara administracyjna nie kształtuje ani bezpośrednio, ani pośrednio treści uprawnień lub obowiązków, które
już uprzednio zostały skonkretyzowane (w niniejszej sprawie w pozwoleniu środowiskowym). To, że
nakładanie kary administracyjnej oprócz funkcji represyjnej i fiskalnej pełni też funkcję prewencyjną nie
może być podstawą do wyprowadzenia interesu społecznego jako przesłanki dopuszczenia do udziału
organizacji społecznej w sprawie w oparciu o art. 31 § 1 pkt 2 KPA.
Stan faktyczny
NSA rozpoznał skargę kasacyjną Fundacji od wyroku WSA w Warszawie z 1.7.2021 r., IV SA/Wa 445/21, 
,
w sprawie ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie odmowy
dopuszczenia do udziału w postępowaniu i skargę kasacyjną oddalił.
Postępowanie dotyczyło decyzji wymierzającej administracyjną karę pieniężną dla podmiotu korzystającego ze
środowiska za naruszenie warunków pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza.
W sprawie tej Fundacja złożyła do Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska wniosek
o wszczęcie postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej dla V. Sp.
z o.o. W piśmie tym Fundacja zawarła również wniosek o dopuszczenie jej do udziału w sprawie w charakterze
uczestnika postępowania powołując się na art. 31 § 1 pkt 1 KPA. Wniosek o dopuszczenie do udziału
w postępowaniu Fundacja uzasadniła swoimi celami statutowymi, zgodnie z którymi Fundacja zajmuje się działaniami
podejmowanymi na rzecz ochrony środowiska. W uzasadnieniu wniosku Fundacja podniosła także, że jej udział
w sprawie w charakterze uczestnika postępowania służyć będzie nie tylko interesowi samych jej członków, lecz także
będzie wspierać poszanowanie obiektywnie rozumianego interesu społecznego, przybierając postać ochrony praw
lokalnej społeczności czy też istniejących dóbr i wartości w trosce przyszłe pokolenia.
Inspektor odmówił dopuszczenia Fundacji na prawach strony w powyższym postępowaniu administracyjnym.
W uzasadnieniu postanowienia wskazał, iż prowadzone przez organ postępowanie administracyjne w przedmiocie
wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 298 ustawy z 27.4.2001 r. (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz.
2556; dalej: PrOchrŚrod), nie jest postępowaniem sensu stricte dotyczącym podejmowania przez organ działań
związanych z ochroną środowiska. W ocenie organu I instancji postępowania tego, z uwagi na jego sankcyjny
charakter, nie można bowiem zaliczyć do postępowania mającego na celu ochronę środowiska. Jednocześnie,
niezależnie od powyższego, jak podniósł organ, nawet, gdy w istocie, udział organizacji społecznej jest uzasadniony
jej celami statutowymi, to jednak organ administracji publicznej może uznać przedmiotowe żądanie organizacji
społecznej za niezasadne w sytuacji, kiedy nie przemawia za tym interes społeczny.
W ocenie organu interes społeczny rozumiany jako podejmowanie działań na rzecz spraw istotnych ze społecznego
punktu widzenia, a więc mających znaczenie dla funkcjonowania ogółu społeczności, tj. jak ochrona zdrowia,
przyrody, wartości kulturowych czy też zabytków, nie jest pojęciem ogólnym, ale zespołem wartości istotnych
i ważnych ze społecznego punktu widzenia, a które z tych właśnie względów wymagają ochrony w danym, konkretnie
toczącym się postępowaniu administracyjnym. Interes ten musi mieć zatem związek z toczącym się postępowaniem
w takim znaczeniu, by z racji jego ochrony niezbędne było dopuszczenie do udziału w tym postępowaniu organizacji
społecznej jako rzecznika tego interesu.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska, po rozpoznaniu zażalenia Fundacji, utrzymał ww. postanowienie w mocy.
Dalej Fundacja złożyła skargę do WSA, który skargę oddalił. Ostatecznie sprawa trafiła do NSA ze skargą kasacyjną.
Stanowisko NSA
NSA w pełni opowiedział się za stanowiskiem już wcześniej wyrażonym, że przesłanka interesu społecznego, o której
mowa w art. 31 § 1 pkt 2 KPA występuje w sprawach, w których dokonuje się autorytatywnej konkretyzacji normy
materialnego prawa administracyjnego, kształtując treść uprawnień lub obowiązków jednostek, a mające wpływ
pośredni też na inne wartości jak np. ochrona środowiska.
Podmioty które nie mają w sprawie własnego interesu prawnego, a w imieniu ogólnie stojącego interesu społecznego
domagają się rozstrzygnięcia w sprawie nałożenia kary pieniężnej nie spełniają przesłanek z art. 31 § 1 pkt 2 KPA.
W pełni należy opowiedzieć się za stanowiskiem, że przesłanka warunkująca dopuszczenie danej organizacji
społecznej do udziału w sprawie na podstawie art. 31 § 1 pkt 2 KPA dotycząca związku między jej celami
statutowymi z przedmiotem postępowania występuje w sprawach, w których dokonuje się konkretyzacji uprawnienia



lub obowiązku w oparciu o normy materialne prawa administracyjnego. W postępowaniu administracyjnym, którego
przedmiotem jest wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej nie kształtuje się bezpośrednio ani pośrednio treści
uprawnień lub obowiązków danego podmiotu a jedynie wymierza się sankcję za ich przekroczenie lub brak realizacji.
Trudno w takiej sytuacji dopatrzeć się związku między działalnością statutową danej organizacji społecznej, której
przedmiotem jest ochrona środowiska a przedmiotem postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia
osobie trzeciej administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie dopuszczalnych norm wprowadzania do powietrza
gazów lub pyłów określonych w decyzji wydanej na podstawie art. 181 ust. 1 pkt 2 PrOchrŚrod na wprowadzenie
gazów lub pyłów do powietrza.
W przedmiotowej sprawie z zapisów statutowych Fundacji wnoszącej skargę kasacyjną wynika, że jej podstawowym
przedmiotem działania jest w szczególności działanie na rzecz ochrony przyrody, krajobrazu i oraz środowiska
naturalnego, wspieranie, promowanie oraz propagowanie ochrony środowiska naturalnego, wspieranie szerokiego
uczestnictwa społeczeństwa w postępowaniach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, zbytków kultury, praw
człowieka jak i innych interesów publicznych, kształcenie, wychowywanie i szerzenie oświaty w zakresie ochrony
środowiska naturalnego. Fundacja realizuje swoje cele m.in. poprzez organizowanie kampanii, składanie petycji
i podejmowanie innych form aktywności w celu ochrony środowiska naturalnego, przygotowywanie i wdrażanie
projektów, opinii, badań i programów dotyczących ochrony środowiska, działalność doradczą i konsultacyjną,
uczestniczenie w postępowaniach administracyjnych i innych, w których mogą być naruszone interesy ochrony
środowiska naturalnego. Powyższe cele działania Fundacji i formy jej realizacji niewątpliwie związane z ochroną
środowiska odnośnie do przedmiotu niniejszego postępowania administracyjnego są na tyle odległe, że trudno
dopatrzeć się związku prawnego między nimi.
NSA wskazał także, że nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut kasacyjny dotyczący naruszenia art. 272 pkt 2
PrOchrŚrod w zw. z art. 298 ust. 1 pkt 1 PrOchrŚrod. Pierwszy z powołanych przepisów stanowi, że jednym
z środków finansowo- prawnych ochrony środowiska jest administracyjna kara pieniężna a drugi stwierdza, że
administracyjne kary pieniężne wymierza się w drodze decyzji za przekroczenie określonych w pozwoleniach,
o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1 i 2 PrOchrŚrod ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do
powietrza. O ile zgodzić należy się ze stwierdzeniem skarżącej kasacyjnie Fundacji, że powyższy środek finansowo-
prawny ochrony środowiska pełni obok funkcji represyjnej także rolę prewencyjną o tyle nie może to stanowić
podstawy do przyjęcia, że organizacje społeczne do których zadań statutowych należy ochrona środowiska mogą
z tego wywodzić interes prawny uzasadniający ich dopuszczenie do udziału w sprawie o wymierzenie
administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 ust. 1 pkt
1 i 2 PrOchrŚrod, ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza.

Komentarz
W omawianym wyroku NSA podkreślił, że organizacje społeczne, w tym fundacje, ubiegające się o dopuszczenie do
udziału w postępowaniu w sprawie dotyczącej innej osoby nie mogą poprzestać na przedstawieniu swoich celów
statutowych. Organizacja społeczna powinna również uprawdopodobnić, że przyczyni się aktywnie do lepszego
wypełnienia przez dane postępowanie administracyjne jego celów. Udział organizacji społecznej w postępowaniu
administracyjnym musi odpowiadać wymaganiom racjonalnie pojmowanej kontroli społecznej nad postępowaniem
administracyjnym w indywidualnej sprawie i działaniem w nim organów administracji. Te okoliczności nie zostały
wykazane w niniejszej sprawie. W obszernym uzasadnieniu wyroku NSA przyjął, że trudno uznać aby udział
w postępowaniu administracyjnym zmierzającym do wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie
przez dany podmiot dopuszczalnych norm wprowadzania do powietrza gazów lub pyłów przyczynił się do realizacji
celu jakim jest ochrona środowiska.

Wyrok NSA z 29.9.2023 r., III OSK 7430/21, 








 

NSA podkreślił, że udział fundacji w postępowaniu o wymierzenie kary administracyjnej nie jest uzasadniony, gdy brak związku między celami statutowymi organizacji a przedmiotem postępowania. Udział społeczny musi służyć racjonalnej kontroli społecznej nad postępowaniem administracyjnym.