Skarga na adwokata nie jest informacją publiczną
Skarga na adwokata nie jest informacją publiczną - tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny, wyjaśniając, że dokument ten ma skutki prawne jedynie w postępowaniu dyscyplinarnym. Sprawa dotyczyła wniosku o udostępnienie informacji publicznej związanej z postępowaniem wobec adwokata, który został ostatecznie odrzucony przez organ. W kolejnych instancjach sądowych podjęto decyzje odmiennie interpretujące charakter skargi i jej dostępność jako informacji publicznej.
Tematyka: skarga, adwokat, informacja publiczna, Naczelny Sąd Administracyjny, postępowanie dyscyplinarne, dokument urzędowy
Skarga na adwokata nie jest informacją publiczną - tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny, wyjaśniając, że dokument ten ma skutki prawne jedynie w postępowaniu dyscyplinarnym. Sprawa dotyczyła wniosku o udostępnienie informacji publicznej związanej z postępowaniem wobec adwokata, który został ostatecznie odrzucony przez organ. W kolejnych instancjach sądowych podjęto decyzje odmiennie interpretujące charakter skargi i jej dostępność jako informacji publicznej.
Skarga, mająca na celu zainicjowanie postępowania dyscyplinarnego wobec adwokata, jest dokumentem, który nie może wywoływać skutków prawnych poza tym postępowaniem. Skarga taka nie podlega udostępnieniu na zasadach przewidzianych w ustawie z 6.9.2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 902; dalej: DostInfPubU) – stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny. Stan faktyczny M.P. złożył do Okręgowej Rady Adwokackiej w W. wniosek o udostępnienie informacji publicznej w postaci: 1. kopii wszystkich postanowień o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec adwokata T.K. przechowywanych w archiwum ORA w W.; 2. zestawienia wszystkich skarg złożonych na tego adwokata z podaniem adresata, daty wpływu, zwięzłym określeniem petitum oraz kopią zarządzenia o sposobie procedowania z danym pismem; 3. wniosków o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego zawartych w aktach osobowych adwokata T.K. z podaniem adresata, daty wpływu, zwięzłym określeniem petitum oraz kopią zarządzenia o sposobie procedowania z danym pismem. W zakresie punktu 1 wniosku organ poinformował M.P., że przed okresem ustanowienia rzecznika dyscyplinarnego odrębnym organem Izby, w aktach osobowych adwokata T.K. nie znajdują się żadne postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Natomiast informacje, których dotyczyły punkty 2 i 3 zostały uznane za informację przetworzoną, dlatego organ wezwał M.P. do wykazania, że uzyskanie tych informacji jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Ponieważ wnioskodawca nie zdołał tego wykazać, ORA w W. odmówiła M.P. udzielenia informacji publicznej. Zarzuty skargi W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M.P. dowodził, że sprawowanie władzy dyscyplinarnej przez organy samorządu zawodowego jest formą wykonywania władzy publicznej. W rezultacie informacja o sposobie wykonywania władzy dyscyplinarnej jest podlegającą udostępnieniu informacją publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 DostInfPubU. Dodatkowo M.P. twierdził, że żądana informacja stanowi informację prostą wymagającą jedynie odpowiedniego technicznego przekształcenia. Jej udostępnienie nie wymaga przeprowadzenia ponadprzeciętnej analizy czy podjęcia czynności analitycznych a organ nie wykazał konieczności podjęcia dodatkowych sił i środków. Orzeczenie WSA Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił uchwały ORA w W. W ocenie Sądu skarga osoby fizycznej, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone postępowaniem adwokata, jest pismem prywatnym. Pokrzywdzony w piśmie tym domaga się od podmiotu publicznego podjęcia działania z powodów istotnych dla tej osoby, nie zaś z uwagi na dobro publiczne. Z art. 3 ust. 1 pkt 2 DostInfPubU wynika natomiast, że prawo wglądu do dokumentów zawierających informację publiczną jest ograniczone do dokumentów urzędowych. W uzasadnieniu wyroku stwierdzono, że dokument prywatny nie staje się dokumentem urzędowym tylko dlatego, iż został skierowany do organu administracji publicznej i znajduje się w jego posiadaniu. W rezultacie skarga osoby prywatnej, nawet inicjująca postępowanie przed podmiotem publicznym, nie podlega udostępnieniu na podstawie art. 1 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 2 DostInfPubU. Sąd zaznaczył, że skarżący nie zażądał w swym wniosku udostępnienia dokumentów źródłowych, lecz zestawień z informacji w nich zawartych. Co do zasady, nie jest wykluczone udostępnianie zawartych w pismach prywatnych informacji o charakterze publicznym, czyli nie samego pisma jako nośnika informacji lecz tylko wybranej treści odnoszącej się do spraw publicznych. Jednak w tej sprawie z uwagi na zakres informacji jaki należałoby umieścić w zestawieniu, realizacja żądania wnioskodawcy prowadziłaby do udostępnienia informacji o charakterze ściśle prywatnym poprzez ujawnienie personaliów osób składających skargi, daty złożenia pism prywatnych, powodów inicjujących konkretne dziania takich osób. Nie można w trybie dostępu do informacji publicznej tworzyć zestawień z treści będącej informacją prywatną. W rezultacie organ powinien poinformować wnioskodawcę na piśmie, że jego żądanie nie dotyczy informacji publicznej. Wbrew twierdzeniom organu Sąd uznał natomiast, że żądanie zawarte w punkcie 3 wniosku nie może zostać zakwalifikowane jako informacja przetworzona. Wniosek rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie przez sąd dyscyplinarny postępowania, jako oświadczenie woli i wiedzy podmiotu publicznego, stanowi informację publiczną. Udostępnienie wniosków wraz z zarządzeniem o sposobie procedowania z pismem powinno nastąpić poprzez udostępnienie ich zanonimizowanych kopii. Czynności anonimizacji, czyli przekształcenia dokumentu, nie należy utożsamiać z procesem przetwarzania informacji. Stanowisko NSA Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Stowarzyszenia W., której zarzuty koncentrowały się na kwestionowaniu charakteru informacji zawartych w skargach i wnioskach o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego polegających na podaniu adresata, daty wpływu, zwięzłym określeniu petitum i wskazaniu sposobu procedowania z pismem. NSA stwierdził, że przepisy ustawy z 26.5.1982 r. Prawo o adwokaturze (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1184) regulujące odpowiedzialność dyscyplinarną adwokatów i aplikantów adwokackich za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie obowiązków zawodowych, nie przesądzają charakteru skargi w kontekście pojęcia informacji publicznej. Zdaniem NSA skarga, mająca na celu zainicjowanie postępowania dyscyplinarnego wobec adwokata, jest szczególnym dokumentem mającym wywołać określone skutki prawne. Pismo to funkcjonuje w ramach konkretnego postępowania i nie może wywołać skutków prawnych poza postępowaniem dyscyplinarnym. Nie jest zatem dokumentem dotyczącym informacji o sprawach publicznych w rozumieniu art. 1 ust. 1 DostInfPubU. Skarga taka nie mieści się w żadnej z kategorii zakreślonej w art. 6 DostInfPubU. Zawarta w art. 6 ust. 2 DostInfPubU definicja legalna dokumentu urzędowego może być odczytywana wyłącznie przez pryzmat art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a DostInfPubU. Skarga złożona na adwokata nie jest dokumentem urzędowym, dokumentem z przebiegu i efektów kontroli albo wystąpieniem, wnioskiem, czy opinią. Skarga taka nie mieści się więc w pojęciu danych publicznych. Wyrok NSA z 19.1.2024 r., III OSK 2956/21,
Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że skarga inicjująca postępowanie dyscyplinarne wobec adwokata nie podlega udostępnieniu jako informacja publiczna. NSA uznał, że dokument taki nie jest dokumentem urzędowym ani informacją publiczną, co skutkowało odrzuceniem skargi kasacyjnej Stowarzyszenia W. dotyczącej charakteru skarg adwokackich.