Materiał dowodowy w języku obcym

Nałożonego prawem obowiązku wykazania się certyfikatami bezpieczeństwa sprzętu i urządzeń na placu zabaw nie wypełnia przedłożenie certyfikatów w języku obcym ani przedłożenie tłumaczeń niepełnych. Decyzja Organu odwoławczego uchylająca decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego i nakazująca zapewnienie zgodności sprzętu z polską normą PN-EN 1176 budzi kontrowersje. Skarżący wnieśli skargę argumentując naruszenie przepisów dotyczących tłumaczenia certyfikatów oraz zgodności sprzętu z wymogami normatywnymi.

Tematyka: certyfikaty, bezpieczeństwo, sprzęt, normy, język obcy, tłumaczenia, przedszkole, organy administracji publicznej, postępowanie administracyjne

Nałożonego prawem obowiązku wykazania się certyfikatami bezpieczeństwa sprzętu i urządzeń znajdujących
się na placu zabaw nie wypełnia przedłożenie certyfikatów w języku obcym ani przedłożenie tłumaczeń
niepełnych.
Stanowisko Organów
Decyzją z 17.8.2023 r. Dolnośląski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny we Wrocławiu (dalej: Organ
odwoławczy), po rozpatrzeniu odwołania A.P., D.M. i P.M., prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki
cywilnej pod nazwą – E. s.c. w Ś. (dalej: Skarżący), uchylił decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora
Sanitarnego we Wrocławiu (dalej: Organ) z 5.5.2023 r. i nakazał Skarżącym zapewnić zgodność z polską normą PN-
EN 1176, sprzętu i urządzeń, znajdujących się na placu zabaw przedszkola, tj.:
1. huśtawki - gniazdo z drabinką;
2. huśtawki - drabinka i równoważnia;
3. trampoliny;
4. drewnianego domku;
5. karuzeli obrotowej;
6. dwóch statków;
7. mostku ze zjeżdżalnią,
8. zielonej ławki ze stolikiem oraz
9. huśtawki podwójnej z równoważnią, poprzez przedłożenie sporządzonych w języku polskim certyfikatów lub
usunąć z placu zabaw sprzęty i urządzenia niepoddane certyfikacji w terminie do 2.10.2023 r.
16.5.2022 r. Organ przeprowadził kontrolę na terenie prowadzonego przez Skarżących przedszkola, w wyniku której
stwierdzono m.in. brak certyfikatów dla sprzętu i urządzeń znajdujących się na placu zabaw. Decyzją z 24.6.2022 r.
Organ nakazał Skarżącym wyposażyć plac zabaw w sprzęt posiadający certyfikaty zgodności, przetłumaczone na
język polski w terminie do 5.8.2022. Jako podstawę prawną decyzji powołano art. 12 ust. 1 ustawy z 14.3.1985 r.
o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 416; dalej: PISU) i art. 27 ust. 1 PISU.
Zaskarżoną decyzją z 17.8.2023 r. Organ odwoławczy uchylił w całości ww. decyzję i nakazał Skarżącym wykazanie
zgodności z normą użytkowanego przez dzieci, znajdującego się na placu zabaw przedszkola, sprzętu i urządzeń,
poprzez przedłożenie sporządzonych w języku polskim odpowiednich certyfikatów zgodności lub ich usunięcie
w terminie do 2.10.2023 r. W uzasadnieniu wyjaśniono, że obowiązek posiadania certyfikatów oraz atestów dla
sprzętu i urządzeń montowanych na terenie placówki, w której przebywają dzieci, jest związany
z koniecznością zapewnienia im bezpieczeństwa, co wprost wynika z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z 14.12.2016 r. –
Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 900; dalej: PrOśw) oraz art. 68 ust. 1 pkt 6 PrOśw. Legitymowanie się
stosownymi atestami i certyfikatami daje gwarancję, że dane wyposażenie lub sprzęt zapewnia minimalne standardy
bezpieczeństwa. Z kolei podstawę prawną żądania atestów lub certyfikatów na urządzenia będące wyposażeniem
przedszkola stanowią § 2 i § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31.12.2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1604, dalej:
BHPOśwR). Podkreślono, że choć plac zabaw nie stanowi stricte placówki, to jednak urządzenia znajdujące się na jej
terenie, a więc również plac zabaw, powinien posiadać atesty i certyfikaty gwarantujące jego wykonanie zgodnie
z odpowiednimi normami. Dodatkowo wywiedziono, że § 9 ust. 3 BHPOśwR ma zastosowanie do przedszkoli - art. 2
pkt 1 PrOśw wprost określa, że system oświaty obejmuje także przedszkola. Z kolei obowiązek posiadania
certyfikatów w języku polskim wynika z ustawy z 7.10.1999 r. o języku polskim (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 672; dalej:
JęzykPolU), według której język polski jest językiem urzędowym organów jednostek samorządu terytorialnego
i podległych im instytucji, w zakresie w jakim wykonują zadania publiczne, a zatem także organów przed którymi
toczy się postępowanie administracyjne. Powyższa zasada dotyczy także oświadczeń woli, podań i innych pism
składanych tym organom.
Stanowisko Skarżących
W skardze na ww. decyzję Skarżący wnieśli o jej uchylenie, umorzenie postępowania oraz zasądzenie jego kosztów.
Zarzucono naruszenie m.in.: art. 4 JęzykPolU i art. 7 ust. 3 JęzykPolU, poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że

to wyłącznie strony są zobowiązane do tłumaczenia certyfikatów zgodności na język polski, a także § 9 ust. 3
BHPOśwR, poprzez błędne przyjęcie, że urządzenia placu zabaw nie spełniają wymogów określonych w tym
przepisie, w sytuacji gdy posiadają one odpowiednie atesty, deklaracje zgodności i certyfikaty bezpieczeństwa,
potwierdzające zgodność także z normami europejskimi.
W odpowiedzi na skargę Organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie i podtrzymał argumentację zawartą
w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Wskazano przy tym, iż jako zasadę uznaje się, że wszyscy producenci,
importerzy oraz dystrybutorzy mają obowiązek wprowadzać na rynek europejski wyłącznie produkty
bezpieczne.
Stanowisko WSA we Wrocławiu
WSA we Wrocławiu wskazał, że wbrew argumentacji skargi przepisy prawa jednoznacznie regulują wymagania
dotyczące wyposażenia placu zabaw w przedszkolu. Zgodnie z § 9 ust. 3 BHPOśwR, szkoły i placówki nabywają
wyposażenie posiadające odpowiednie atesty lub certyfikaty. Przepis ten jest adresowany także do przedszkoli.
Zgodnie z art. 3 pkt 1 PrOśw pod pojęciem „szkoły” należy rozumieć również „przedszkole”.
W ocenie WSA we Wrocławiu nie można mieć wątpliwości, że podmiot prowadzący przedszkole niepubliczne
zobligowany jest zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki nauki, wychowania i opieki, w tym dysponować
wyposażeniem posiadającym odpowiednie atesty lub certyfikaty. W okolicznościach sprawy zostało ustalone, że
Skarżący nie wywiązali się z obowiązku przedłożenia certyfikatów dotyczących niektórych urządzeń
wykorzystywanych na placu zabaw. Zebrany materiał dowodowy potwierdza, że do niektórych sprzętów przedłożono
jedynie certyfikaty w języku niemieckim. Dokumentacja dotycząca pozostałych jest zaś niepełna.
Jak trafnie wyjaśniono w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, obowiązku wykazania się certyfikatami
bezpieczeństwa z § 9 ust. 3 BHPOśwR nie wypełnia przedłożenie certyfikatów w języku obcym, przedłożenie
tłumaczeń niepełnych, jak i przedłożenie deklaracji zgodności. W świetle art. 5 ust. 2 JęzykPolU, oświadczenia
woli, podania i inne pisma kierowane do organów administracji publicznej składane są w języku polskim, chyba że
przepisy szczególne stanowią inaczej. Żaden ze stosowanych w niniejszej sprawie przepisów nie zwalniał
Skarżących z przytoczonego obowiązku. Jeśli więc Skarżący nabyli wyposażenie posiadające certyfikaty w języku
obcym, należało Organom przedłożyć pełne tłumaczenia tych certyfikatów na język polski. Nie ma przy tym podstaw
prawnych do uznania, że to organ administracji zobligowany jest we własnym zakresie zlecać tłumaczenie pism
kierowanych do niego w języku obcym.
WSA we Wrocławiu podkreślił, że deklaracja zgodności nie jest certyfikatem i nie została ona wymieniona w § 9 ust.
3 BHPOśwR. „Deklaracja zgodności” jest jedynie oświadczeniem producenta, instalatora lub ich upoważnionego
przedstawiciela albo prywatnego importera, na ich wyłączną odpowiedzialność, że wyrób jest zgodny
z wymaganiami. Natomiast to „certyfikat” stanowi dokument wydany przez jednostkę notyfikowaną, potwierdzający,
że wyrób, projekt wyrobu lub proces jego wytwarzania są zgodne z wymaganiami (art. 4 pkt 4 ustawy z 13.4.2016 r.
o systemach zgodności i nadzoru rynku (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1854; dalej: SystOcenZgRynkU) i art. 6
SystOcenZgRynkU). Przedłożenie deklaracji zgodności nie stanowi więc potwierdzenia realizacji obowiązku
wynikającego z § 9 ust. 3 BHPOśwR.
Niezrozumiała jest też argumentacja skargi podnosząca, że w decyzji zaniechano wyjaśnienia, dlaczego
wyposażenie placu zabaw przedszkola prowadzonego przez Skarżących winno być zgodne jedynie z Polską Normą
PN-EN 1176. Argumentacja tego rodzaju podnosi bowiem kwestię niemającą znaczenia w sprawie. Rozpatrywana
sprawa dotyczyła sporu o to, czy wywiązano się z obowiązku przedłożenia Organom certyfikatów bezpieczeństwa.
Rozstrzygnięcie WSA we Wrocławiu
WSA we Wrocławiu wskazał zatem, że jak wynika z art. 27 ust. 1 PISU, w razie stwierdzenia naruszenia wymagań
higienicznych i zdrowotnych, państwowy inspektor sanitarny nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym
terminie stwierdzonych uchybień. W realiach sprawy Organy miały podstawy do wydania decyzji nakazującej
przedłożenie sporządzonych w języku polskim certyfikatów lub usunięcie z placu zabaw sprzętów, wobec których
Skarżący nie wywiązali się z obowiązku okazania certyfikatów bezpieczeństwa. Wobec powyższego WSA we
Wrocławiu oddalił skargę w całości (art. 151 PostAdmU).

Komentarz
Rozpatrując stan faktyczny ustalony w niniejszej sprawie WSA we Wrocławiu wypowiedział się na temat
bezspornego obowiązku ciążącego z mocy przepisów prawa na podmiocie prowadzącym placówkę niepubliczną -
przedszkole zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki. W tym kontekście
WSA we Wrocławiu wskazał, że wykazanie spełnienia ww. obowiązku możliwe jest jedynie za pomocą dokumentów
przedłożonych organowi w toku postępowania w języku polskim. Przy czym obowiązek dokonania ewentualnych
tłumaczeń posiadanej dokumentacji spoczywa na stronie postępowania. Z ww. powinności nie wywiązali się
Skarżący w niniejszej sprawie.

Wyrok WSA we Wrocławiu z 14.3.2024 r. IV SA/Wr 590/23,

WSA we Wrocławiu podtrzymał decyzję Organu odwoławczego, uznając konieczność przedłożenia certyfikatów w języku polskim lub usunięcia sprzętu nieposiadającego wymaganych dokumentów. W toku postępowania nie wykazano spełnienia obowiązku przez Skarżących, co skutkowało odrzuceniem skargi. WSA we Wrocławiu uznał, że dokumentacja musi być przedstawiona w języku polskim, a obowiązek tłumaczenia spoczywa na stronie postępowania.