Kiedy należy umorzyć postępowanie o aktualizację opłaty za użytkowanie wieczyste?
Umorzenie postępowania aktualizacyjnego dotyczy sytuacji, gdy mimo wszczęcia po 5.10.2018 r., przed 1.1.2019 r. nie skutecznie doręczono wypowiedzenia opłaty za użytkowanie wieczyste. NSA rozpatrzył skargę kasacyjną i oddalił ją, argumentując, że przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności spowodowało bezprzedmiotowość opłaty. W świetle przepisów umorzenie postępowania jest uzasadnione, gdy wszystkie zobowiązane strony nie otrzymały wypowiedzenia przed 1.1.2019 r.
Tematyka: umorzenie postępowania, aktualizacja opłaty, użytkowanie wieczyste, NSA, przekształcenie prawa, umorzenie, opłata roczna, doręczenie wypowiedzenia
Umorzenie postępowania aktualizacyjnego dotyczy sytuacji, gdy mimo wszczęcia po 5.10.2018 r., przed 1.1.2019 r. nie skutecznie doręczono wypowiedzenia opłaty za użytkowanie wieczyste. NSA rozpatrzył skargę kasacyjną i oddalił ją, argumentując, że przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności spowodowało bezprzedmiotowość opłaty. W świetle przepisów umorzenie postępowania jest uzasadnione, gdy wszystkie zobowiązane strony nie otrzymały wypowiedzenia przed 1.1.2019 r.
Umorzeniu podlega tylko takie postępowanie aktualizacyjne, które zostało wszczęte po 5.10.2018 r., ale przed 1.1.2019 r. nie zostało skutecznie doręczone wypowiedzenie dotychczasowej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste wszystkim zobowiązanym użytkownikom wieczystym danej nieruchomości. Stan faktyczny NSA rozpoznał skargę kasacyjną SKO od wyroku WSA w Warszawie z 12.7.2023 r., I SA/Wa 2598/22, , w sprawie ze skargi Miasta na orzeczenie SKO z 2019 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego i skargę tę oddalił. Wcześniej WSA uchylił zaskarżone orzeczenie SKO. SKO kwestionowało nakazanie, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w zakresie skutecznego doręczenia przed 1.1.2019 r. wypowiedzeń opłaty rocznej wszystkim współużytkownikom wieczystym, ponownego wydania orzeczenia, w sytuacji, gdy w świetle przepisów ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 344; dalej: GospNierU) oraz ustawy z 31.1.2019 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz.U. z 2019 r. poz. 270; dalej: ZmGospNierU19) nie istnieją podstawy prawne do wydania przez Kolegium merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie o uznanie bezskuteczności aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości wobec niezakończenia postępowania aktualizacyjnego przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy zmieniającej, tj. 13.2.2019 r. Stanowisko NSA NSA wskazał, że kwestia sporna sprowadza się w sprawie do wykładni przepisów prawa normujących umorzenie postępowania w sprawie aktualizacji opłaty za użytkowanie wieczyste. Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z 20.7.2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 386; dalej: PrzekszUżytkWieczU), z tytułu przekształcenia nowy właściciel gruntu ponosi na rzecz dotychczasowego właściciela gruntu opłatę w wysokości równej wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która obowiązywałaby w dniu przekształcenia. Pojęcie „obowiązywałaby” użyte w przywołanym przepisie oznacza w istocie opłatę z tytułu użytkowania wieczystego w wysokości należnej od 1.1.2019 r., gdyby nie doszło do przekształcenia z tym dniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności z dniem 1.1.2019 r. spowodowało bowiem bezprzedmiotowość opłaty z tytułu użytkowania wieczystego wobec nieruchomości objętych przekształceniem prawa na podstawie PrzekszUżytkWieczU, skoro od wskazanego dnia nie istnieje już prawo, za które opłata była pobierana. Wskazane sformułowanie „obowiązywałaby” oznacza zatem, że wysokość opłaty za przekształcenie ma być równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która byłaby opłatą należną z dniem 1.1.2019 r., gdyby nie doszło do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Omawiane pojęcie należy więc odnieść do hipotetycznej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, należnej począwszy od 1.1.2019 r. Art. 4 ZmGospNierU19 nie pozostawia żadnych wątpliwości co do rozumienia jego treści. Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 ZmGospNierU19, jeżeli postępowanie w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego zostało wszczęte po 5.10.2018 r., a wypowiedzenia dotychczasowej wysokości tej opłaty nie zostały skutecznie doręczone wszystkim współużytkownikom wieczystym nieruchomości przed 1.1.2019 r., roczna opłata przekształceniowa jest równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która obowiązywała przed aktualizacją. Z treści cytowanego przepisu wynika, że opłata za przekształcenie jest równa wysokości opłaty za użytkowanie wieczyste bez uwzględnienia jej aktualizacji, jeżeli aktualizacja ta została wszczęta nawet po 5.10.2018 r., tj. po dniu wejścia w życie ustawy przekształceniowej, ale nie zostały jednak skutecznie doręczone wypowiedzenia dotychczasowej opłaty za użytkowanie wieczyste wszystkim użytkownikom wieczystym danej nieruchomości, czyli aktualizacja ta nie została skutecznie wszczęta wobec wszystkich zobowiązanych użytkowników wieczystych danej nieruchomości przed 1.1.2019 r., tj. przed dniem zaistnienia przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności z mocy samego prawa. Skuteczność wszczęcia procedury aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego wobec wszystkich zobowiązanych, która to opłata ma obowiązywać w zaktualizowanej wysokości od 1.1. danego roku następującego po roku, w którym dokonano takiej aktualizacji, zależy bowiem od skutecznego doręczenia wypowiedzenia dotychczasowej wysokości tej opłaty wszystkim użytkownikom wieczystym danej nieruchomości przed 1.1. danego roku, w którym ma obowiązywać opłata roczna w wysokości zaktualizowanej, co wynika z art. 78 ust. 1 i 4 oraz art. 79 ust. 4, 5 i 8 GospNierU oraz z art. 21 ust. 1 i 5 PrzekszUżytkWieczU. Z omawianego art. 4 ust. 1 ZmGospNierU19 wynika zatem, że w sprawach, w których nie doszło do skutecznego wypowiedzenia dotychczasowej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste przed 1.1.2019 r. wszystkim zobowiązanym, wysokość opłaty za przekształcenie ma być równa wysokości dotychczasowej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste bez uwzględnienia jej aktualizacji ze względu na bezprzedmiotowość tej aktualizacji po 1.1.2019 r. Z tego względu w art. 4 ust. 2 ZmGospNierU19 ustawodawca wskazał, że: „Postępowania, o których mowa w ust. 1, niezakończone w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, umarza się”, aby w ten sposób, tj. umorzeniem, zakończyć te wszystkie postępowania aktualizacyjne, i tylko te, które stały się bezprzedmiotowe ze względu na ustalenie w art. 4 ust. 1 ZmGospNierU19, że nawet przy podjętej po 5.10.2018 r. aktualizacji opłaty z tytułu użytkowania wieczystego, ale nieskutecznym jej wszczęciu przed 1.1.2019 r. wobec wszystkich zobowiązanych (tj. nieskutecznym wypowiedzeniu dotychczasowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego wszystkim użytkownikom wieczystym danej nieruchomości) opłata roczna w zaktualizowanej wysokości nie miałaby już żadnego znaczenia, skoro za podstawę do ustalenia opłaty za przekształcenie należy w takiej sytuacji przyjąć wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste przed jej aktualizacją i sama opłata za użytkowanie wieczyste po aktualizacji nie byłaby już należna ze względu na odpadnięcie podstawy do jej uiszczenia, tj. wygaśnięcie użytkowania wieczystego wskutek jego przekształcenia w prawo własności. Analizowany art. 4 ust. 2 ZmGospNierU19 nie dotyczy zatem postępowań aktualizacyjnych, w których właściwy organ, reprezentujący publicznego właściciela nieruchomości, skutecznie wszczął postępowanie aktualizacyjne przed 1.1.2019 r. przez doręczenie wszystkim użytkownikom wieczystym danej nieruchomości wypowiedzenia dotychczasowej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste. W takim wypadku nie stosuje się normy wynikającej z art. 4 ust. 1 ZmGospNierU19 o ustaleniu opłaty za przekształcenie w wysokości równej opłacie rocznej za użytkowanie wieczyste przed aktualizacją. Wysokość opłaty za przekształcenie, zgodnie z art. 7 ust. 2 PrzekszUżytkWieczU, jest wtedy równa wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste, która obowiązywałaby w dniu przekształcenia, tj. 1.1.2019 r., a więc w wysokości uwzględniającej aktualizację, zgodnie z art. 78 ust. 1 i 4 GospNierU oraz art. 79 ust. 4, 5 i 8 GospNierU. Komentarz Przedmiotem sporu w analizowanej sprawie nie była zasadność aktualizacji opłaty za użytkowanie wieczyste, a dopuszczalność rozstrzygnięcia tego sporu ze względu na materialnoprawną regulację zawartą w art. 4 ust. 1 ZmGospNierU19. Jeżeli w sprawie dojdzie do ustalenia, że nie było podstaw do zastosowania art. 4 ust. 2 ZmGospNierU19 i umorzenia postępowania w przedmiocie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, to możliwe będzie wydanie przez SKO orzeczenia na podstawie art. 79 ust. 3 GospNierU, a dalej do ewentualnego zgłoszenia sprzeciwu i przekazania sprawy do rozpoznania sądowi powszechnemu. Samo przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności nieruchomości nie niweczy bowiem sensu prowadzenia postępowania aktualizacyjnego. Omawiane zagadnienie było wielokrotnie już przedmiotem orzekania przez sądy administracyjne. O tym, czym prowadzenie postępowania nie jest bezprzedmiotowe decyduje wprost przepis prawa materialnego. Wyrok NSA z 15.5.2024 r., I OSK 52/24,
Rozstrzygnięcie sporu dotyczącego umorzenia postępowania aktualizacyjnego opłaty za użytkowanie wieczyste nie zależy od zasadności samej aktualizacji, ale od przestrzegania ustawowych terminów i procedur. NSA podkreślił, że umarzanie postępowań ma swoje materialnoprawne uzasadnienie i nie oznacza automatycznego zaniechania aktualizacji opłaty za użytkowanie wieczyste.