Nienależyta reprezentacja strony jako przesłanka wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego
Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że niewłaściwe reprezentowanie interesów strony przez pełnomocnika procesowego nie równa się z brakiem należytej reprezentacji, co może wpłynąć na wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego. Skarga o wznowienie postępowania związana z decyzją ws. zabudowy hotelu i apartamentów oraz zaniedbaniami pełnomocnika. NSA odrzucił skargę, argumentując, że strona była należycie reprezentowana. Skutki zaniedbań pełnomocnika i konieczność informowania sądu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa.
Tematyka: Naczelny Sąd Administracyjny, wznowienie postępowania, reprezentacja strony, pełnomocnik procesowy, zaniedbania pełnomocnika, wypowiedzenie pełnomocnictwa, skutki zaniedbań, informowanie sądu, interesy stron, PostAdmU
Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że niewłaściwe reprezentowanie interesów strony przez pełnomocnika procesowego nie równa się z brakiem należytej reprezentacji, co może wpłynąć na wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego. Skarga o wznowienie postępowania związana z decyzją ws. zabudowy hotelu i apartamentów oraz zaniedbaniami pełnomocnika. NSA odrzucił skargę, argumentując, że strona była należycie reprezentowana. Skutki zaniedbań pełnomocnika i konieczność informowania sądu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że niewłaściwe reprezentowanie interesów strony przez jej pełnomocnika procesowego nie jest tożsame z brakiem należytej reprezentacji strony w postępowaniu będącym przesłanką wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego. Wszelkie zaniedbania, jakich dopuścił się pełnomocnik, wywołują skutki takie, jak gdyby dopuściła się ich sama strona. Skarga o wznowienie postępowania W 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu skargi kasacyjnej M.W. uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 2019 r. i decyzję SKO w W., zobowiązując jednocześnie ten organ do wydania decyzji stwierdzającej nieważność decyzji Burmistrza Miasta D., którą ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu hotelowego oraz apartamentów wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Uczestnik postępowania - I. sp. z o.o. sp.k. złożyła skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego w tej sprawie, jako podstawę wznowienia podając art. 271 pkt 2 ustawy z 30.8.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej: PostAdmU). I. sp. z o.o. sp.k. dowodziła, że nie była należycie reprezentowana, bowiem NSA korespondował wyłącznie z jej pełnomocnikiem, którego umocowanie zostało odwołane w 2020 r. Profesjonalny pełnomocnik – adwokat, pomimo ciążących na nim obowiązków, nie poinformował NSA o tym fakcie. Po otrzymaniu zawiadomienia o terminie rozprawy adwokat nie przekazał tej informacji byłemu mocodawcy, co spowodowało, że I. sp. z o.o. sp.k. nie mogła zaprezentować swojego stanowiska, ani przedstawić istotnych dowodów, które mogły mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Zdaniem wnoszącej skargę o wznowienie, brak należytej reprezentacji spowodował istotne naruszenie jej praw procesowych prowadzące do nieważności postępowania przed NSA. Wypowiedzenie pełnomocnictwa NSA odrzucił skargę o wznowienie postępowania stwierdzając, że nie można uznać, iż I. sp. z o.o. sp.k. nie była należycie reprezentowana w rozumieniu art. 271 pkt 2 PostAdmU. Zgodnie z art. 42 § 1 PostAdmU, wypowiedzenie pełnomocnictwa przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do sądu od dnia zawiadomienia go o tym. Oznacza to, że dopóki zawiadomienie o wypowiedzeniu pełnomocnictwa nie zostanie sądowi doręczone, dotychczasowy pełnomocnik jest uważany za upoważnionego do wszelkich czynności w granicach pełnomocnictwa ze skutkiem dla mocodawcy. Przy ustalaniu dnia zawiadomienia sądu istotna jest data, w której sąd faktycznie dowiedział się o wypowiedzeniu, czyli dzień doręczenia sądowi stosownego pisma lub złożenia go w biurze podawczym sądu. Dopiero od chwili powzięcia wiadomości o wypowiedzeniu pełnomocnictwa przez mocodawcę, sąd ma obowiązek traktowania strony jako działającej bez pełnomocnika (zob. wyrok NSA z 31.1.2012 r., I OSK 997/11, ). Przy ocenie skutków wypowiedzenia w kontekście art. 42 § 1 PostAdmU nie ma znaczenia czy pełnomocnictwo w stosunku wewnętrznym między pełnomocnikiem a mocodawcą już wygasło, czy nie, jak również jakie są relacje stron i stopień sumienności w wykonywaniu obowiązków przez pełnomocnika. W konsekwencji jeżeli sąd nie zostanie zawiadomiony o wypowiedzeniu pełnomocnictwa, to odnosi ono skutki tylko w ramach wewnętrznej relacji między pełnomocnikiem a mocodawcą (zob. postanowienie NSA z 7.3.2024 r., I OZ 85/24, ). W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że o wypowiedzeniu pełnomocnictwa przez I. sp. z o.o. sp.k. reprezentującemu ją dotychczas adwokatowi NSA nie został poinformowany na żadnym etapie postępowania, choć między tym wypowiedzeniem a dniem wydania wyroku minęły ponad 2 lata. W rezultacie wszelka korespondencja w sprawie, w tym zawiadomienie o rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku NSA, była zgodnie z przepisami kierowana do pełnomocnika I. sp. z o.o. sp.k. Skutki zaniedbań pełnomocnika Jak podkreślono okoliczność, że pełnomocnik nie poinformował NSA o wypowiedzeniu pełnomocnictwa obciąża stronę przez niego reprezentowaną i nie stanowi podstawy wznowienia postępowania. Wszelkie zaniedbania, jakich dopuścił się pełnomocnik reprezentujący stronę, wywołują skutki takie, jak gdyby dopuściła się ich sama strona. To mocodawca i jego pełnomocnik muszą uzgodnić, kto zawiadomi sąd o wypowiedzeniu pełnomocnictwa. NSA stwierdził jednak, że bez względu na te ustalenia, należycie dbający o własne interesy mocodawca powinien niezwłocznie zawiadomić sąd o wypowiedzeniu pełnomocnictwa. W jego interesie leży bowiem jak najszybsze poinformowanie sądu o tej okoliczności, gdyż wszelkie skutki działania, bądź zaniechań pełnomocnika obciążają mocodawcę. Nieporozumienia między stroną a pełnomocnikiem nie mają wpływu na działanie sądu. W uzasadnieniu postanowienia wyjaśniono, że postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem ma charakter nadzwyczajny, gdyż może doprowadzić do wzruszenia prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego. Nadzwyczajny charakter instytucji wznowienia postępowania rodzi powinność interpretowania przyczyny wznowienia w sposób ścisły. W ocenie NSA niewłaściwe reprezentowanie interesów strony przez jej pełnomocnika procesowego nie jest tożsame z brakiem należytej reprezentacji strony w postępowaniu w rozumieniu art. 271 pkt 2 PostAdmU. Przez brak należytej reprezentacji, o której mowa w tym przepisie, należy rozumieć sytuację, w której strona w ogóle zostałaby pozbawiona właściwej reprezentacji przed sądem administracyjnym. Nienależyta reprezentacja jako podstawa wznowienia postępowania nie dotyczy natomiast sposobu zastępowania strony przez pełnomocnika procesowego, nawet jeśli ustanowiony w sprawie pełnomocnik wykonywał swoje obowiązki w sposób prowadzący do negatywnych skutków dla swojego mocodawcy (zob. wyrok NSA z 16.5.2023 r., I GSK 808/19, ; wyrok NSA z 5.1.2022 r., I GSK 1928/18, ). W konsekwencji NSA stwierdził, że nie istnieją podstawy do wznowienia postępowania na podstawie art. 271 pkt 2 PostAdmU. Nie można bowiem uznać, żeby I. sp. z o.o. sp.k. nie była należycie reprezentowana w postępowaniu zakończonym wyrokiem NSA z 2023 r. Postanowienie NSA z 9.4.2024 r., II OSK 451/24,
Nienależyta reprezentacja strony nie równa się z brakiem należytej reprezentacji w postępowaniu. NSA uznał, że zaniedbania pełnomocnika nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania. Istotne jest prawidłowe informowanie sądu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa i dbałość o interesy stron, niezależnie od relacji między pełnomocnikiem a mocodawcą.