Kto powinien wnosić podatek od nieruchomości w zarządzie?

Sprawa dotycząca podatku od nieruchomości trafiła na wokandę Naczelnego Sądu Administracyjnego. Spółka domagała się od magistratu regulacji podatku naliczonego, argumentując, że odpowiedzialność za to ponosi inna firma, która przejęła zarząd nad nieruchomością. Konflikt ten został ostatecznie rozstrzygnięty przez NSA.

Tematyka: podatek, nieruchomość, zarząd, spór sądowy, Naczelny Sąd Administracyjny, wyrok sądowy, odpowiedzialność podatkowa

Sprawa dotycząca podatku od nieruchomości trafiła na wokandę Naczelnego Sądu Administracyjnego. Spółka domagała się od magistratu regulacji podatku naliczonego, argumentując, że odpowiedzialność za to ponosi inna firma, która przejęła zarząd nad nieruchomością. Konflikt ten został ostatecznie rozstrzygnięty przez NSA.

 

Na wokandę Naczelnego Sądu Administracyjnego trafiła sprawa związana z powinnością regulowania daniny
od nieruchomości.
Po jednej stronie sporu stanęła spółka, która nie chciała zapłacić podatku naliczonego przez urzędników, a po drugiej
magistrat, który domagał się od przedsiębiorstwa wniesienia ponad 200 tys. zł należności, naliczonej z tytułu braku
złożenia deklaracji na podatek od nieruchomości dotyczący roku 2015.
Zanim spór trafił do sądu pomiędzy stronami dochodziło do rozmów, podczas których właściciele przedsiębiorstwa
twierdzili, że urząd miasta powinien dochodzić zapłaty nie od spółki, a od innej firmy, która na skutek prowadzonego
w 2014 r. sądowego postępowania komorniczego przejęła zarząd nad nieruchomością, z tytułu której naliczana była
należność. Argumentując zasadność swojego stanowiska przedstawiciele firmy, wzywanej przez magistrat do
uregulowania podatku, przytaczali art. 935 KPC, w którym m.in. jest mowa o tym, że „Zarządca zajętej nieruchomości
obowiązany jest wykonywać czynności potrzebne do prowadzenia prawidłowej gospodarki. Ma on prawo pobierać
zamiast dłużnika wszelkie pożytki z nieruchomości, spieniężać je w granicach zwykłego zarządu oraz prowadzić
sprawy, które przy wykonywaniu takiego zarządu okażą się potrzebne. W sprawach wynikających z zarządu
nieruchomością zarządca może pozywać i być pozywany”. W opinii spółki do zobowiązań nowego zarządcy należało
także składanie deklaracji odnośnie należnego podatku od nieruchomości.
Pomimo takiej argumentacji urzędnicy konsekwentnie żądali zapłaty od spółki, bowiem w ich mniemaniu sam fakt
oddania nieruchomości w zarząd innej firmy nie przenosił na nią obowiązków podatkowych. Dlatego też wszystkie
pisma związane z wezwaniem do zapłaty magistrat kierował do właściciela działki oraz do wiadomości spółki
zarządzającej.
Z powodu braku możliwości osiągnięcia porozumienia w omawianej sprawie, trafiła ona na wokandę WSA
w Białymstoku. Sąd ten po rozpatrzeniu okoliczności sporu przychylił się do stanowiska urzędników, jednak spółka
zaskarżyła to orzeczenie, a konflikt ostatecznie trafił do rozpoznania przez NSA. W wyroku z 5.6.2018 r. (II FSK
3769/17) sąd ten podtrzymał w mocy decyzję niższej instancji. Uznał tym samym za prawidłowe stanowisko WSA
w Białymstoku, w którym skład orzekający stwierdził, że nie ma podstaw prawnych, by w omawianym przypadku
potraktować ustanowionego zarządcę za płatnika podatku od nieruchomości. Sąd zwrócił uwagę na fakt, że
zasadniczo przy przeprowadzaniu egzekucji z nieruchomości na ogół wciąż pozostaje ona w zarządzie dłużnika i to
na nim ciążą zobowiązania podatkowe. Jednak w rozpatrywanej sprawie zarządca został ustanowiony na mocy
procedury przewidzianej w art. 931 § 2 KPC (tj. jeżeli prawidłowe sprawowanie zarządu tego wymaga, sąd odejmie
dłużnikowi zarząd i ustanowi innego zarządcę; to samo dotyczy ustanowionego zarządcy), co nie czyni jednak
zarządcę odpowiedzialnym za regulowanie kwestii podatkowych.
Wyrok NSA z 5.6.2018 r. II FSK 3769/17







 

Wyrokiem z 5.6.2018 r. II FSK 3769/17 Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał stanowisko niższej instancji, nie uznając zarządcy nieruchomości za płatnika podatku od nieruchomości. Decyzja ta opierała się na przepisach prawa dotyczących zarządcy i obowiązków podatkowych dłużnika.