Ekrany dźwiękoszczelne a podatek od nieruchomości
Tak zwane „inne urządzenia technicznie” mogą zostać zaliczone do urządzeń budowlanych, a w konsekwencji budowli, jeżeli zapewniają możliwość użytkowania konkretnego obiektu budowlanego, będącego budowlą, zgodnie z jego przeznaczeniem. Spółka zajmująca się produkcją piwa zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej dotyczącej opodatkowania ekranów dźwiękoszczelnych na terenie kompleksu browarów. Fiskus uznał, że ekrany stanowią urządzenia budowlane, zapewniające możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem, co skutkuje koniecznością opodatkowania ich podatkiem od nieruchomości. Spółka zaskarżyła interpretację podatkową, a sprawa zakończyła się wyrokiem NSA, który przyznał rację spółce, stwierdzając, że ekrany akustyczne nie stanowią urządzenia budowlanego i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Tematyka: ekrany dźwiękoszczelne, podatek od nieruchomości, interpretacja podatkowa
Tak zwane „inne urządzenia technicznie” mogą zostać zaliczone do urządzeń budowlanych, a w konsekwencji budowli, jeżeli zapewniają możliwość użytkowania konkretnego obiektu budowlanego, będącego budowlą, zgodnie z jego przeznaczeniem. Spółka zajmująca się produkcją piwa zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej dotyczącej opodatkowania ekranów dźwiękoszczelnych na terenie kompleksu browarów. Fiskus uznał, że ekrany stanowią urządzenia budowlane, zapewniające możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem, co skutkuje koniecznością opodatkowania ich podatkiem od nieruchomości. Spółka zaskarżyła interpretację podatkową, a sprawa zakończyła się wyrokiem NSA, który przyznał rację spółce, stwierdzając, że ekrany akustyczne nie stanowią urządzenia budowlanego i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Tak zwane „inne urządzenia technicznie” mogą zostać zaliczone do urządzeń budowlanych, a w konsekwencji budowli, jeżeli zapewniają możliwość użytkowania konkretnego obiektu budowlanego, będącego budowlą, zgodnie z jego przeznaczeniem. Z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej do skarbówki zwróciła się spółka zajmująca się produkcją piwa. Sprawa dotyczyła opodatkowania ekranów dźwiękoszczelnych, znajdujących się na terenie kompleksu browarów. Ich zadaniem było ograniczenie szkodliwego wpływu na środowisko hałasu emitowanego podczas działalności zakładu poprzez obniżenie jego poziomu do wartości równych lub niższych od dopuszczalnych. Ekrany stanowiły środki trwałe spółki o odrębnych numerach inwentarzowych i podzielone zostały na ekran akustyczny CD (obiekt z 2014 r.) oraz ekran dźwiękochłonny (obiekt z 2003 r.). Po przedstawieniu fiskusowi dokładnych parametrów i szczegółów konstrukcyjnych omawianych instalacji spółka wystąpiła z pytaniem: „Czy opisane ekrany akustyczne – z racji niewymienienia ich expressis verbis w katalogu budowli zawartym w przepisach ustawy z 7.7.1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2351; dalej: PrBud) oraz niewykonania (braku wzniesienia) w całości z wyrobów budowlanych, a także niemożności uznania ich za urządzenia budowlane – stanowią budowle w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt. 2 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 70; dalej: PodLokU) i tym samym podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości?”. W opinii spółki odpowiedź powinna być negatywna. Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie, przedsiębiorstwo uzasadniało, że ustawodawca nie wyodrębnił przedmiotowych ekranów expressis verbis ani w art. 3 pkt. 3 PrBud, ani w załączniku do tej ustawy. Zdaniem spółki nie ma też budowli, do których można byłoby takie instalacje przyporządkować albo porównać. Nie były to bowiem ani budowle obronne, ani konstrukcje oporowe, ani budowle ochronne. Co więcej spółka zaznaczyła, że ekrany nie zostały wzniesione z użyciem wyłącznie wyrobów budowlanych, a taki wymóg wynika ze zmienionej definicji obiektu budowlanego. W opinii przedsiębiorstwa w omawianym przypadku nie było także możliwości uznania ekranów za urządzenia budowlane podobne do ogrodzenia, ponieważ nie były one związane z obiektami budowlanymi znajdującymi się na terenie browaru i nie warunkowały możliwości użytkowania tych obiektów zgodnie z przeznaczeniem. Fiskus nie zgodził się z powyższym twierdzeniem. Stwierdził, że ekrany zapewniają możliwość użytkowania pewnych obiektów budowlanych zgodnie z ich przeznaczeniem. Zdaniem Organu, gdyby pozbawić kompleks browaru ekranów akustycznych, spółka musiałaby dokonać istotnych zmian technologicznych dla zmniejszenia poziomu emitowanego hałasu. Organ wskazał, że same obiekty budowlane nie emitują hałasu, ale robią to urządzenia znajdujące się wewnątrz. W konsekwencji nie mogłyby one funkcjonować poza obiektem budowlanym, co oznacza, że obiekt budowlany jest niezbędny. Podsumowując, fiskus uznał, że: „Ekrany akustyczne są urządzeniami technicznymi, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem, a więc stanowią urządzenia budowlane – budowle w rozumieniu PodLokU, gdyż znajdują się w posiadaniu przedsiębiorcy i wykazują istotny związek z wykonywaną działalnością spółki, stanowiąc tym samym przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości”. Przedsiębiorstwo zaskarżyło interpretację podatkową. Sprawa trafiła do WSA w Gliwicach, gdzie po długiej batalii, podczas której doprecyzowywano zakres interpretacji, Sąd ostatecznie stanął po stronie skarbówki. Spółka wniosła więc o kasację do NSA. W wyroku z 22.11.2022 r., III FSK 257/22, , NSA przyznał rację przedsiębiorstwu. Uzasadniając swoją decyzję, Sąd tłumaczył, że: „Ekrany akustycznie chroniące przed hałasem pochodzącym z obszarów działalności przemysłowej, generowanej przez działalność hali magazynowej, placów składowych, obiektów towarzyszących na terenie Centrum Dystrybucji, nie stanowią urządzenia budowlanego, o którym mowa w art. 3 pkt. 9 PrBud, a w konsekwencji budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt. 2 PodLokU. Nie można ich bowiem zaliczyć do urządzeń, które zostały wymienione w art. 3 pkt. 9 PrBud, a nadto nie można ich uznać za urządzenie użytkowo powiązane z obiektem budowlanym kwalifikowanym do budowli w rozumieniu art. 3 pkt. 3 PrBud, załącznika do tej ustawy lub innego aktu rangi ustawowej. W realiach faktycznych sprawy są one obiektem budowlanym niezależnym od poszczególnych obiektów przemysłowych, w tym kwalifikowanych do kategorii budynków. Tak zwane «inne urządzenia technicznie» (niewymienione w art. 3 pkt. 9 PrBud) mogą zostać zaliczone do urządzeń budowlanych, a w konsekwencji budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt. 2 PodLokU, jeżeli zapewniają możliwość użytkowania konkretnego obiektu budowlanego – będącego budowlą – zgodnie z jego przeznaczeniem, a nie całego kompleksu przemysłowego obejmującego zarówno budowle, jak i budynki”. Z taką zaś sytuacją w rozpoznawanej sprawie nie było do czynienia. Wyrok NSA z 22.11.2022 r., III FSK 257/22,
NSA podkreślił, że ekrany akustyczne nie można zaliczyć do urządzeń budowlanych ani budowli, gdyż nie są urządzeniami, które zostały wymienione w przepisach prawa budowlanego. Sąd uznał, że ekrany nie są związane z obiektami budowlanymi i nie warunkują możliwości ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. W efekcie NSA uznał, że ekrany akustyczne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.