Opodatkowanie ośrodka wczasowego

Oparcie poglądu na podobieństwie usługi hotelarskiej do umów wskazanych expressis verbis w art. 24b ust. 1 PDOPrU, zwrócono uwagę na interpretację Dyrektora KIS oraz orzeczenie WSA w Poznaniu. Kobieta prowadząca działalność gospodarczą oferującą usługi hotelowe zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do fiskusa. KIS uznał działalność za podobną do najmu, natomiast WSA w Poznaniu przyznał rację podatniczce, argumentując brak podobieństwa umowy do umowy najmu

Tematyka: opodatkowanie, ośrodek wczasowy, interpretacja, podatek dochodowy, umowa najmu, usługi hotelowe, interpretacja indywidualna, WSA Poznań

Oparcie poglądu o podobieństwie usługi hotelarskiej do umów wskazanych expressis verbis w art. 24b ust. 1
pkt 2 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805; dalej:
PDOPrU) na tym tylko, że w ustawie użyto określenia „wynajem” z pominięciem pozostałych elementów
ustawowych regulacji, jest błędem.
Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do fiskusa zwróciła się kobieta, prowadząca działalność
gospodarczą oferującą usługi hotelowe. Kobieta zapewniała gościom możliwość krótkoterminowego pobytu i noclegu
w apartamentach zlokalizowanych w ośrodkach wypoczynkowych, położonych nad morzem i w górach,
obejmujących m.in. budynki, w których zlokalizowane są apartamenty oraz domki stanowiące odrębne budynki.
Nieruchomości w każdej z lokalizacji były zgłoszone do ewidencji innych obiektów, w których są świadczone usługi
hotelarskie prowadzonej przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce ich
położenia, o której mowa w art. 38 ust. 3 ustawy z 29.8.1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów
wycieczek i przewodników turystycznych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1944; dalej: UsługiTurystU).
Zgodnie z opisem stanu faktycznego w trakcie pobytu w apartamencie lub w domku, goście bez dodatkowej opłaty
mogą korzystać z dodatkowych świadczeń takich jak np.: basen, plac zabaw czy siłownia. Kobieta zaznaczyła
jednakże, że dostępność świadczeń różni się między poszczególnymi lokalizacjami. Za dodatkową opłatą klienci
uzyskują np. dostęp do świadczeń takich jak m.in.: parking, grill elektryczny, komplet ręczników, akcesoria dziecięce
czy ekspres do kawy. Apartamenty i domki udostępniane są gościom na doby, a cena różni się w zależności od
sezonu w roku. Dodatkowo gość ponosi opłatę za energię elektryczną, wodę i ścieki oraz ogrzewanie (gazowe)
według ich zużycia. Nieruchomości stanowią własność kobiety i ujęte są w ewidencji środków trwałych oraz
wartościach niematerialnych i prawnych oraz nie stanowią budynków mieszkalnych oddanych do używania w ramach
realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego.
Interpretacja Dyrektora KIS
Podatniczka zadała skarbówce pytanie – czy nieruchomości te podlegają opodatkowaniu podatkiem od przychodów
z budynków, o którym mowa w art. 24b ust. 1 PDOPrU? Choć kobieta była przekonana, że tak nie jest, bowiem w jej
ocenie świadczenie opisanych usług nie jest tożsame z oddaniem w całości albo w części nieruchomości do
używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Dyrektor KIS był jednak
innego zdania. W interpretacji z 14.3.2024 r. uznał stanowisko wnioskodawczyni za błędne wskazując, że omawiana
sytuacja jest podobna do najmu. Odwołując się do pojęcia umowy hotelowej wskazano, że jest to umowa
nienazwana, mieszana, zawierającą w sobie elementy umów najmu, zlecenia, przechowania i sprzedaży. Na
mieszany charakter umowy hotelowej pośrednio wskazuje definicja usługi hotelarskiej, sformułowana w art. 3 pkt 8
UsługiTurystU. Zgodnie z nią usługi hotelarskie to krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań,
pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie,
w obrębie obiektu, usług z tym związanych. Uznano, że jeżeli świadczeniem głównym umowy związanej ze
świadczeniem usług polegających na zapewnieniu gościom krótkoterminowego pobytu i noclegu, jest korzystanie
z rzeczy (oddanie części budynku do używania), to taka umowa ma charakter podobny do kodeksowej umowy
najmu. Kwalifikacji tej nie zmienia fakt, że w trakcie pobytu w apartamencie lub w domku, goście bez dodatkowej
opłaty mogą korzystać z dodatkowych świadczeń.
Orzeczenie WSA w Poznaniu
Podatniczka zaskarżyła wydaną interpretację. W wyroku z 16.7.2024 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu,
I SA/Po 291/24,
, orzekł na jej korzyść. Sąd tłumaczył w uzasadnieniu, że: „istotne znaczenia dla
rozstrzygnięcia sporu miały postanowienia art. 24b ust. 1 PDOPrU. Zgodnie z tym przepisem, podatek dochodowy od
przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który: 1) stanowi własność albo współwłasność podatnika, 2)
został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy
o podobnym charakterze, 3) jest położony na terytorium kraju – zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”,
wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. Brzmienie art. 24b ust. 1 pkt 2 PDOPrU nie pozostawia
wątpliwości co do tego, że jednym z warunków opodatkowania przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem
jest oddanie go w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy
o podobnym charakterze”.
Sąd zauważył, że pomiędzy stronami nie ma sporu odnośnie tego, że udostępnienie przez skarżącą danych
nieruchomości nie będzie następować na podstawie umowy najmu lub dzierżawy. Spór dotyczy zatem tego, czy
udostępnienie tych obiektów następuje na podstawie umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub
dzierżawy. Organ powołał się na orzecznictwo NSA w podobnej sprawie i stwierdził, że skoro istotą umowy dzierżawy

jest oddanie rzeczy do używania i pobierania pożytków, to nie można mówić o jej podobieństwie do umowy o usługi
hotelarskie, której istotą jest wynajmowanie określonych obiektów i miejsc bez pobierania pożytków.
WSA w Poznaniu argumentował: „Ustawodawca w definicjach umów najmu i dzierżawy używa określenia oddanie
rzeczy do używania na czas oznaczony lub nieoznaczony (art. 659 § 1 i art. 693 § 1 KC). Z kolei ustawa
UsługiTurystU stanowi o krótkotrwałym ogólnie dostępnym wynajmowaniu domów, mieszkań, pokoi, miejsc
noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczeniu w obrębie
obiektu usług z tym związanych. Oparcie poglądu o podobieństwie usługi hotelarskiej do umów wskazanych
expressis verbis w art. 24b ust. 1 pkt 2 PDOPrU na tym tylko, że w ustawie użyto określenia „wynajem”
z pominięciem pozostałych elementów ustawowych regulacji, jest błędem. Umowa najmu jest ustawowo bardzo
obszernie uregulowana. Zawiera wiele szczegółów jakich ustawodawca nie zawarł w umowie o usługi hotelarskie”.
Wyrok WSA w Poznaniu z 16.7.2024 r., I SA/Po 291/24,

WSA w Poznaniu stwierdził, że umowa hotelowa nie jest podobna do umowy najmu, gdyż nie obejmuje pobierania pożytków. Organ podkreślił, że umowa najmu jest obszernie uregulowana, co odróżnia ją od umowy hotelowej. Wyrok WSA potwierdza, że udostępnienie nieruchomości przez podatniczkę nie następuje na podstawie umowy najmu ani dzierżawy.