Prawo do odszkodowania dla pasażera łączonego lotu
Pasażer, który w ramach lotu łączonego, przyleciał do miejsca docelowego z opóźnieniem wynoszącym ponad trzy godziny, może wnieść powództwo o odszkodowanie na podstawie rozporządzenia Nr 261/2004 przeciwko wspólnotowemu przewoźnikowi. Sprawa dotyczyła pasażerów, którzy zdecydowali się złożyć pozew przeciwko České aerolinie w związku z opóźnieniem w drugim locie lotu łączonego z Pragi do Bangkoku. Pytanie prejudycjalne dotyczyło interpretacji przepisów rozporządzenia dotyczących praw pasażerów w przypadku opóźnień w lotach łączonych. Trybunał Stwierdził, że przewoźnik obsługujący pierwszy lot w ramach lotu łączonego ponosi odpowiedzialność za odszkodowanie nawet w przypadku opóźnienia drugiego lotu obsługiwanego przez innego przewoźnika.
Tematyka: prawo do odszkodowania, lot łączony, opóźnienie lotu, rozporządzenie Nr 261/2004, Trybunał Sprawiedliwości, České aerolinie, C-502/18
Pasażer, który w ramach lotu łączonego, przyleciał do miejsca docelowego z opóźnieniem wynoszącym ponad trzy godziny, może wnieść powództwo o odszkodowanie na podstawie rozporządzenia Nr 261/2004 przeciwko wspólnotowemu przewoźnikowi. Sprawa dotyczyła pasażerów, którzy zdecydowali się złożyć pozew przeciwko České aerolinie w związku z opóźnieniem w drugim locie lotu łączonego z Pragi do Bangkoku. Pytanie prejudycjalne dotyczyło interpretacji przepisów rozporządzenia dotyczących praw pasażerów w przypadku opóźnień w lotach łączonych. Trybunał Stwierdził, że przewoźnik obsługujący pierwszy lot w ramach lotu łączonego ponosi odpowiedzialność za odszkodowanie nawet w przypadku opóźnienia drugiego lotu obsługiwanego przez innego przewoźnika.
Pasażer, który w ramach lotu łączonego, przyleciał do miejsca docelowego z opóźnieniem wynoszącym ponad trzy godziny, może wnieść powództwo o odszkodowanie, na podstawie rozporządzenia Nr 261/2004, przeciwko wspólnotowemu przewoźnikowi. Stan faktyczny Każdy z pasażerów, których dotyczy postępowanie główne (dalej jako: CS i in.), dokonał rezerwacji w České aerolinie a.s. na lot z Pragi do Bangkoku przez Abu Zabi. Pierwszy lot z tego lotu łączonego, obsługiwany przez spółkę České aerolinie i łączący Pragę z Abu Zabi, dotarł do miejsca docelowego punktualnie. Natomiast drugi lot obsługiwany, w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączenia, przez Etihad Airways – który nie jest „przewoźnikiem wspólnotowym” w rozumieniu art. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) Nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11.2.2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) Nr 295/91 (Dz. Urz. L Nr 46 z 2004 r., s. 1) – łączący Abu Zabi z Bangkokiem przyleciał z 488-minutowym opóźnieniem. Wobec odmowy przez České aerolinie wypłacenia odszkodowania przewidzianego w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Nr 261/2004 CS i in., wmiesili do czeskiego sądu powództwo przeciwko temu przewoźnikowi. Pytanie prejudycjalne Czy art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 7 ust. 1 rozporządzenia Nr 261/2004 w zw. z art. 3 ust. 5 tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że w ramach lotu łączonego, składającego się z dwóch lotów i będącego przedmiotem jednej rezerwacji, rozpoczynającego się z lotniska znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego i kończącego się na lotnisku znajdującym się w państwie trzecim z przesiadką na lotnisku w innym państwie trzecim, pasażer, który przyleciał do miejsca docelowego z opóźnieniem wynoszącym trzy godziny lub więcej, wynikającym z drugiego lotu obsługiwanego – w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączeń – przez przewoźnika mającego siedzibę w państwie trzecim, może wytoczyć powództwo o odszkodowanie na podstawie tego rozporządzenia przeciwko wspólnotowemu przewoźnikowi, który realizował pierwszy lot? Stanowisko TS Z orzecznictwa TS wynika, że lot z jednym lub kilkoma połączeniami będący przedmiotem jednej rezerwacji stanowi jedną całość do celów prawa pasażerów do odszkodowania przewidzianego w rozporządzeniu Nr 261/2004 (wyrok Wegener, C-537/17, pkt 18, 19). Oznacza to, że możliwość zastosowania rozporządzenia Nr 261/2004 należy oceniać w świetle pierwszego miejsca odlotu i miejsca docelowego dla tego lotu (wyrok Wegener, C-537/17, pkt 25). Na podstawie art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Nr 261/2004, to rozporządzenie ma zastosowanie między innymi do pasażerów odlatujących z lotniska znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego, do którego ma zastosowanie Traktat. Zatem TS stwierdził, że lot łączony taki jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, z Pragi do Bangkoku przez Abu Zabi, który był wykonywany z lotniska znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego, wchodzi zatem w zakres stosowania rozporządzenia Nr 261/2004. Z orzecznictwa TS wynika, że należy uznać, iż pasażerom opóźnionych lotów przysługuje prawo do odszkodowania przewidziane w art. 5 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Nr 261/2004 w związku z art. 7 ust. 1 tego rozporządzenia, w przypadku gdy w chwili dotarcia do ich miejsca docelowego ponoszą oni stratę czasu wynoszącą co najmniej trzy godziny (wyroki: Sturgeon i in., C-402/07 i C-432/07, pkt 61; Nelson i in., C-581/10 i C-629/10, pkt 38). W odniesieniu do osoby zobowiązanej do zapłaty odszkodowania należnego w przypadku zakończenia lotu łączonego z dużym opóźnieniem, takim jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, z art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 5 ust. 3 rozporządzenia Nr 261/2004 wynika, że może dotyczyć jedynie o obsługującego przewoźnika lotniczego w rozumieniu art. 2 lit. b) tego rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem pojęcie „obsługujący przewoźnik lotniczy” oznacza „przewoźnika lotniczego wykonującego lub zamierzającego wykonać lot zgodnie z umową zawartą z pasażerem lub działającego w imieniu innej osoby, prawnej lub fizycznej, mającej umowę z tym pasażerem”. W tej definicji ustanowiono dwie kumulatywne przesłanki uznania przewoźnika lotniczego za „obsługującego przewoźnika lotniczego”, a mianowicie, wykonanie danego lotu oraz istnienie umowy zawartej z pasażerem (wyrok Wirth i in., C-532/17, pkt 18). W niniejszej sprawie jest bezsporne, że České aerolinie rzeczywiście wykonała lot w ramach umowy przewozu zawartej z pasażerami, których dotyczy postępowanie główne. Zatem TS uznał ją za „obsługującego przewoźnika lotniczego” i w związku z tym za zobowiązaną do zapłaty, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 3 rozporządzenia Nr 261/2004, odszkodowania przewidzianego w art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 7 ust. 1 tego rozporządzenia. Zdaniem TS tego stwierdzenia nie może podważać przywołany przez České aerolinie fakt, że opóźnienie, jakiego doznali CS i in. nie wynikało z pierwszego lotu wykonywanego przez tego przewoźnika, lecz z drugiego lotu składającego się na ten lot łączony, wykonywanego przez innego przewoźnika lotniczego. Trybunał przypomniał, że loty z jednym lub kilkoma połączeniami, będącymi przedmiotem jednej rezerwacji, należy postrzegać jako jedną całość, co oznacza, że w ramach takich lotów obsługujący przewoźnik lotniczy, który wykonał pierwszy lot, nie może zasłaniać się nieprawidłowym wykonaniem późniejszego lotu obsługiwanego przez innego przewoźnika lotniczego. Przepis art. 3 ust. 5 zdanie drugie rozporządzenia Nr 261/2004 stanowi, że gdy obsługujący przewoźnik lotniczy, niezwiązany umową z pasażerem, wykonuje zobowiązania wynikające z tego rozporządzenia, uważa się, że działa w imieniu osoby związanej umową z danym pasażerem. I tak w rozpatrywanej sprawie, w której w ramach lotu łączonego składającego się z dwóch lotów będących przedmiotem jednej rezerwacji drugi lot jest wykonywany na podstawie umowy o wspólnej obsłudze połączenia przez obsługującego przewoźnika lotniczego innego niż obsługujący przewoźnik lotniczy, który zawarł umowę przewozu z odnośnymi pasażerami i zrealizował pierwszy lot, ten ostatni przewoźnik pozostaje umownie związany z pasażerami, nawet w odniesieniu do wykonania drugiego lotu. Trybunał powołał się również na cel, jakim jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony pasażerów, który został wyrażony w motywie 1 rozporządzenia Nr 261/2004. W ocenie TS potwierdza on także wniosek, że w przypadku lotu łączonego, będącego przedmiotem jednej rezerwacji i wykonanego w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączeń, obsługujący przewoźnik lotniczy, który wykonał pierwszy lot, jest zobowiązany do zapłaty odszkodowania nawet w razie opóźnienia powstałego w trakcie drugiego lotu obsługiwanego przez innego przewoźnika lotniczego. Rozwiązanie takie pozwala bowiem zagwarantować, że przewożonym pasażerom zostanie wypłacone odszkodowanie przez przewoźnika lotniczego, który zawarł z nimi umowę przewozu, bez konieczności uwzględnienia uzgodnień poczynionych przez tego przewoźnika w odniesieniu do wykonania drugiego lotu składającego się na lot łączony. Z orzecznictwa TS wynika, że zgodnie z art. 13 rozporządzenia Nr 261/2004 zobowiązania nałożone tym rozporządzeniem na obsługującego przewoźnika lotniczego pozostają bez uszczerbku dla prawa tego przewoźnika do dochodzenia odszkodowania, zgodnie z obowiązującym prawem krajowym, od jakiegokolwiek podmiotu, w tym osoby trzeciej, który spowodował, że przewoźnik uchybił spoczywającym na nim zobowiązaniom (wyrok Krijgsman, C-302/16, pkt 29). W szczególności w odniesieniu do lotu łączonego będącego przedmiotem jednej rezerwacji oraz wykonywanego w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączeń, do obsługującego przewoźnika lotniczego, który powinien był zapłacić odszkodowanie przewidziane w rozporządzeniu Nr 261/2004 z powodu dużego opóźnienia mającego wpływ na lot, którego sam nie wykonywał, należy zwrócenie się do obsługującego przewoźnika lotniczego, na którym spoczywa odpowiedzialność za to opóźnienie, w celu uzyskania rekompensaty tego obciążenia finansowego. Reasumując TS orzekł, że art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 7 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 5 rozporządzenia Nr 261/2004 należy interpretować w ten sposób, że w ramach lotu łączonego, składającego się z dwóch lotów i będącego przedmiotem jednej rezerwacji, rozpoczynającego się z lotniska znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego i kończącego się na lotnisku znajdującym się w państwie trzecim z przesiadką na lotnisku w innym państwie trzecim, pasażer, który przyleciał do miejsca docelowego z opóźnieniem wynoszącym trzy godziny lub więcej, wynikającym z drugiego lotu obsługiwanego – w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączeń – przez przewoźnika mającego siedzibę w państwie trzecim, może wytoczyć powództwo o odszkodowanie na podstawie tego rozporządzenia przeciwko wspólnotowemu przewoźnikowi, który realizował pierwszy lot. W przedstawionym wyroku Trybunał utrzymał dotychczasowe stanowisko, że dla celów prawa pasażera do odszkodowania uregulowanego w rozporządzeniu Nr 261/2004 lot z jednym lub kilkoma połączeniami będący przedmiotem jednej rezerwacji stanowi jedną całość. Z uzasadnienia tego wyroku wynika, że wspólnotowy przewoźnik lotniczy, który zawarł umowę przewozu, ponosi odpowiedzialność również w odniesieniu do lotu w ramach lotu łączonego, który wykonuje przewoźnik także z państwa trzeciego. Wyrok TS z 11.7.2019 r., České aerolinie, C-502/18
Trybunał Stwierdził, że w przypadku lotu łączonego składającego się z dwóch lotów i będącego przedmiotem jednej rezerwacji, pasażer ma prawo do odszkodowania na podstawie rozporządzenia Nr 261/2004 przeciwko wspólnotowemu przewoźnikowi, który obsługiwał pierwszy lot. Wyrok TS z 11.7.2019 r., České aerolinie, C-502/18 potwierdza, że obsługujący przewoźnik lotniczy odpowiedzialny jest za odszkodowanie również za drugi lot w ramach lotu łączonego.