Wydatki na reprezentację w postaci organizacji wycieczki dla pracowników kontrahenta nie stanowią dla tych pracowników przychodu

Wydatki poniesione przez spółkę na organizację ekskluzywnego wyjazdu dla pracowników kontrahenta nie stanowią przychodu po ich stronie, zgodnie z interpretacją prawa podatkowego. Spór dotyczył kwestii, czy wydatki reprezentacyjne mogą być zaliczone do kosztów reprezentacji i czy generują przychód podatkowy. Wyrok sądu potwierdził, że spółka nie ma obowiązku sporządzenia deklaracji PIT-8C dla uczestników wycieczki.

Tematyka: wydatki reprezentacyjne, koszty reprezentacji, przychód podatkowy, interpretacja prawa podatkowego, wyrok sądu

Wydatki poniesione przez spółkę na organizację ekskluzywnego wyjazdu dla pracowników kontrahenta nie stanowią przychodu po ich stronie, zgodnie z interpretacją prawa podatkowego. Spór dotyczył kwestii, czy wydatki reprezentacyjne mogą być zaliczone do kosztów reprezentacji i czy generują przychód podatkowy. Wyrok sądu potwierdził, że spółka nie ma obowiązku sporządzenia deklaracji PIT-8C dla uczestników wycieczki.

 

Wydatki poniesione przez spółkę w celu sfinansowania ekskluzywnego wyjazdu za granicę pracownikom
swojego dostawcy, będące jednocześnie wydatkami reprezentacyjnymi spółki, nie mogą stanowić przychodu
po stronie osób, które skorzystały z wycieczki. Ich celem była bowiem reprezentacja czyli kreowanie dobrego
wizerunku firmy na zewnątrz.
Wydatki reprezentacyjne
Komentowany wyrok zapadł w odpowiedzi na skargę na interpretację indywidualną o następującym stanie
faktycznym: spółka będąca wnioskodawcą (dalej: Wnioskodawca) zleciła Spółce A (dalej: Organizator) organizację
konkursu skierowanego do pracowników jednego z głównych kontrahentów Wnioskodawcy (dalej: Kontrahent).
Nagroda przyznawana była uczestnikom konkursu, którzy w trakcie jego trwania przyczynią się do wzrostu wyników
sprzedażowych określonych produktów. Nagroda w konkursie obejmowała wyjazd na targi elektroniki użytkowej
i obejmowała w szczególności przelot, opłacenie pobytu (w tym nocleg oraz wyżywienie), udział w targach,
dodatkowe atrakcje oraz transport powrotny do Polski. Koszty wyjazdu poniesione były przez Wnioskodawcę, przy
czym część z nich została zwrócona Wnioskodawcy przez Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że koszty te
zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, niemniej nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu
bowiem zostały potraktowane jako wydatki reprezentacyjne.
Na tle powyższego stanu faktycznego, Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem do Dyrektora Krajowej Informacji
Skarbowej o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
1.   Czy po stronie uczestników konkursu, będących pracownikami Kontrahenta, powstał przychód opodatkowany
     podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2.   Czy u Wnioskodawcy powstał obowiązek sporządzenia oraz przekazania deklaracji PIT-8C dla uczestniczących
     wycieczki?
Wnioskodawca stanął na stanowisku, że u uczestników wycieczki z tytułu uczestnictwa nie powstał przychód
opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a po stronie Wnioskodawcy nie powstał obowiązek
sporządzenia oraz przekazania deklaracji PIT-8C dla uczestniczących w wyjeździe.
Wnioskodawca oparł swoje stanowisko na następujących argumentach:
• poniesione wydatki miały charakter reprezentacyjny (nastawione były na wykreowanie pozytywnego wizerunku
spółki);
• wydatki te korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego diet do limitu określonego w odrębnych przepisach (w
ocenie Wnioskodawcy świadczenie na rzecz laureatów przedmiotowego konkursu będzie stanowić dochód
podlegający zwolnieniu przedmiotowemu, zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy z 26.7.1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 255 ze zm., dalej: PDOFizU);
• oferta wyjazdu skierowana była do osoby prawnej tj. Kontrahenta, który we własnym zakresie wyznaczył swoich
przedstawicieli uczestniczących w programie i nie była skierowana do konkretnych osób fizycznych.
Zdaniem organu wycieczka to nie reprezentacja
Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ oparł swe stanowisko na argumentacji, że
wydatki poniesione na wycieczkę nie mogą być zaliczone do kosztów reprezentacji, a w efekcie analizowany
przychód nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania. Należy wskazać, że organ przytoczył przy tym
stanowisko NSA z wyroku z 17.6.2013 r., II FSK 702/11, 
 dotyczące definiowania wydatków
reprezentacyjnych. Na tle tego wyroku organ uznał, że wydatki poniesione na wyjazd nie stanowią kosztów
reprezentacji, a w konsekwencji organ wskazał, że Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-
8C i przekazania ich uczestnikom wycieczki oraz właściwym organom podatkowym.
Wnioskodawca zakwestionował ww. interpretację indywidualną i wniósł o jej uchylenie.
Stanowisko WSA
WSA uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Po ponownym
rozpoznaniu sprawy Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za:



• prawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b PDOFizU.,
• nieprawidłowe – w zakresie braku powstania przychodu i braku sporządzenia informacji PIT-8C.
Wnioskodawca wniósł o uchylenie skarżonej interpretacji w całości.
Rozpoznając sprawę, WSA w Warszawie uznał stanowisko organu podatkowego za nieprawidłowe i uchylił
interpretację. W uzasadnieniu wskazał, iż organ podatkowy dokonując interpretacji stanu faktycznego doszedł do
błędnych wniosków, co miało określone konsekwencje w zakresie uznania wydatków reprezentacyjnych za przychód
pracowników. Sąd przyznał rację Wnioskodawcy i wskazał, że poniesione wydatki miały charakter reprezentacyjny,
a po stronie pracowników Kontrahenta nie powstał przychód.

Komentarz
Stanowisko wyrażone przez WSA w komentowanym wyroku jest istotne z praktycznego punktu widzenia, z uwagi na
fakt, że wskazuje jakie wydatki mogą być uznane przez spółkę za koszty reprezentacyjne niegenerujące przychodu
u pracowników jej kontrahenta na gruncie podatku dochodowego dla osób fizycznych.
WSA, który w komentowanym wyroku wskazał, że ocena możliwości uznania przedmiotowych wydatków jako
kosztów reprezentacyjnych dla Wnioskodawcy ma kluczowe znaczenie dla sprawy, a organ interpretacyjny dokonał
nieprawidłowej oceny stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, nie uwzględniając tym samym
uprzednich wytycznych WSA.
W komentowanym wyroku Sąd wskazał, że zasadnie organ interpretacyjny zwrócił uwagę na uzasadnienie wyroku
NSA z 17.6.2013 r., II FSK 702/11, 
, w którym wskazano, że „ reprezentacja” stanowi działanie w celu
wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. Wobec powyższego,
wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku,
uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wobec powyższego Sąd uznał, że organ interpretacyjny dokonał
nieprawidłowej oceny uznając, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki nie stanowią kosztów reprezentacyjnych.
Sąd zgodził się z argumentacją Spółki i podkreślił, że użytego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych
określenia „ reprezentacja” nie należy utożsamiać z „ byciem reprezentowanym”, ale z „ prezentowaniem się”.
Wobec powyższego Sąd wskazał, że organ nie wziął pod uwagę, iż wydatki związane z uczestnictwem w wycieczce
stanowiły wydatki o charakterze wystawnym, nastawione na wykreowanie pozytywnego wizerunku spółki oraz
przedstawienie jej w korzystnym świetle na tle konkurentów (i jako takie stanowiły koszty reprezentacji).
W konsekwencji Sąd uznał, że jako koszty reprezentacji Spółki, wydatki takie nie powinny stanowić przychodu po
stronie uczestników konkursu.
Wyrok ten jest korzystny z perspektywy płatników i podatników i opiera się na wykładni celowościowej analizowanych
przepisów w kontekście przytoczonego stanu faktycznego. W kontekście braku możliwości zaliczenia wydatków
reprezentacji do kosztów uzyskania przychodu płatnika, zasadne wydaje się nierozpoznawanie przychodu z tytułu
uzyskania takiego świadczenia po stronie jego odbiorcy (w omawianym stanie faktycznym: u pracowników
Kontrahenta). Skoro zatem płatnik nie może zaliczyć tych wydatków w koszty, co w konsekwencji nie skutkuje
zmniejszeniem podstawy opodatkowania, to po stronie pracownika (podatnika) nie powstanie przychód podatkowy.
Biorąc powyższe pod uwagę, wyrok WSA potwierdza, że wydatki poniesione przez spółkę w celu sfinansowania
ekskluzywnego wyjazdu za granicę pracownikom swojego dostawcy, będące jednocześnie wydatkami
reprezentacyjnymi spółki, nie mogą stanowić przychodu po stronie osób, które skorzystały z wycieczki.




Wyrok WSA z 22.9.2019 r., III SA/Wa 2882/19, 








 

Wyrok WSA potwierdza, że wydatki reprezentacyjne na wyjazd nie generują przychodu dla pracowników kontrahenta. Sąd uznał, że wydatki te mają charakter reprezentacyjny, służący kreowaniu pozytywnego wizerunku spółki. Decyzja ta ma istotne znaczenie praktyczne dla podmiotów podatku dochodowego od osób fizycznych.