Kwota brytyjskiego VAT zaliczana jako koszt pośredni w ramach polskiego podatku CIT

Wydanie kwoty VAT na rzecz brytyjskiego urzędu skarbowego może być traktowane jako koszt pośredni w ramach polskiego podatku CIT. Artykuł omawia spór dotyczący zaliczania zagranicznego VAT do kosztów uzyskania przychodów oraz interpretację organów podatkowych i sądów. Przedstawione są argumenty dotyczące powiązania wydatków z osiąganymi przychodami oraz rozstrzygnięcie WSA w Poznaniu w tej sprawie.

Tematyka: VAT, koszt pośredni, podatek dochodowy, deklaracja VAT, koszty uzyskania przychodów, WSA Poznań, interpretacja podatkowa

Wydatek w postaci kwoty VAT zapłaconej na rzecz brytyjskiego urzędu skarbowego na podstawie deklaracji
powinien być traktowany jako koszt pośredni, o którym mowa w przepisie art. 15 ust. 4e PDOPrU, potrącalny
jednorazowo w dacie jego poniesienia.
Stan faktyczny
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wystąpiła do Dyrektora KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji
indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.
Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż towarów. Wnioskodawca swoją działalność wykonuje
również na terytorium Wielkiej Brytanii, gdzie dokonuje importu towarów oraz ich sprzedaży na rzecz kontrahentów
prowadzących działalność gospodarczą.
W przyszłości Spółka planuje sprzedawać towary bezpośrednio konsumentom oraz dokonywać krajowych
(brytyjskich) transakcji nabycia towarów i usług. Spółka posiada brytyjski NIP.

W związku z dokonywaniem krajowych dostaw na terytorium Wielkiej Brytanii Spółka zobowiązana jest wystawiać
faktury z brytyjskim VAT należnym. Ponadto w przypadku transakcji nabycia towarów i usług na terytorium Wielkiej
Brytanii Spółka otrzymywać będzie faktury z brytyjskim VAT naliczonym. W związku z zasadą neutralności podatku
VAT Spółka będzie zobowiązana zapłacić na rzecz brytyjskiego urzędu skarbowego wartość podatku VAT,
wynikającą z różnicy pomiędzy VAT należnym a naliczonym, na podstawie brytyjskiej deklaracji VAT, lub będzie
uprawniona do ubiegania się z zwrot brytyjskiego VAT.
W konsekwencji Wnioskodawca zadał Dyrektorowi KIS szereg pytań, w tym w zakresie możliwości i momentu
zaliczenia poszczególnych kwot brytyjskiego VAT związanego z działalnością na terytorium Wielkiej Brytanii do
kosztów uzyskania przychodów, w szczególności wydatku w postaci kwoty brytyjskiego VAT, wynikającej z deklaracji
do zapłaty na rzecz tamtejszego urzędu skarbowego.
Według Wnioskodawcy wydatek w postaci kwoty VAT, wynikający z brytyjskiej deklaracji, należny na rzecz
brytyjskiego urzędu skarbowego, stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy z 15.2.1992 r.
o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800; dalej: PDOPrU). Wydatek ten powinien być
zaliczany każdorazowo do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni, potrącalny jednorazowo w miesiącu
jego poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4e PDOPrU.
Rozstrzygnięcie
Organ podatkowy nie zgodził się z tym podejściem, argumentując, że wydatki te powinny być zaliczane do kosztów
uzyskania przychodu w tym samym okresie, w którym powstanie przychód, bowiem dla uznania kwoty brytyjskiego
VAT za koszt uzyskania przychodu należy zwrócić uwagę na istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy
poniesionymi wydatkami a przychodem podatkowym. Zdaniem Organu podatkowego zachodzi bezpośredni związek
pomiędzy wydatkiem a przychodem Spółki, ponieważ poniesienie wydatków na brytyjski VAT warunkuje osiągnięcie
przychodu z tytułu sprzedaży na terytorium Wielkiej Brytanii. Jednocześnie brytyjski VAT będzie płacony przez
Spółkę w związku ze sprzedażą towarów, zatem konkretna kwota będzie powiązana z konkretnym przychodem.
Spółka zaskarżyła przedmiotową interpretację do WSA w Poznaniu, który uznał skargę za zasadną i uchylił
zaskarżoną interpretację Dyrektora KIS.
WSA wskazał, że kwota brytyjskiego VAT wynikająca z deklaracji VAT złożonej do brytyjskiego urzędu skarbowego,
a podlegająca wpłacie przez Spółkę do tego urzędu, nie jest powiązana z konkretnym przychodem. Kwota
brytyjskiego VAT podlegająca wpłacie przez spółkę do brytyjskiego urzędu skarbowego jest bowiem powiązana
z sumą przychodów z okresu rozliczeniowego objętego brytyjską deklaracją oraz sumą wydatków poniesionych
w tym samym okresie rozliczeniowym. W konsekwencji wydatek w postaci kwoty brytyjskiego VAT wynikającego
z deklaracji do zapłaty na rzecz brytyjskiego urzędu skarbowego, powinien być traktowany jako koszt pośredni,
o którym mowa w przepisie art. 15 ust. 4e PDOPrU.

Komentarz
Jeszcze do niedawna kwestia zaliczania zagranicznego podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów budziła
duże wątpliwości: organy podatkowe stały na stanowisku, iż płacony za granicą VAT – zarówno z kraju

członkowskiego Unii Europejskiej jak i spoza UE – powinien być traktowany jako koszt uzyskania przychodów (z
czym nie zgadzały się sądy administracyjne). Stanowisko to zmieniło się w 2019 r. – od tamtej pory funkcjonuje dość
jednolita linia interpretacyjna, zgodnie z którą jedynie podatek VAT spoza UE może być traktowany jako koszt
podatkowy.
Zatem w związku z tym, że od 1.2.2020 roku Wielka Brytania nie jest już członkiem UE, zapłacony podatek VAT
z tego kraju może potencjalnie stanowić koszt uzyskania przychodów polskiego podatnika.
Mimo że kwestia uznawania za koszt zagranicznego VAT bardzo często była przedmiotem interpretacji
indywidualnych czy wyroków sądowych, to kwestia kwalifikacji zagranicznego VAT jako kosztu pośredniego lub
bezpośredniego była rzadko tematem zapytania podatników lub sporu z organem. Zazwyczaj podatnicy wskazywali
w treści swoich wniosków, że traktują taki VAT jako koszt pośredni. Organy i sądy nie odnosiły się jednak wprost do
tego tematu w swoich interpretacjach i orzeczeniach.
Naszym zdaniem omawiany wyrok w słuszny sposób rozstrzyga tę kwestię, jednoznacznie opowiadając się za
poglądem, iż zagraniczny VAT powinien być kosztem pośrednim. Wynika to zarówno z formy, w jakiej rozliczany jest
VAT, jak i jego elementów konstrukcyjnych.
Przede wszystkim deklaracja VAT składana jest za dany okres, zatem kwota VAT powiązana jest nie z jednostkowym
przychodem, ale z ogólną sumą przychodów z danego okresu rozliczeniowego. Trudno go zatem przypisać wprost
do danego przychodu: przyporządkować go można co najwyżej do grupy przychodów z danego miesiąca czy
kwartału.
Również sam mechanizm działania podatku VAT wskazuje raczej na pośredni związek takiego kosztu z przychodem:
kwota widniejąca na deklaracji i podlegająca zapłacie wynika bowiem z pomniejszenia kwoty VAT należnego o kwotę
podatku naliczonego. Oznacza to, że nadwyżka VAT należnego nie zawsze wystąpi: powstanie jedynie
w miesiącach, w którym jego kwota przekraczać będzie wartość podatku naliczonego. Organ nie zwrócił także uwagi
na to, że wartość brytyjskiego VAT podlegającego zapłacie przez podatnika nie jest wprost powiązana z wartością
sprzedaży: niższa wartość brytyjskiego VAT do zapłaty może wystąpić w okresie, w którym spółka osiągnęła wysoką
wartość sprzedaży (ze względu na dużą wartość podatku naliczonego), zaś wysoka wartość VAT do zapłaty może
zostać wykazana na deklaracji za okres z niskim poziomem sprzedaży. Co więcej, jeśli wysokość podatku
naliczonego przekroczy w danym okresie wartość podatku należnego, podatnik w ogóle nie wykaże kosztu, nawet
jeżeli poziom przychodów ze sprzedaży był wysoki. Dodatkowo pokazuje to brak bezpośredniego powiązania
zagranicznego VAT z konkretnym przychodem.
Biorąc pod uwagę, że wielu polskich podatników może podlegać VAT poza UE (w szczególności Wielkiej Brytanii),
pozytywnie oceniamy sposób rozstrzygnięcia przez WSA w Poznaniu ewentualnych wątpliwości co do charakteru
tego kosztu. Wyrok jest nieprawomocny.

Opracowanie i komentarz: Dr Marcin Jędrysiak, starszy konsultant podatkowy w PwC
Klaudia Szerszeń, konsultant podatkowy w PwC
Wyrok WSA w Poznaniu z 12.04.2022, I SA/Po 1093/21,

Zagraniczny VAT, zwłaszcza poza UE, może być uznany za koszt uzyskania przychodów polskiego podatnika. Omawiany wyrok WSA w Poznaniu wskazuje na pośredni związek kwoty VAT z przychodami, co wynika z formy rozliczenia oraz mechanizmu działania podatku. Decyzja ta może rozstrzygnąć wątpliwości dotyczące kwalifikacji zagranicznego VAT jako kosztu podatkowego.