Nowe zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych

Zgodnie z nowelizacją z 13.9.2018 r. pracownicy podmiotów leczniczych będą wynagradzani zgodnie z nowymi zasadami ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego. Nowe przepisy wprowadzają precyzyjne definicje pracowników działalności podstawowej oraz zmiany w ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Tematyka: nowelizacja, wynagrodzenie, pracownicy leczniczy, najniższe wynagrodzenie, zasady wynagradzania, Państwowe Ratownictwo Medyczne, zmiany prawne

Zgodnie z przepisami nowelizacji z 13.9.2018 r. pracownicy podmiotów leczniczych uczestniczący w procesie
udzielania świadczeń zdrowotnych wynagradzani będą zgodnie z zasadami określonymi w ustawie
o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody
medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
• Ustawa wprowadza precyzyjną definicję pracowników działalności podstawowej innych niż pracownicy medyczni.
• Takim pracownikom przypisano współczynnik pracy w wysokości 0,58. Określono również termin wydania
zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia.
• Nastąpiła zmiana w przepisach ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Ustawa z 13.9.2018 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego
pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz ustawy o zmianie
ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1942, dalej jako
ZmNajWynPracMedU18) jest wynikiem analizy dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych ustawą z 8.6.2017 r.
o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne
zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Z woli ustawodawcy zakres podmiotowy ustawy rozszerzony został na
pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, dlatego od
25.10.2018 r. omawiany akt prawny nosi tytuł ustawa o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia
zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
Nowelizacja wprowadza zmiany w następujących aktach prawnych: ustawie z 8.6.2017 r. o sposobie ustalania
najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych
w podmiotach leczniczych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1473 ze zm., dalej jako: NajWynPracMedU) oraz w ustawie
z 10.5.2018 r. o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. z 2018 r. poz. 1115, dalej jako:
ZmPRatowMedU18).
Pracownicy działalności podstawowej, inni niż pracownicy medyczni
W rozumieniu omawianej ustawy pracownikami działalności podstawowej, innymi niż pracownicy medyczni są osoby
zatrudnione w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, inne niż pracownicy wykonujący zawód
medyczny, wykonujące pracę pozostającą w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w komórkach
organizacyjnych zakładu leczniczego, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń
zdrowotnych oraz zatrudnione na stanowiskach działalności podstawowej określonych w części pierwszej
załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 20.7.2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od
pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych (Dz.U. z 2011 r. poz.
896).
Odwołanie do wskazanego rozporządzenia konieczne było ze względu na wprowadzone w nim rozróżnienie
pracowników działalności podstawowej od nieobjętych regulacją nowelizowanej ustawy pracowników
administracyjnych, technicznych, ekonomicznych i gospodarczych.
Projektodawca wskazywał, że „przepisy w zaproponowanym brzmieniu mają na celu ochronę interesu niewątpliwej
wagi, tj. konstytucyjnie zagwarantowanego prawa obywateli do ochrony zdrowia. W celu zapewnienia przez państwo
realizacji tego uprawnienia zasadne jest podejmowanie działań mających na celu poprawę warunków zatrudnienia
nie tylko profesjonalnej kadry medycznej, ale także pracowników tzw. działalności podstawowej, którzy wspierają
udzielanie świadczeń zdrowotnych. (…) Celem wprowadzenia progu najniższej płacy zasadniczej dla omawianych
pracowników jest również przeciwdziałanie rosnącym dysproporcjom między poziomem wynagrodzeń pracowników
medycznych a poziomem płac pracowników działalności podstawowej, których praca pozostaje w związku
z udzielaniem świadczeń zdrowotnych” (Uzasadnienie, s. 3).
Wysokość wynagrodzenia
Pracownikom działalności podstawowej, innym niż pracownicy wykonujący zawód medyczny został
przypisany współczynnik pracy w wysokości 0,58.
Ponadto kierownik podmiotu leczniczego lub podmiot tworzący będzie zobowiązany do wydania w terminie do 15
czerwca każdego roku zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia. Zdaniem ustawodawcy precyzyjne

określenie terminu końcowego wpłynie korzystnie na proces realizacji ustawowego obowiązku podwyższania
wynagrodzeń zasadniczych.
Korekta przepisów dotyczących Państwowego Ratownictwa Medycznego
Ustawa nowelizująca z 13.9.2018 r. modyfikuje ponadto przepisy ustawy z 10.5.2018 r. o zmianie ustawy
o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw. Ustawodawca zadecydował o przywróceniu
art. 12–12h ustawy z 8.9.2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2195 ze zm.).
Przepisy te będą stosowane do akredytacji podmiotów ubiegających się o przeprowadzanie kursów doskonalących
dla dyspozytorów medycznych do końca roku 2020. Od początku 2021 r. kursy będą organizowane przez Krajowe
Centrum Monitorowania Ratownictwa Medycznego
Skrócono również termin wejścia w życie przepisów dotyczących planu działania systemu Państwowe Ratownictwo
Medyczne w ten sposób, aby plan taki mógł zostać sporządzony po raz pierwszy na rok 2019.
Ustawa weszła w życie 25.10.2018 r.

Nowa ustawa o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych wprowadza istotne zmiany, mające na celu zapewnienie równości w wynagradzaniu pracowników medycznych i pracowników działalności podstawowej. Ustawa weszła w życie 25.10.2018 r.