Podatkowe skutki wieloetapowego zbycia nieruchomości
W przypadku wieloetapowego zbycia nieruchomości, środki uzyskane przez zbywcę mogą być uznane za wydatkowane od dnia zbycia - wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sprawa dotyczyła zobowiązania podatkowego za 2011 r. w związku z zbyciem lokalu mieszkalnego oraz wydatkami na cele mieszkaniowe. Decyzja organów podkreśliła konieczność ścisłej wykładni przepisów podatkowych.
Tematyka: podatek dochodowy, zbycie nieruchomości, cele mieszkaniowe, zwolnienie podatkowe, wydatki na mieszkanie
W przypadku wieloetapowego zbycia nieruchomości, środki uzyskane przez zbywcę mogą być uznane za wydatkowane od dnia zbycia - wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sprawa dotyczyła zobowiązania podatkowego za 2011 r. w związku z zbyciem lokalu mieszkalnego oraz wydatkami na cele mieszkaniowe. Decyzja organów podkreśliła konieczność ścisłej wykładni przepisów podatkowych.
W przypadku realizacji procesu zbycia nieruchomości wieloetapowo (umowa przedwstępna, zaliczka, umowa ostateczna) środki uzyskane przez zbywcę w związku ze zbyciem na jakimkolwiek etapie tego procesu wydatkowane na własne cele mieszkaniowe mogą być uznane za wydatkowane od dnia odpłatnego zbycia w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.; dalej jako: PDOFizU) w brzmieniu obowiązującym w 2010 r. – wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. określił Janowi K. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. od dochodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Do wyliczenia przyjęto przychód wynikający z aktu notarialnego sprzedaży w kwocie 136 tys. zł, koszty aktu notarialnego w kwocie 413 zł oraz wydatki na cele mieszkaniowe w łącznej kwocie ponad 14,9 tys. zł poniesione na remont lokalu. Organ nie uwzględnił do wyliczenia dochodu zwolnionego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOFizU wydatku w kwocie 70 tys. zł, czyli kwoty wydatkowanej przed zawarciem umowy sprzedaży na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Kwota ta została poniesiona ze środków pieniężnych uzyskanych w wyniku zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży i wydatkowana przed datą zbycia lokalu mieszkalnego. W odwołaniu od decyzji, Jan K. wyjaśnił, że zawarł w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży lokalu mieszkalnego, zatem kwota otrzymana z tytułu zawarcia tej umowy stanowi nie zadatek, a przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) PDOFizU. Ponieważ z tego przychodu kwota 70 tys. zł została wydana na zakup lokalu mieszkalnego powinna podlegać zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOFizU. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ podkreślił, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowo uregulowany w przepisach materialnego prawa podatkowego. Oceniając ciążące na podatniku obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnień wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOFizU – jest fakt wydatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w PDOFizU cele mieszkaniowe, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Skoro w celu skorzystania ze zwolnienia podatnik ma wydatkować uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przychody na cele mieszkaniowe, w tym m.in. na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, to uznać należy, że warunek ten będzie spełniony wówczas, gdy zarówno nabycie, jak i wydatki związane z tym nabyciem będą dokonane po sprzedaży nieruchomości. Zatem wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości dokonanej po nabyciu lokalu mieszkalnego nie uprawnia do zwolnienia nawet wówczas, gdy ten przychód przeznaczony został na zapłatę należnej za ten lokal ceny. Organ podkreślił, że podatnik wydatkował środki uzyskane tytułem zawartej umowy przedwstępnej na zakup spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego przed datą odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzje organów obu instancji. Jak wyjaśniono, jeśli utożsamić użyte w art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOFizU ustawowe określenie „dzień zbycia” z pojęciem dokonania sprzedaży czy innej odpłatnej umowy przenoszącej własność, to prosta literalna wykładnia może prowadzić do takich wniosków, jakie wywiodły organy, że tylko wydatkowanie pieniędzy na cele mieszkaniowe po dokonaniu sprzedaży mieszkania skutkuje zwolnieniem od podatku tak wydatkowanego przychodu ze sprzedaży innego mieszkania. W ocenie sądu, wykładnia taka jest wadliwa, należy dać bowiem prymat celowościowej wykładni tego przepisu, którego celem było, co do zasady, by zwalniać z opodatkowania te przychody ze zbycia nieruchomości, które zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe, nie tyle zważając na chronologię zdarzeń co materialny, funkcjonalny związek przychodów ze sprzedaży z wydatkami na cele mieszkaniowe. Na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów w orzecznictwie przyjęto, że to zwolnienie podatkowe może obejmować także kwotę, którą na poczet ceny uzgodnionej w umowie sprzedaży sprzedawca otrzymał przed zawarciem tej umowy i wydatkował na nabycie lokalu mieszkalnego nie później niż w okresie 2 lat od dnia sprzedaży (zob. wyrok NSA z 7.12.2004 r., FSK 786/04, oraz uchwała NSA w Warszawie z 25.11.1996 r., FPS 5/96, ONSA Nr 2/1997, poz. 43). Sąd podkreślił, że interpretacja przepisów prawa podatkowego powinna być ścisła, zwłaszcza w zakresie ulg podatkowych. Jednak przy koniecznym respektowaniu reguł wykładni gramatycznej, a więc dokonywania wykładni przepisów w granicach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym, uwzględnia się również w niezbędnym stopniu cel ustanowienia tych unormowań. Określenie „od dnia odpłatnego zbycia” w kontekście realiów tej sprawy nie jest jednoznaczne. Na gruncie językowym może być, w ocenie sądu, rozumiane jako pewien ciąg zdarzeń prawnych prowadzących do wyzbycia się mieszkania. Ciąg tych zdarzeń zapoczątkowany jest umową przedwstępną, otrzymaniem z tytułu zbycia zaliczki od nabywcy i wreszcie zakończony zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży. Cały ten ciąg zdarzeń składa się na proces odpłatnego zbycia, można więc przyjąć, że pierwszym dniem zdarzeń składających się na proces zbycia nieruchomości jest dzień otrzymania zaliczki czy zawarcia umowy przedwstępnej, a ostatnim dniem zbycia jest dzień zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej własność. Można więc uznać za „dzień zbycia” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOFizU zarówno dzień pierwszy, jak i ostatni tego procesu. Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną podkreślił, że w orzecznictwie sądów administracyjnych akcentuje się także, że art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOFizU jest normą celu społecznego (socjalnego), która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli. Celem wprowadzenia tego przepisu było więc preferowanie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. W ocenie NSA, zbywanie nieruchomości jest procesem, a nie czynnością ograniczoną tylko do podpisania ostatecznego aktu notarialnego. Wyrok NSA z 22.11.2017 r., II FSK 2937/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzje organów, argumentując, że zwolnienie podatkowe ma związek z wydatkami na cele mieszkaniowe, niezależnie od chronologii zdarzeń. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił cel społeczny art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOFizU, preferujący zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych obywateli.