Czy dmuchany dach nad boiskiem wymaga pozwolenia na budowę?

Trwała konstrukcja nad boiskiem treningowym wymagała pozwolenia na budowę z powodu trwałego związania z gruntem. Spór dotyczył interpretacji prawa budowlanego i definicji obiektu tymczasowego. Sąd podkreślił, że decydujące jest zapewnienie stabilności i bezpieczeństwa obiektu, niekoniecznie jego nieodwracalność. Wojewódzki Sąd Administracyjny potwierdził decyzje niższych instancji, uwzględniając konieczność trwałego powiązania z gruntem dla bezpieczeństwa konstrukcji.

Tematyka: dmuchany dach, pozwolenie na budowę, trwałe związanie z gruntem, sąd administracyjny, bezpieczeństwo konstrukcji

„Trwałe związanie z gruntem” nie polega na tym, że zastosowane rozwiązanie techniczne jest nieodwracalne,
ale że zapewnia ono stabilność danego obiektu i bezpieczeństwo w jego użytkowaniu.
Na sądową wokandę trafił spór dotyczący hali pneumatycznej nad boiskiem treningowym. Samorząd, który planował
jej budowę twierdził, że tego typu konstrukcja stanowi obiekt tymczasowy niepołączony trwale z gruntem, który nie
wymaga pozwolenia na budowę. W takim twierdzeniu opierał się na art. 3 pkt 5 ustawy z 7.7.1994 r. – Prawo
budowlane (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), w treści którego jest mowa, że przez taki obiekt należy rozumieć
m.in.: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki
pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe, przenośne wolno stojące maszty
antenowe. Innego zdania był nadzór budowlany, który twierdził, że balon jest co prawda faktycznie tymczasowym
obiektem budowlanym, ale trwale związanym z gruntem za pomocą kotew stalowych, zamontowanych w betonowym
fundamencie. W konsekwencji jego realizacja wymagała uzyskania pozwolenia na budowę. Wojewoda podzielił
opinię organów nadzoru argumentując przy tym, że sposób mocowania powłoki pneumatycznej, który ma na celu
zabezpieczenie przed jej przesuwaniem, przesądza o trwałym związaniu z gruntem. Gmina jednak nie podzieliła
takiej opinii i skierowała sprawę do sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 27.2.2020 r. (II SA/Rz 1415/19,
) podtrzymał
w mocy decyzje niższych instancji. Sąd zaznaczył, że w omawianej sprawie kluczowe są nie tyle technologia, w jakiej
zostały wykonane fundamenty, czy też sposób powiązania zadaszenia z gruntem, ale sam fakt, czy ze względów
bezpieczeństwa takie trwałe powiązanie z gruntem jest konieczne dla danej konstrukcji. Organ podkreślił, że owo
„trwałe związanie z gruntem” nie polega na tym, że zastosowane rozwiązanie techniczne jest nieodwracalne, ale że
zapewnia ono stabilność danego obiektu i bezpieczeństwo w jego użytkowaniu. To, że dane połączenie powłoki
dachowej z fundamentem jest łatwe do demontażu może jedynie przesądzać o tymczasowym charakterze danego
obiektu. W tym zakresie WSA powołał się na wcześniejsze orzecznictwo (wyroki: NSA z 15.10.2019 r., II OSK
2836/17,
oraz WSA w Gliwicach z 5.11.2019 r., I SA/Gl 114/19,
).
Sąd nie podzielił także argumentów samorządu co do tego, że o możliwości realizacji budowy hali pneumatycznej na
zgłoszenie przesądzał m.in. fakt, że fundamenty, do której miała zostać przytwierdzona powłoka dachowa, zostały
wykonane na podstawie osobnego pozwolenia na budowę. Za błędne uznał także twierdzenie gminy, że montaż
i demontaż każdorazowo będzie wymagał składania wniosku o pozwolenie na budowę i rozbiórkę.
Wyrok WSA w Rzeszowie z 27.2.2020 r., II SA/Rz 1415/19

Sąd administracyjny uznał, że trwałe związanie z gruntem nie oznacza nieodwracalności, lecz zapewnienie stabilności i bezpieczeństwa obiektu. Decyzja dotycząca pozwolenia na budowę hali pneumatycznej oparta była na konieczności trwałego mocowania konstrukcji z gruntem. Sprawa ta wyraźnie wskazała, że kluczowe jest bezpieczeństwo użytkowania obiektu nad boiskiem treningowym.