Podatek od paneli fotowoltaicznych

Przedmiotem opodatkowania jest budowla jako obiekt budowlany, a zatem budowla wraz z instalacjami, które warunkują jej normalne funkcjonowanie. Spółka skierowała sprawę do sądu, kwestionując interpretację skarbówki. W wyroku NSA uchylono wydaną interpretację skarbówki, podkreślając, że kluczowe jest funkcjonalne powiązanie stacji transformatorowych z obiektem budowlanym.

Tematyka: podatek od paneli fotowoltaicznych, opodatkowanie budowli, instalacje fotowoltaiczne, stacje transformatorowe, interpretacja przepisów, NSA, podatek od nieruchomości

Przedmiotem opodatkowania jest budowla jako obiekt budowlany, a zatem budowla wraz z instalacjami, które warunkują jej normalne funkcjonowanie. Spółka skierowała sprawę do sądu, kwestionując interpretację skarbówki. W wyroku NSA uchylono wydaną interpretację skarbówki, podkreślając, że kluczowe jest funkcjonalne powiązanie stacji transformatorowych z obiektem budowlanym.

 

Przedmiotem opodatkowania jest budowla jako obiekt budowlany, a zatem budowla wraz z instalacjami,
które warunkują jej normalne funkcjonowanie. Jeżeli instalacja zapewnia możliwość funkcjonowania
budowli, zasadniczo powinna być traktowana jako części budowli (a nie odrębny przedmiot opodatkowania),
a ich wartość skumulowana z wartością pozostałych części budowli, i być podstawą do naliczenia podatku
od nieruchomości.
Czego dotyczyła sprawa?
NSA zajął się sprawą związaną ze stawką podatku od farm fotowoltaicznych. Do sporu na tym tle doszło pomiędzy
skarbówką a jedną ze spółek, która zwróciła się do Organów podatkowych z wnioskiem o wydanie stosownej
interpretacji. Firma posiadała zakład produkcyjny i planowała budowę instalacji fotowoltaicznej o mocy ok. 10 MW,
zlokalizowanej na terenie zakładu. Instalacja ta miała się składać z pojedynczych paneli fotowoltaicznych
połączonych ze sobą elektrycznie i zamontowanych na konstrukcji stalowej, zakotwiczonej w gruncie przez
palowanie, system kotew lub za pomocą płyt betonowych. Sposób przytwierdzenia paneli do konstrukcji miał
umożliwiać w razie potrzeby ich wymontowanie, np. w przypadku uszkodzenia poszczególnych paneli. Spółka
zakładała także montaż kilku kontenerowych wolnostojących stacji transformatorowych (w obudowie betonowej lub
stalowej), zawierających główne elementy systemu elektroenergetycznego służącego do wyprowadzenia energii
produkowanej przez farmę, takie jak transformator, rozdzielnia niskiego i średniego napięcia, pozostały sprzęt
elektroenergetyczny. Wyprodukowana energia miała być przesyłana do sieci wewnętrznej zakładu za pomocą
przeznaczonej do tego linii kablowej. W celu realizacji instalacji fotowoltaicznej spółka planowała wydzierżawienie od
osoby trzeciej nieruchomości gruntowej na okres ok. 25 lat.
W związku z tym spółka zadała fiskusowi szereg pytań, a wśród nich także to: „Czy prawidłowe jest stanowisko
wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku stacje transformatorowe (budynek wraz ze
wszystkimi urządzeniami technicznymi znajdującymi się w budynku, służącymi do prawidłowego funkcjonowania
instalacji), stanowiące element infrastruktury elektroenergetycznej instalacji fotowoltaicznej, są «budynkami»
w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt. 1 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 70;
dalej: PodLokU) i podlegają opodatkowaniu stawką podatku uzależnioną od zajmowanej powierzchni?”.
Fiskus był odmiennego zdania. W wydanej interpretacji stwierdzono, że budynek należy traktować odrębnie i wraz
z instalacją służącą funkcjonowaniu budynku (oświetlenie, ogrzewanie) opodatkować według powierzchni użytkowej,
natomiast stacje transformatorowe, rozdzielnie i inne urządzenia techniczne niezbędne do funkcjonowania instalacji
fotowoltaicznej – jako budowle łącznie z całą infrastrukturą energetyczną, opodatkowaną według stawki procentowej
od ich wartości.
Spółka skierowała sprawę do sądu. WSA w Warszawie zwrócił uwagę na nowelizację przepisów ustawy z 7.7.1994 r.
Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2351; dalej: PrBud), która nastąpiła w 2015 r. Na jej mocy doszło do
zmiany definicji „obiektu budowlanego” (art. 3 pkt 1 PrBud), z której to wyłączono „urządzenia techniczne”, z którymi
obiekt budowlany ma stanowić „całość techniczno-użytkową”. W uzasadnieniu do wyroku WSA w Warszawie
zauważył, że: „po wskazanej zmianie wzmocniono wymogi trwałości fizycznego i funkcjonalnego związku pomiędzy
częściami budowlanymi i niebudowlanymi, a warunek zapewnienia użytkowania obiektu zgodnie z przeznaczeniem
(w miejsce «całości techniczno-użytkowej») przesądził, że instalacje muszą pełnić wobec niego rolę służebną”.
Zdaniem WSA w Warszawie, pomimo zmiany definicji nie ma podstaw do twierdzenia, że aktualnie w przypadku
budowli instalacje te nie podlegają już opodatkowaniu. Przedmiotem opodatkowania jest budowla jako obiekt
budowlany, a zatem budowla wraz z instalacjami, które warunkują jej normalne funkcjonowanie. Jeżeli instalacja
zapewnia możliwość funkcjonowania budowli, zasadniczo powinna być traktowana jako części budowli (nie
odrębny przedmiot opodatkowania), a ich wartość skumulowana z wartością pozostałych części budowli,
i być podstawą do naliczenia podatku od nieruchomości.
Rozstrzygnięcie NSA
Spółka nie zgodziła się z taką interpretacją przepisów i wniosła o kasację. NSA w wyroku z 6.12.2022 r., III FSK
740/22, 
, uchylił zaskarżony wyrok niższej instancji i wydaną interpretację skarbówki. Organ w uzasadnieniu
stwierdził, że: „kluczowe dla rozstrzygnięcia sporu ma ustalenie, jak (z jakim przedmiotem) stacje transformatorowe
zostały powiązane funkcjonalnie. Jak wynika z dotychczasowych rozważań, ich kwalifikacja do urządzeń
budowlanych w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt. 2 PodLokU, w związku z art. 3 pkt. 9 PrBud możliwa będzie jedynie
wówczas, gdy potwierdzone zostanie, że zapewniają one możliwość użytkowania obiektu budowlanego
spełniającego (w realiach sprawy) zarówno kryteria budowli w rozumieniu prawa budowlanego, jak i podatkowego.
Nie ulega wątpliwości, że instalacja fotowoltaiczna, na którą składają się zarówno części budowlane, jak i panele oraz


falowniki, jeżeli tylko spełnia ww. cechy obiektu budowlanego, wyszczególnione w art. 3 pkt. 1 PrBud, a jednocześnie
nie jest budynkiem albo obiektem małej architektury, stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt. 3 PrBud (jest budowlą
w myśl prawa budowlanego). Inaczej wszakże należy ją postrzegać na gruncie prawa podatkowego. Jak już
wcześniej zauważono, panele fotowoltaiczne i falowniki (...) nie zostały uznane za budowle, a w konsekwencji nie
objęto ich zakresem przedmiotowym podatku od nieruchomości”. Sąd uznał, że stacje transformatorowe zapewniają
możliwość użytkowania pozostałych elementów zespołu prądotwórczego, zgodnie z ich przeznaczeniem, a nie części
budowlanej tej instalacji. A skoro panele fotowoltaiczne oraz falowniki nie są traktowane jako budowla w świetle art.
1a ust. 1 pkt. 2 PodLokU w związku z art. 3 pkt. 3 PrBud, powiązane z nimi użytkowo stacje transformatorowe,
tworząc razem zespół prądotwórczy, nie mogą zostać uznane za urządzenia budowlane w rozumieniu art. 1a ust. 1
pkt. 2 PodLokU w związku z art. 3 pkt. 9 PrBud.
NSA w wyroku z 6.12.2022 r., III FSK 740/22, 








 

NSA w wyroku stwierdził, że stacje transformatorowe nie mogą być traktowane jako urządzenia budowlane podlegające opodatkowaniu stawką podatku od nieruchomości. Zespół prądotwórczy, składający się z paneli fotowoltaicznych, falowników i stacji transformatorowych, nie spełnia kryteriów budowli w rozumieniu prawa podatkowego.