Przychody ze sprzedaży w Internecie

Aktywność dowodowa podatnika, w zakresie dokumentowania podejmowanych przez niego działań gospodarczych, jest szczególnie istotna wówczas, gdy dowody te mają potwierdzić korzystne dla niego okoliczności. Podatnik, który twierdzi, że sprzedaż za pośrednictwem portalu internetowego była prowadzona z terytorium innego państwa UE, musi dostarczyć odpowiednie dowody. Przykładem takiej sytuacji jest sprawa Karola S., który prowadził działalność gospodarczą zarówno w Polsce, jak i w Niemczech, nie wykazując dochodów z sprzedaży przez portal internetowy na rzecz osób zamieszkałych w Polsce.

Tematyka: przychody ze sprzedaży, dokumentacja gospodarcza, działalność na terenie Niemiec, portal internetowy, organy podatkowe, dowody w sprawach podatkowych

Aktywność dowodowa podatnika, w zakresie dokumentowania podejmowanych przez niego działań gospodarczych, jest szczególnie istotna wówczas, gdy dowody te mają potwierdzić korzystne dla niego okoliczności. Podatnik, który twierdzi, że sprzedaż za pośrednictwem portalu internetowego była prowadzona z terytorium innego państwa UE, musi dostarczyć odpowiednie dowody. Przykładem takiej sytuacji jest sprawa Karola S., który prowadził działalność gospodarczą zarówno w Polsce, jak i w Niemczech, nie wykazując dochodów z sprzedaży przez portal internetowy na rzecz osób zamieszkałych w Polsce.

 

Aktywność dowodowa podatnika, w zakresie dokumentowania podejmowanych przez niego działań
gospodarczych, jest szczególnie istotna wówczas, gdy dowody te mają potwierdzić korzystne dla niego
okoliczności. Podatnik, który twierdzi, że sprzedaż za pośrednictwem portalu internetowego była
prowadzona z terytorium innego państwa UE, musi dostarczyć dowody, np. ewidencję przychodów za
granicą – wskazał Naczelny Sąd Administracyjny
Karol S. prowadził działalność gospodarczą w Polsce wykazując dla celów podatkowych sprzedaż telefonów
i akcesoriów do telefonów oraz wykonywanie usług naprawy. Organy podatkowe ustaliły, że prowadził działalność
gospodarczą jako osoba fizyczna równocześnie w Niemczech, przy czym nie wykazywał dochodów uzyskiwanych
poprzez sprzedaż zabawek i kloc­ków przez portal internetowy na rzecz osób fizycznych zamieszkałych w Polsce.
Organ I instancji określił podatnikowi kwotę zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne od przychodów niezaewidencjonowanych w kwocie ponad
125 tys. zł.
Organ II instancji utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie. Wskazał, że według Niemieckiej Administracji
Podatkowej nie istnieją żadne informacje, iż Karol S. dokonywał sprzedaży wysyłkowej na rzecz odbiorców w Polsce,
czy też wykazywał w księgach podatkowych dotyczących niemieckiej działalności transakcje dokonane za
pośrednictwem portalu internetowego i odprowadzał należne podatki od takich transakcji. Zdaniem organu
odwoławczego, zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy świadczy o tym, że towary sprzedawane
poprzez portal internetowy do polskich odbiorców były wysyłane z Polski, a należności za te towary nabywcy
przekazywali na polskie rachunki bankowe. Oznacza to, że przychody uzyskane przez Karola S. z tej sprzedaży
podlegają opodatkowaniu w Polsce. Organ II instancji stwierdził, że posiadanie faktur zakupowych, czy też
przedstawienie przykładowych faktur sprzedażowych wystawionych przez firmę niemiecką dla nabywców polskich nie
dowodzi, iż przychody z tytułu sprzedaży były ewidencjonowane dla celów podatkowych w firmie niemieckiej, skoro
z ustaleń zarówno organu kontroli, jak też informacji pochodzących od niemieckiej administracji podatkowej wynika,
że sprzedaż poprzez portal internetowy dla polskich odbiorców nie była przez Karola S. ewidencjonowana ani
w polskiej, ani niemieckiej działalności gospodarczej, zaś podatnik nie przedstawił mimo wezwań dowodów na tę
okoliczność. W tej sytuacji organ odwoławczy uznał, że nie ma podstaw do podważania wiarygodności informacji
przekazanych organowi I instancji przez niemiecką administrację podatkową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargę wskazał, że w rozpatrywanej sprawie prowadzone
było obszerne postępowanie dowodowe z udziałem skarżącego, który nie przedstawił dowodów na poparcie swoich
twierdzeń.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną. W toku postępowania kontrolnego skarżący
(wielokrotnie wzywany do udzielenia informacji dotyczących transakcji wykonywanych w ramach
działalności na terenie Niemiec), konsekwentnie nie udzielał konkretnych odpowiedzi. Z tych względów
organ zwrócił się o podanie informacji do niemieckiej administracji podatkowej, a następnie na tej informacji
bazował. Według tej informacji, skarżący nie wykazywał transakcji polegających na sprzedaży za pośrednictwem
portalu internetowego, w tym nie wykazywał transakcji w księgach podatkowych dotyczących niemieckiej działalności
i nie odprowadził należnych podatków od takich transakcji. Poinformowano też, że nie istnieją żadne informacje, że
skarżący dokonywał sprzedaży wysyłkowej na rzecz odbiorców w Polsce oraz że niemiecka administracja podatkowa
prowadzi postępowanie administracyjne dotyczące podatku dochodowego za tożsamy okres.
Ponieważ skarżący nie przedłożył żadnych dowodów zaświadczających o wysyłaniu towarów do Polski
z terytorium Niemiec, zaś organy dysponowały informacją udzieloną im przez niemiecką administrację
podatkową, słusznie uznały, że sporne transakcje były wykonywane przez skarżącego poprzez portal
internetowy do polskich odbiorców z terenu Polski. Do podatnika należy obowiązek wykazania rzeczywistego
przebiegu transakcji gospodarczej. W rezultacie spornego przychodu nie można przypisać do prowadzonej
przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium Niemiec.
Wyrok NSA z 3.8.2017 r., II FSK 1608/15







 

W rezultacie organy podatkowe uznały, że Karol S. nie udowodnił, iż jego przychody z tytułu sprzedaży były ewidencjonowane ani w Polsce, ani w Niemczech. W efekcie przychody uzyskane przez niego z tej sprzedaży podlegają opodatkowaniu w Polsce. Brakujące dowody oraz informacje przekazane przez niemiecką administrację podatkową miały kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia tej sprawy.