Korekta VAT w przypadku zmiany przeznaczenia pojazdu

W przypadku sprzedaży po 1.4.2014 r. samochodów, które były objęte ograniczonym prawem do odliczania podatku, okres korekty podatku naliczonego należy liczyć od miesiąca nabycia, importu lub wytworzenia pojazdów. Spółki mogą dokonywać korekty podatku naliczonego do wysokości 60% kwoty podatku, nie więcej jednak niż 6000 zł, przy zmianie przeznaczenia pojazdów.

Tematyka: sprzedaż, samochody, korekta VAT, ograniczone prawo do odliczenia, podatek naliczony, zmiana przeznaczenia, spółka, wyrok NSA

W przypadku sprzedaży po 1.4.2014 r. samochodów, które były objęte ograniczonym prawem do odliczania
podatku (ograniczenie do 60% kwoty podatku naliczonego, nie więcej jednak niż 6000 zł), okres korekty
podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2, ust. 2 oraz ust. 6 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku
od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy z 7.2.2014 r.
o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 312),
należy liczyć, począwszy od miesiąca, w którym podatnik nabył, importował lub wytworzył te samochody.
Wyrok NSA z 26.10.2017 r., I FSK 231/16
Z uzasadnienia:
(...) Wyrokiem z 22.9.2015 r., w sprawie III SA/Gl 601/15, WSA w Gliwicach oddalił skargę M. Sp. z o.o. w S. na
interpretację indywidualną Ministra Finansów z 2.12.2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Spółka we wniosku wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży samochodów,
w ramach której nabywa pojazdy w celu dalszej odprzedaży ostatecznym odbiorcom. Zdarzają się jednak sytuacje,
kiedy określone modele zakupionych pojazdów nie zostają sprzedane w założonym terminie. W takiej sytuacji spółka
może podjąć decyzję o ich czasowym wykorzystaniu w charakterze samochodów demonstracyjnych,
administracyjnych lub zastępczych. Wówczas pojazdy te zostają zarejestrowane zgodnie z obowiązującymi
przepisami ruchu drogowego i ubezpieczone. Docelowo jednak są przeznaczone do dalszej odprzedaży. (...)
Przy nabyciu pojazdów do dalszej sprzedaży spółka odliczyła w całości podatek naliczony, natomiast przy
zmianie ich przeznaczenia dokonała korekty podatku naliczonego do wysokości 60% kwoty podatku nie
więcej niż 6000 zł. Samochody nadal są przeznaczone do sprzedaży.
Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego spółka zadała pytanie:
Czy w przypadku sprzedaży przez spółkę po 1.4.2014 r. samochodów, które były nabyte jako towary handlowe przed
1.4.2014 r., a następnie wskutek czasowego wykorzystania jako pojazdy administracyjne lub zastępcze zaliczone do
środków trwałych spółki oraz w stosunku do których spółce przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku
naliczonego w wysokości 60% kwoty podatku nie więcej niż 6000 zł, korekty podatku naliczonego, o której mowa
w art. 90b ust. 1 pkt 2, ust. 2 oraz ust. 6 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177,
poz. 1054, ze zm., dalej: VATU), należy dokonać w taki sposób, iż okres odpowiednio 60 lub 12 miesięcy należy
liczyć począwszy od miesiąca, w którym oddano pojazdy do używania jako pojazdy administracyjne lub zastępcze
i wpisane do rejestru środków trwałych?
Czy w przypadku zmiany wykorzystania pojazdów będących towarami handlowymi podlegającymi odprzedaży na
pojazdy samochodowe wykorzystywane przez spółkę wyłącznie do działalności gospodarczej (ale nie handlowej), dla
których spółka będzie zobowiązana prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, informację o tych pojazdach, o której
mowa w art. 86a ust. 12 VATU, spółka będzie zobowiązana złożyć w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesie
pierwszy wydatek związany z tym pojazdem po zmianie jego przeznaczenia?
Czy w przypadku czasowego wykorzystywania (jako samochody demonstracyjne) przed odprzedażą samochodów
osobowych nabytych po 1.4.2014 r. korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 i ust. 6 VATU,
należy dokonać w taki sposób, iż okres odpowiednio 60 lub 12 miesięcy należy liczyć począwszy od miesiąca,
w którym nabyto pojazd samochodowy, w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zmiana wykorzystania?
Według spółki w przypadku sprzedaży po 1.4.2014 r. samochodów, które były zaliczone do środków trwałych
i w stosunku do których przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości
60% kwoty podatku nie więcej niż 6000 zł, korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1
ust. 2 oraz ust. 6 VATU, należy dokonać, licząc odpowiednio okres 12 lub 60 miesięcy, począwszy od
miesiąca, w którym oddano pojazdy do używania jako pojazdy administracyjne lub zastępcze i wpisane do
rejestru środków trwałych. Natomiast przy sprzedaży samochodów będących środkami trwałymi spółki,
w odniesieniu do których przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60%
kwoty podatku nie więcej niż 6000 zł, korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 oraz ust. 6
VATU, należy dokonać, licząc odpowiednio okres 12 lub 60 miesięcy, począwszy od miesiąca, w którym oddano
pojazd do używania jako środek trwały.
Minister Finansów zgodził się z poglądem spółki, że zmiany wykorzystania pojazdów będących towarami handlowymi
podlegającymi odprzedaży na pojazdy samochodowe wykorzystywane przez spółkę wyłącznie do działalności
gospodarczej (ale nie handlowej), dla których będzie prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, informację o tych

pojazdach, o której mowa w art. 86a ust. 12 VATU, spółka będzie zobowiązana złożyć w terminie 7 dni od dnia,
w którym poniesie pierwszy wydatek związany z tym pojazdem po zmianie jego przeznaczenia z towaru handlowego
na pojazd samochodowy wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Jak również, że w przypadku
czasowego wykorzystywania (jako samochody demonstracyjne) przed odprzedażą samochodów osobowych
nabytych po 1.4.2014 r. korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 1 i ust. 6 VATU, należy
dokonać w taki sposób, iż okres odpowiednio 60 lub 12 miesięcy należy liczyć począwszy od miesiąca, w którym
nabyto pojazd samochodowy, w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zmiana wykorzystania.
Jednocześnie organ – wbrew stanowisku spółki – uznał, że w stanie faktycznym przedstawionym przez nią we
wniosku w zakresie pytania 5, korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2, ust. 2 oraz
ust. 6 VATU, należy dokonać w taki sposób, iż okres odpowiednio 60 lub 12 miesięcy należy liczyć,
począwszy od miesiąca, w którym nabyto pojazd samochodowy. Użyte w art. 90b ust. 1 sformułowanie „nabyto”
należy przy tym odnosić do sytuacji nabycia przez podatnika pojazdu samochodowego, natomiast sformułowanie
„oddano do używania” – do sytuacji, w której podatnik wytwarza pojazd samochodowy.
Skarga do sądu I instancji.
W skardze do WSA spółka wniosła o uchylenie interpretacji indywidualnej Ministra Finansów (...), zarzucając przy
tym organowi podatkowemu naruszenie przepisu art. 90b ust. 1 pkt 2, ust. 2 i ust. 6 VATU, w zw. z przepisem art. 86
ust. 1 tej ustawy oraz w związku z art. 11 ust. 2 ustawy z 7.2.2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 312, dalej: ustawa nowelizująca) (...).
Uzasadnienie rozstrzygnięcia sądu I instancji
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach nie stwierdził podstaw do uwzględnienia skargi.
Sąd I instancji w pełni podzielił stanowisko organu w zakresie odpowiedzi na pytanie zawarte w pkt 5 wniosku
o wydanie interpretacji indywidualnej, że korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2, ust. 2
oraz ust. 6 VATU, należy dokonać w taki sposób, iż okres odpowiednio 60 lub 12 miesięcy należy liczyć, począwszy
od miesiąca, w którym pojazd został nabyty.
Sąd zwrócił uwagę, że od 1.1.2014 r. zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług
wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane w art. 86a VATU, który – w związku z treścią
art. 1 pkt 4 ustawy nowelizującej – uległ zmianie. Zagadnienie korekty podatku naliczonego dotyczące pojazdów
samochodowych zostało natomiast uregulowane w art. 90b VATU, który – zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy
nowelizującej – stosuje się do pojazdów samochodowych nabytych, importowanych lub wytworzonych przez
podatnika od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem, że przepisy art. 90b ust. 1 pkt 2 oraz ust. 6
VATU, stosuje się również odpowiednio do sprzedaży pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 7 (ust. 2).
Sąd podkreślił, że art. 90b VATU w sposób kompleksowy reguluje zagadnienia dotyczące odliczania podatku
naliczonego związanego z nabyciem pojazdów samochodowych. Regulacja ta jest efektem decyzji wykonawczej
Rady UE z 17.12.2013 r. upoważniającej RP do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a)
i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
(Dz.U. UE L z 2006 r. Nr 347.1 ze zm., dalej: Dyrektywa 2006/112/WE), której celem jest umożliwienie odliczenia
pełnej kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury przez podatnika wykorzystującego pojazd
samochodowy wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. (...)
W ocenie WSA, uwzględniając brzmienie art. 90b ust. 1 pkt 1 i 2 VATU, należy stwierdzić, że dotyczy on
przypadku, gdy podatnik wstępnie uprawniony do odliczenia pełnej kwoty podatku wynikającej z faktury,
dokumentu celnego itd., zmienił przeznaczenie pojazdu, co sprawia, że stał się zobowiązany do ograniczenia
odliczenia oraz gdy podatnik pierwotnie uprawniony jedynie do odliczenia kwoty stanowiącej 50% kwoty podatku
wynikającej z faktury, dokumentu celnego itd., zmienił przeznaczenie pojazdu w sposób umożliwiający mu
podwyższenie kwoty podatku stanowiącej podatek naliczony podlegający odliczeniu.
Sąd zgodził się ze stanowiskiem organu, że zestawienie ww. przepisów z przedstawionym przez spółkę stanem
faktycznym ujętym w pytaniu nr 5, co do terminu złożenia korekty, było nieprawidłowe. (...) Użyte w art. 90b ust. 1
sformułowanie „nabyto” należy przy tym – zdaniem WSA – odnosić do sytuacji zakupu, importu, natomiast
sformułowanie „oddano do używania” – do sytuacji, w której podatnik wytwarza pojazd samochodowy (art.
11 ust. 1 ustawy nowelizującej).
Skarga kasacyjna
Spółka zaskarżyła powyższy wyrok w całości, zarzucając Ministrowi Finansów w skardze kasacyjnej naruszenie
przepisów prawa materialnego, tj. art. 90b ust. 1 pkt 2, ust. 2 i ust. 6 w związku z przepisem art. 86 ust. 1 VATU oraz
w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy nowelizującej (...).

W ocenie skarżącej norma zawarta w przepisie art. 90b ust. 1 pkt 2 VATU, po rozbiciu jej na czynniki pierwsze, nie
daje podstawy do odniesienia jej do sytuacji skarżącej na moment nabycia pojazdów samochodowych jako towarów
handlowych. W momencie nabycia – w odniesieniu do samochodów – kwoty podatku naliczonego nie stanowiła
bowiem kwota, o której mowa w art. 86a ust. 1 VAT (wskazująca na ograniczony zakres odliczenia podatku), do
którego to przepisu odnosi się art. 90b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy – w momencie nabycia była to pełna kwota odliczenia
VAT (samochód nabyty w celu odsprzedaży). Dopiero moment podjęcia decyzji o czasowym wykorzystaniu pojazdów
samochodowych jako pojazdów administracyjnych lub zastępczych i zaliczenie ich do środków trwałych skarżącej
(poprzez oddanie do używania na te cele) wyznacza początek biegu okresu, w którym skarżąca objęta będzie
hipotezą normy prawnej zawartej w przepisie art. 90b ust. 1 pkt 2 VATU. Dopiero bowiem od tego momentu prawo do
odliczenia VAT podlega ograniczeniom (czego dotyczy art. 86a ust. 1 VATU). W konsekwencji przepisy art. 90b ust.
1 VATU należy rozumieć w ten sposób, że narzucają obowiązki lub przyznają uprawnienia w okresie 60 (lub 12)
miesięcy od momentu objęcia przez normę prawną danego pojazdu samochodowego. (...)
Z uwagi na powyższe, zdaniem skarżącej, okres 12 lub 60 miesięcy, o których mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2 oraz ust.
6 VATU, w tym przypadku należy liczyć, począwszy od miesiąca, w którym oddano do używania pojazd
samochodowy jako środek trwały. Przyjęcie, iż okres wskazanych odpowiednio 60 lub 12 miesięcy należy liczyć od
miesiąca, w którym nabyto opisane pojazdy, byłoby błędne, bowiem w momencie nabycia tych pojazdów skarżąca
była uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości i zrealizowała to prawo (kwota podatku
naliczonego podlegającego odliczeniu nie była ograniczona do wysokości 60% kwoty podatku naliczonego nie więcej
niż 6000 zł). (...)
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
(...) Argumentacji skargi kasacyjnej nie sposób jednak zaakceptować.
W ramach przepisu art. 90b VATU z dniem 1.4.2014 r. unormowano w stosunku do pojazdów samochodowych
system korekt podatku naliczonego w związku ze zmianą ich wykorzystywania w stosunku do tego, jaki był przyjęty
na dzień nabycia, dokonania importu lub – w przypadku wytworzonego pojazdu – oddania do używania tych
pojazdów.
I tak, w art. 90b ust. 1 pkt 1 postanowiono, że jeżeli podatnik nabył (importował, wytworzył) pojazd w związku
z przeznaczeniem go do wykorzystywania wyłącznie w działalności gospodarczej, a więc z pełnym prawem do
odliczenia, a następnie w okresie 60 miesięcy od nabycia zmienia jego przeznaczenie i będzie wykorzystywał ten
pojazd również do innych celów niż działalność gospodarcza, podatnik jest obowiązany do dokonania korekty kwoty
podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.
Natomiast w art. 90b ust. 1 pkt 2 VATU stwierdzono, że jeżeli podatnik nabył (importował, wytworzył) pojazd,
z przeznaczeniem do wykorzystywania nie tylko w działalności gospodarczej, a więc z ograniczonym do 50%
prawem do odliczenia, a następnie w okresie 60 miesięcy od nabycia (importu, wytworzenia) nastąpi zmiana jego
wykorzystywania, poprzez przeznaczenie go wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest uprawniony do
dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.
W art. 90b ust. 6 wskazano natomiast, że w przypadku pojazdów samochodowych o wartości początkowej
nieprzekraczającej 15 000 zł ww. korekty dokonuje się, jeżeli zmiana ich wykorzystywania nastąpiła w okresie 12
miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania ten pojazd
samochodowy.
W przypadku sprzedaży pojazdu samochodowego, gdy w okresie korekty (60 lub 12 miesięcy), nastąpi sprzedaż
pojazdu, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności
gospodarczej, aż do końca okresu korekty (art. 90 ust. 2 VATU).
W świetle powyższych przepisów nie może budzić wątpliwości, że z ich treści jednoznacznie wynika, iż okres korekty
– 60 lub 12 miesięcy – należy liczyć, począwszy od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub
pojazd wytworzony przez podatnika oddano do używania.
Ponadto, jak stwierdzono w art. 11 ust. 1 ustawy nowelizującej z 7.2.2014 r., powyższe przepisy art. 90b VATU
stosuje się do pojazdów samochodowych nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika od dnia
1.4.2014 r.
Na zasadzie wyjątku od tej zasady, w art. 11 ust. 2 ww. ustawy z 7.2.2014 r. postanowiono, że ww. przepisy art. 90b
ust. 1 pkt 2 oraz ust. 6 VATU stosuje się również odpowiednio do sprzedaży pojazdów samochodowych, o których
mowa w art. 7, czyli sprzedaży pojazdów samochodowych zakupionych przed 1.4.2014 r., objętych dotychczasowym
ograniczonym prawem do odliczania podatku (ograniczenie do 60% kwoty podatku naliczonego, nie więcej jednak niż
6000 zł).

Wykładnia tego przepisu (art. 11 ust. 2 ustawy nowelizującej z 7.2.2014 r.) ma zasadnicze znaczenie dla
rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.
Przede wszystkim przepis ten odnośnie do pojazdów samochodowych nabytych przed 1.4.2014 r., objętych
ograniczonym prawem do odliczania podatku (ograniczenie do 60% kwoty podatku naliczonego nie więcej jednak niż
6000 zł), zezwala na dokonanie korekty, a więc stwarza możliwość „odzyskania” części podatku nieodliczonego
w momencie nabycia (importu, wytworzenia) pojazdu jedynie w przypadku jego sprzedaży w okresie korekty.
Możliwości takiej podatnik natomiast nie ma, jeżeli po tej dacie zmieni przeznaczenie takiego pojazdu jako
wykorzystywanego wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej, jak również wtedy, gdy
sprzeda pojazd po okresie korekty.
Regulacja ta miała złagodzić dysproporcję między podatkiem należnym z tytułu sprzedaży pojazdu (od 1.4.2014 r.
nie obowiązuje już zwolnienie dotyczące dostawy używanych pojazdów samochodowych, które na etapie ich szeroko
rozumianego nabycia dawały podatnikowi jedynie ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego)
a podatkiem naliczonym podlegającym ograniczonemu odliczeniu z tytułu jego nabycia. Nie eliminuje jednak
całkowicie tego skutku. (...)
W przedmiotowej sprawie – zdaniem skarżącej – pojazdy samochodowe od momentu nabycia w ogóle nie są objęte
hipotezą normy prawnej zawartej w przepisie art. 90b ust. 1 VATU.
Powyższy pogląd jest jednak błędny, gdyż nie uwzględnia skutków korekty, jaka w stosunku do tych pojazdów
nastąpiła w wyniku podjęcia decyzji o czasowym wykorzystaniu pojazdów samochodowych jako pojazdów
administracyjnych lub zastępczych i zaliczenia ich do środków trwałych Skarżącej (poprzez oddanie do używania na
te cele) (cyt. ze skargi -kasacyjnej).
Skarżąca pomija, że powyższa decyzja o zmianie wykorzystania pojazdów samochodowych jako pojazdów
administracyjnych lub zastępczych i zaliczenia ich do środków trwałych skarżącej zmieniła ich przeznaczenie
z towarów handlowych, z których nabyciem wiązało się pełne prawo do odliczenia podatku (jako
przeznaczonych do odprzedaży opodatkowanej), na pojazdy, które nie służyły już wyłącznie jako samochody
do sprzedaży. W stanie prawnym obowiązującym do 1.4.2014 r. oznaczało to, że podatnik zobowiązany był do
dokonania korekty rozliczenia podatku odliczonego w związku z nabyciem (importem, wytworzeniem) takiego
pojazdu jako towaru handlowego i zastosowania art. 86a ust. 1 VATU lub art. 3 ust. 1 ustawy z 16.12.2010 r.
o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 247, poz. 1652),
a wiec skorygowania odliczonego wcześniej podatku ze 100% na 60%, nie więcej jednak niż 6000 zł.
Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 7d VATU podatnik ma obowiązek dokonać korekty podatku naliczonego – w stosunku
do towarów handlowych – jeżeli zmieni się przeznaczenie towarów nabytych (wytworzonych) z zamiarem
wykorzystania ich do czynności opodatkowanych i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem. Korekty podatku
naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Ze stanu faktycznego podanego przez spółkę we wniosku o interpretację wynika, że odnośnie przedmiotowych
pojazdów dokonała ona takiej korekty.
W momencie zatem wejścia w życie ustawy nowelizacyjnej z 7.2.2014 r. (1.4.2014 r.) pojazdy te objęte były
ograniczonym prawem do odliczenia podatku, ale oczywiście nie takim, o jakim mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2
VATU, które zaczęło obowiązywać dopiero od tej daty.
Stąd też przepisu art. 11 ust. 2 ustawy nowelizacyjnej z 7.2.2014 r. nie można – jak czyni to skarżąca – odnosić
bezpośrednio do norm art. 90b ust. 1 pkt 2 oraz ust. 6 VATU, gdyż normy te odnoszą się do całkiem innego
kontekstu prawnego, obowiązującego od 1.4.2014 r., podczas gdy art. 11 ust. 2 ww. ustawy normuje w sposób
wyjątkowy – w ramach przepisu przejściowego – prawo podatnika w związku z regulacjami, które przestały
obowiązywać z tą datą.
Dlatego też norma tego przepisu stanowi o „odpowiednim” jedynie stosowaniu art. 90b ust. 1 pkt 2 oraz ust. 6 VATU.
Zwrócić przy tym należy uwagę, że jeżeli w obecnym stanie prawnym dojdzie do analogicznej sytuacji, a więc
w przypadku zmiany przeznaczenia pojazdu samochodowego jako towaru handlowego (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a)
VATU), np. na pojazd administracyjny zaliczony do środków trwałych, okres korekty – najpierw związany ze zmianą
przeznaczenia tego pojazdu, a następnie z jego ewentualną sprzedażą – jest liczony od momentu nabycia, importu
lub wytworzenia tego pojazdu, a nie od momentu zmiany jego przeznaczenia z towaru handlowego na środek trwały.
Okresy korekty określone w art. 90b ust. 1 i ust. 6 VATU mają bowiem charakter stały i zawsze liczone są od
momentu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdu, niezależnie od ilości i rodzajów zmiany jego
przeznaczenia w okresie korekty. Jego sprzedaż natomiast uznawana jest za zmianę jego przeznaczenia
wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

Nie ma zatem podstaw do uwzględnienia argumentacji, że w okolicznościach niniejszej sprawy okres korekty
określony w art. 90b ust. 1 i ust. 6 VATU, stosowany na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy nowelizacyjnej z 7.2.2014 r.,
powinien być liczony odmiennie niż w sposób wskazany jednoznacznie w tych przepisach.
Reasumując, w przypadku sprzedaży po 1.4.2014 r. samochodów, które były objęte ograniczonym prawem do
odliczania podatku (ograniczenie do 60% kwoty podatku naliczonego, nie więcej jednak niż 6000 zł), okres korekty
podatku naliczonego, o której mowa w art. 90b ust. 1 pkt 2, ust. 2 oraz ust. 6 VATU w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy
z 7.2.2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 312),
należy liczyć, począwszy od miesiąca, w którym podatnik nabył, importował lub wytworzył te samochody. (...)
Mając na uwadze powyższe, NSA uznając, iż przedmiotowa skarga kasacyjna nie dostarcza uzasadnionych podstaw
do uwzględnienia zawartych w niej żądań – działając na podstawie przepisów art. 184 oraz art. 204 pkt 1
PostSądAdmU – orzekł jak w sentencji wyroku.
Wyrok NSA z 26.10.2017 r., I FSK 231/16

NSA w wyroku z 26.10.2017 r. potwierdził, że okres korekty podatku naliczonego w przypadku sprzedaży samochodów objętych ograniczonym prawem do odliczenia należy liczyć od miesiąca nabycia, importu lub wytworzenia pojazdów.