Ryczałt z tytułu wykorzystywania przez pracownika samochodu służbowego do celów prywatnych

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że wartość przychodu z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych obejmuje również udostępnienie pracownikowi paliwa. Sp. z o.o. wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji odnośnie zobowiązań płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Minister Finansów wyraził pogląd, że ryczałtowo określona wartość obejmuje koszty eksploatacji samochodu. Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił interpretację, podkreślając, że wykorzystywać to tyle co 'używać', a nie tylko 'udostępniać'.

Tematyka: Naczelny Sąd Administracyjny, ryczałt, samochód służbowy, pracownik, Minister Finansów, interpretacja, koszty eksploatacji, Wojewódzki Sąd Administracyjny, paliwo, skarga kasacyjna

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że wartość przychodu z tytułu użytkowania samochodu
służbowego do celów prywatnych obejmuje również udostępnienie danemu pracownikowi paliwa, które nie
stanowi odrębnego świadczenia.
„F.” sp. z o.o. wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji, czy jest zobowiązana, jako płatnik podatku
dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów uzyskiwanych przez pracowników ze stosunku pracy, pobierać
zaliczki na ten podatek od kwoty ryczałtu z tytułu wykorzystywania przez pracowników samochodów służbowych do
celów prywatnych, ustalonej zgodnie z art. 12 ust. 2a–2c ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t. jedn.: Dz.U. z 2018 r. poz. 1509; dalej jako: PDOFizU), która to kwota ryczałtu obejmuje też koszty
eksploatacji samochodów służbowych.
Wydając interpretację indywidualną Minister Finansów wyraził pogląd, że ryczałtowo określona wartość
nieodpłatnego świadczenia obejmuje wyłącznie koszty pracodawcy wynikające z udostępnienia pracownikowi
samochodu służbowego do celów prywatnych, a w związku z tym również koszty eksploatacji takie jak: koszty
naprawy, koszty zmiany opon, do których poniesienia „F.” sp. z o.o. jest zobowiązana niezależnie od tego czy
pracownik będzie wykorzystywał samochód służbowy do celów prywatnych czy też nie. W sytuacji, gdy pracodawca
zdecyduje się dodatkowo pokrywać wydatki pracownika, np. na paliwo wykorzystywane w innych celach niż
służbowych, wówczas wartość tego paliwa będzie stanowić opodatkowany przychód pracownika ze stosunku pracy,
którego wysokość należy ustalać na podstawie art. 12 ust. 2 i 3 PDOFizU.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, podkreślając, że
wykorzystywać to tyle co „posługiwać się”, „używać”. Świadczeniem pracodawcy nie jest więc samo udostępnienie
samochodu, lecz zapewnienie możliwości prawidłowego jego używania, a zatem także ponoszenie wszystkich
niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie. Nie ma żadnego uzasadnienia, aby jeden rodzaj tych
wydatków, jakim są wydatki na paliwo, uznać za odrębne świadczenia. Nie jest bowiem możliwe wykorzystywanie
samochodu bez zakupu paliwa i na takie rozumienie art. 12 ust. 2a PDOFizU wskazuje także przyjęta przez
ustawodawcę konstrukcja określania wysokości ryczałtu. Został on powiązany z pojemnością silnika samochodu.
Jest to zaś parametr warunkujący w pierwszej kolejności zużycie paliwa, natomiast jego wpływ na wysokość innych
kosztów eksploatacyjnych jest znikomy. W orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że podobnie skonstruowany
ryczałtowy zwrot kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych (lub do celu prowadzenia
działalności gospodarczej) obejmuje wszystkie koszty – w tym koszty paliwa.
Sąd podzielił stanowisko skarżącej, że wykładnia celowościowa wskazuje na objęcie ryczałtem wszystkich wydatków
ponoszonych w związku z wykorzystywaniem samochodu. Niewątpliwie intencją ustawodawcy było uproszczenie
obowiązków pracodawcy w zakresie ustalania przychodu. Skoro intencją projektodawcy było uproszczenie zasad
ustalania wartości świadczenia, to chciał on objąć ryczałtem wszystkie jego elementy. Objęcie zaś ryczałtem samego
tylko udostępnienia samochodu lub ewentualnie kosztów stałych związanych z jego eksploatacją przy konieczności
odrębnego i skomplikowanego ustalania kosztów zużycia paliwa nie realizowałoby założonego celu. Przeciwnie,
stanowiłoby dalsze skomplikowanie prowadzenia niezbędnych ewidencji.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną organu. W uzasadnieniu podkreślono, że art. 12
PDOFizU nie zawiera ograniczeń dotyczących sposobu korzystania z samochodu, liczby przejechanych
kilometrów, używania samochodu do jazd lokalnych, czy też pozamiejscowych. Pracodawca, przekazując
samochód służbowy, zgodnie z regulaminem jego użytkowania, oddaje poszczególnym pracownikom do
użytku pojazd gotowy do jazdy zarówno z zapewnionym paliwem, jak i materiałami eksploatacyjnymi.
Korzystanie z samochodu służbowego nie jest przecież możliwe bez paliwa. Odmienne rozwiązanie,
wskazujące na wyłączenie paliwa z wydatków związanych z użytkowaniem samochodu służbowego, tj.
wskazujące na jego odrębność, w konsekwencji stanowiłoby dalsze skomplikowanie w zakresie prowadzenia
niezbędnych ewidencji. To z kolei niweczyłoby ideę ryczałtu i założonego nią celu.
Wyrok NSA z 28.9.2018 r., II FSK 2654/16

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną organu, podkreślając brak ograniczeń dotyczących sposobu korzystania z samochodu służbowego. Korzystanie z samochodu nie jest możliwe bez paliwa, dlatego wyłączenie kosztów paliwa związanych z użytkowaniem samochodu byłoby sprzeczne z ideą ryczałtu.