Opodatkowanie gruntów, na których posadowiona jest infrastruktura służąca do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej oraz infrastruktura telekomunikacyjna

Zmiany wprowadzone ustawą z 20.7.2018 r. mają na celu jednoznaczne uregulowanie zasad opodatkowania gruntów, na których posadowiona jest infrastruktura służąca do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej oraz infrastruktura telekomunikacyjna. Regulacja ma usunąć wątpliwości związane z uznawaniem tych gruntów za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

Tematyka: opodatkowanie gruntów, infrastruktura przesyłowa, infrastruktura telekomunikacyjna, działalność gospodarcza, posadowienie infrastruktury, zmiany w podatkach

Zmiany wprowadzone ustawą z 20.7.2018 r. mają na celu jednoznaczne uregulowanie zasad opodatkowania gruntów, na których posadowiona jest infrastruktura służąca do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej oraz infrastruktura telekomunikacyjna. Regulacja ma usunąć wątpliwości związane z uznawaniem tych gruntów za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

Zmiany wprowadzone ustawą z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach
i opłatach lokalnych oraz ustawy o podatku leśnym (Dz.U. z 2018 r. poz. 1588) mają na celu jednoznaczne
uregulowanie zasad opodatkowania podatkiem od nieruchomości, podatkiem rolnym oraz leśnym gruntów,
na których posadowiona jest infrastruktura służąca do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub
energii elektrycznej oraz infrastruktura telekomunikacyjna.
• Zasadniczym celem ustawy zmieniającej jest usunięcie wątpliwości związanych z uznawaniem gruntów, przez które
przebiega infrastruktura służąca do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej oraz
infrastruktura telekomunikacyjna za grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.
• Regulacja w nowym kształcie zapobiegać ma niejednolitej interpretacji powołanych przepisów przez organy
podatkowe.
Zmiany wprowadzone w ustawach: z 15.11.1984 r. o podatku rolnym (t.j.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1892 ze zm.),
z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j.: Dz.U. z 2018 r. poz. 1445 ze zm.), z 30.10.2002 r. o podatku
leśnym (t.j.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1821 ze zm.) mają na celu doprecyzowanie zasad opodatkowania gruntów, na
których posadowiona jest infrastruktura służąca do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii
elektrycznej oraz infrastruktura telekomunikacyjna wchodząca w skład przedsiębiorstwa przedsiębiorcy –
jednoznacznie wskazują, że posadowienie takiej infrastruktury na gruntach nienależących do przedsiębiorcy, nie
powoduje zmian w sposobie opodatkowania takich gruntów.
Posadowienie infrastruktury na gruntach osób trzecich
Zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy zmieniającej „intencją ustawodawcy jest wprowadzenie zasady, że
posadowienie tej infrastruktury na gruntach osób trzecich, z których przedsiębiorstwo będące właścicielem
tej infrastruktury korzysta w sposób ograniczony (na podstawie służebności przesyłu, innej umowy lub
bezumownie), nie skutkuje zmianą sposobu opodatkowania tych gruntów. Natomiast, gdy na tych gruntach
oprócz posadowienia tej infrastruktury prowadzona jest działalność gospodarcza (na przykład fabryka,
siedziba firmy, parking czy wyrobisko), wtedy od tych gruntów będzie pobierana najwyższa stawka podatku
od nieruchomości na dotychczasowych zasadach. Celem tej regulacji nie jest zwolnienie z najwyższej stawki
podatku od nieruchomości wszystkich gruntów, z których korzystają przedsiębiorstwa zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej czy prowadzące działalność telekomunikacyjną. Jedynie
posadowienie infrastruktury służącej do przesyłu lub dystrybucji powinno pozostać neutralne pod względem
podatkowym” (Uzasadnienie, s. 2–3, druk sejmowy Nr 2668).
Grunty zajęte na prowadzenie działalności
Zgodnie zatem z nowym brzmieniem przepisów wymienionych wyżej ustaw – gruntów, przez które przebiega
infrastruktura służąca do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej oraz infrastruktura
telekomunikacyjna, nie uważa się za grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę
powyższe, za grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza nie uważa się
gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne (art. 2 ust. 3 i 4 PodRolU), za lasy zajęte
na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna nie uznaje się lasów (art. 1 ust. 4 i 5
PodLeśnyU), a do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza
się (art. 1a ust. 2a pkt 4 oraz art. 1a ust. 2b PodLokU) tych:
1) przez które przebiegają urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 KC, wchodzące w skład przedsiębiorstwa
przedsiębiorcy prowadzącego działalność telekomunikacyjną, działalność w zakresie przesyłania lub dystrybucji
płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej lub zajmującego się transportem wydobytego gazu ziemnego lub ropy
naftowej,
2) zajętych na pasy technologiczne stanowiące grunt w otoczeniu urządzeń, o których mowa powyżej, konieczny dla
zapewnienia właściwej eksploatacji tych urządzeń,
3) zajętych na strefy bezpieczeństwa oraz strefy kontrolowane urządzeń, o których mowa powyżej, służących do
przesyłania lub dystrybucji ropy naftowej, paliw ciekłych lub paliw gazowych, lub transportu wydobytego gazu
ziemnego lub ropy naftowej, które zostały określone w odrębnych przepisach – chyba że grunty (lasy) te są


jednocześnie zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, leśna oraz innej niż
działalność, o której mowa w pkt 1.
Każda z ustaw zastrzega jednocześnie, że powołanych wyżej przepisów nie stosuje się do gruntów będących
w posiadaniu samoistnym, użytkowaniu wieczystym lub będących własnością przedsiębiorcy, a ponadto – zgodnie
z art. 2 ust. 4 PodRolU – sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne.
Ustawa zmieniająca wprowadzając zmiany przepisów wymienionych wyżej ustaw uwzględnia zatem specyfikę
działalności gospodarczej polegającej na przesyłaniu lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej
oraz działalności telekomunikacyjnej, do wykonywania których niezbędna jest sieć przewodów, które umożliwiają
dostarczanie usług do odbiorców. W konsekwencji przyjęto, że korzystanie z gruntów (na których posadowione są
urządzenia służące do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej oraz infrastruktura
telekomunikacyjna) przez przedsiębiorcę, który nie jest ich posiadaczem, użytkownikiem wieczystym lub właścicielem
– nie jest traktowane jako zajęcie ich na prowadzenie działalności gospodarczej.
Ustawa wchodzi w życie 1.1.2019 r.
Autorka jest doktorem nauk prawnych, adiunktem na UKSW w Warszawie







Ustawa wchodzi w życie 1.1.2019 r. Zmiany mają na celu doprecyzowanie zasad opodatkowania gruntów, na których znajduje się infrastruktura przesyłowa lub telekomunikacyjna. Posadowienie infrastruktury na gruntach osób trzecich nie zmienia sposobu opodatkowania. Grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej zostały precyzyjnie określone.