Zagraniczny fundusz inwestycyjny, prowadząc działalność inwestycyjną w Polsce poprzez zagraniczne spółki osobowe, spełnia przesłanki do zwolnienia z opodatkowania

Kwalifikowany zagraniczny fundusz inwestycyjny inwestujący pośrednio w udziały w spółce z o.o. na terytorium Polski może być zwolniony z opodatkowania w Polsce, nawet jeśli inwestuje za pośrednictwem zagranicznej spółki osobowej. Wyrok NSA z 16.8.2018 r. dotyczył obowiązku pobrania podatku od dywidend wypłacanych przez polską spółkę kapitałową funduszowi inwestycyjnemu z siedzibą w Niemczech.

Tematyka: zagraniczny fundusz inwestycyjny, zwolnienie z opodatkowania, PDOPrU, spółka kapitałowa, dywidendy, Niemcy, NSA, interpretacja podatkowa

Kwalifikowany zagraniczny fundusz inwestycyjny inwestujący pośrednio w udziały w spółce z o.o. na terytorium Polski może być zwolniony z opodatkowania w Polsce, nawet jeśli inwestuje za pośrednictwem zagranicznej spółki osobowej. Wyrok NSA z 16.8.2018 r. dotyczył obowiązku pobrania podatku od dywidend wypłacanych przez polską spółkę kapitałową funduszowi inwestycyjnemu z siedzibą w Niemczech.

 

W sytuacji gdy kwalifikowany zagraniczny fundusz inwestycyjny inwestuje na terytorium Polski pośrednio
w udziały w spółce kapitałowej (spółce z o.o.), należy uznać, że prowadzi działalności zwolnioną
z opodatkowania w Polsce i brak jest podstaw, aby odmawiać mu prawa do zwolnienia z podatku, nawet jeśli
inwestycje prowadzone są za pośrednictwem zagranicznej spółki osobowej (niemającej statusu funduszu
inwestycyjnego).
Wyrok NSA z 16.8.2018 r., II FSK 2150/16

Wyrok wydany przez NSA dotyczył obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła)
od dywidend wypłacanych przez polską spółkę kapitałową (sp. z o.o.) i uzyskiwanych efektywnie przez fundusz
inwestycyjny z siedzibą w Niemczech. Spółka we wniosku o interpretację wskazała, że jej jedynym udziałowcem jest
transparentna podatkowo spółka niemiecka utworzona w formie niemieckiej spółki komandytowej. Jednym ze
wspólników transparentnej spółki niemieckiej był z kolei fundusz inwestycyjny z siedzibą w Niemczech.
Niemiecki fundusz inwestycyjny nie posiadał osobowości prawnej i zdolności do czynności prawnych, natomiast był
uznawany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w Niemczech i podlegał nieograniczonemu
obowiązkowi podatkowemu, natomiast na podstawie przepisów prawa niemieckiego był zwolniony podmiotowo
z opodatkowania. Jednocześnie spółka we wniosku zaprezentowała swoje stanowisko, zgodnie z którym niemiecki
fundusz inwestycyjny miał charakter instytucji wspólnego inwestowania zdefiniowanej w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy
o podatku od osób prawnych (dalej: PDOPrU).
Spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej
potwierdzającej, że spółka nie będzie musiała pobrać podatku u źródła od płatności dywidend i odsetek
dokonywanych na rzecz transparentnej spółki niemieckiej w części, w jakiej zyski te będą przypisane niemieckiemu
funduszowi inwestycyjnemu.
Organ nie zgodził się jednak ze stanowiskiem spółki i uznał, że w przypadku niemieckiego funduszu inwestycyjnego
nie są spełnione wszystkie przesłanki określone w art. 6 ust. 1 pkt 10a PDOPrU, od których zależy kwestia
zwolnienia z opodatkowania. Organ w szczególności wskazał, że niemiecki fundusz inwestycyjny, z uwagi na brak
osobowości prawnej, nie może być uznany za podatnika podatku dochodowego i jako taki podlegać zwolnieniu
podmiotowemu. Zdaniem organu za podatnika w tym przypadku należało uznać spółkę zarządzającą funduszem.
Dodatkowo organ wskazał, że jednym z warunków zwolnienia jest wymóg, aby wyłącznym przedmiotem działalności
funduszu było zbiorowe lokowanie środków pieniężnych (zebranych w drodze publicznego oraz niepublicznego
proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa) w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa
majątkowe. Natomiast aktywa niemieckiego funduszu inwestycyjnego są lokowane w spółki osobowe nieemitujące
papierów wartościowych i co za tym idzie – fundusz inwestycyjny uzyskuje dochody z działalności gospodarczej, nie
zaś z praw majątkowych. Taka sytuacja sprawia, że nie jest spełniony warunek z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. b) PDOPrU,
co wyklucza zastosowanie zwolnienia z opodatkowania wobec niemieckiego funduszu inwestycyjnego.
Spółka zaskarżyła interpretację do WSA w Warszawie, który uznał skargę i przychylił się do stanowiska spółki.
Analizując sprawę ponownie, NSA uznał, że lokowanie aktywów w spółkach osobowych zlokalizowanych poza
Polską nie narusza warunków zwolnienia i niemiecki fundusz inwestycyjny powinien podlegać zwolnieniu
z opodatkowania.
W PDOPrU funkcjonują przepisy, na podstawie których fundusze inwestycyjne z państw członkowskich UE i EOG są
zwolnione z opodatkowania w Polsce (art. 6 ust. 1 pkt 10a). Przepisy te zawierają wiele warunków, od spełnienia
których uzależnione jest uzyskanie zwolnienia, w tym między innymi warunek prowadzenia działalności inwestycyjnej
polegającej na zbiorowym lokowaniu środków pieniężnych (zebranych w drodze publicznego oraz niepublicznego
proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa) w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa
majątkowe. W tym zakresie organy podatkowe w sposób dosłowny interpretują przesłanki zawarte w ustawie o CIT.
Warunki przewidziane w przepisach ustawy o CIT mają za zadanie umożliwić porównanie funduszy zagranicznych
z funduszami polskimi. Jakkolwiek ustawa nie nakazuje funduszom zagranicznym, aby były identyczne z funduszami
polskimi, to ich charakter musi być porównywalny z polskimi, a prowadzona przez nie działalność powinna odbywać
się w ramach regulacji i zasad równoważnych z ramami regulacyjnymi przewidzianymi dla funduszy krajowych.




Warunek zawarty w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. b) PDOPrU dotyczący przedmiotu działalności (zbiorowe lokowanie
środków pieniężnych) i przedmiotu lokat (papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa
majątkowe) ma swoje źródło w ustawie o funduszach inwestycyjnych, regulującej działalność polskich funduszy
inwestycyjnych i ograniczającej możliwość lokowania aktywów funduszu w prawa majątkowe.
W przeszłości zarówno organy podatkowe, jak i sądy administracyjne wyrażały pogląd, że inwestowanie przez
fundusze inwestycyjne w spółki osobowe z siedzibą w Polsce oznacza prowadzenie działalności gospodarczej i taka
działalność wyklucza zastosowanie zwolnienia przewidzianego w PDOPrU. Takie podejście było prezentowane np.
w wyroku WSA w Warszawie z 26.10.2017 r., III SA/Wa 3575/16 czy wyroku NSA z 7.2.2018 r., II FSK 128/16.
W komentowanym wyroku NSA stwierdził jednak, że ustawa o funduszach inwestycyjnych dotyczy działalności tylko
na terenie Polski. W konsekwencji należy uznać, że niemiecki fundusz inwestycyjny lokujący swoje aktywa (poprzez
transparentną spółkę niemiecką) w udziały w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością działał na tych
samych zasadach, jakie obowiązują polskie fundusze inwestycyjne. Uznanie w takiej sytuacji, że niemiecki fundusz
inwestycyjny nie podlega zwolnieniu z opodatkowania, mogłoby prowadzić do dyskryminacji tego funduszu względem
funduszy polskich, działających na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych.
Opracowanie i komentarz: Dominika Widemajer, starszy konsultant
Wyrok NSA z 16.8.2018 r., II FSK 2150/16







 

Wyrok NSA potwierdził, że niemiecki fundusz inwestycyjny lokujący aktywa w spółkach osobowych zlokalizowanych poza Polską spełnia warunki zwolnienia z opodatkowania. Przepisy PDOPrU zawierają wiele warunków, od spełnienia których zależy zwolnienie funduszy zagranicznych z opodatkowania w Polsce.