Obowiązek wydania interpretacji indywidualnej dotyczącej określenia podstawy opodatkowania
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pytanie podatnika o regulację, na podstawie której organ podatkowy określa wysokość zobowiązania podatkowego, zobowiązuje organ do wydania interpretacji indywidualnej. Przepis dotyczący określenia podstawy opodatkowania jest regulacją materialną. Stan faktyczny przedstawia spór z firmą z branży gastronomicznej, dotyczący możliwości określenia wartości podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową. Organ odmówił wszczęcia postępowania, uznając że nie dotyczy ono interpretacji przepisów podatkowych, lecz uprawnień organów podatkowych.
Tematyka: Naczelny Sąd Administracyjny, interpretacja indywidualna, podstawa opodatkowania, organ podatkowy, VATU, Ordynacja podatkowa, przepis materialny
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pytanie podatnika o regulację, na podstawie której organ podatkowy określa wysokość zobowiązania podatkowego, zobowiązuje organ do wydania interpretacji indywidualnej. Przepis dotyczący określenia podstawy opodatkowania jest regulacją materialną. Stan faktyczny przedstawia spór z firmą z branży gastronomicznej, dotyczący możliwości określenia wartości podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową. Organ odmówił wszczęcia postępowania, uznając że nie dotyczy ono interpretacji przepisów podatkowych, lecz uprawnień organów podatkowych.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pytanie podatnika o regulację, na podstawie której organ podatkowy określa wysokość zobowiązania podatkowego, zobowiązuje organ do wydania interpretacji indywidualnej. Przepis dotyczący określenia podstawy opodatkowania jest regulacją materialną. Stan faktyczny " A." sp. z o.o. zarządzająca firmami z branży gastronomicznej, w tym sieciami fastfoodowymi, złożyła wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Organ odmówił wszczęcia postępowania uznając, że istotę podniesionego problemu interpretacyjnego stanowi zagadnienie odpowiedniego stosowania art. 32 ust 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz.U. z 2018 r., poz. 2174; dalej jako: VATU) i sposobu określenia przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wartości podstawy opodatkowania. " A." sp. z o.o. spytała bowiem o możliwość określenia przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wartości podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że istniejący pomiędzy spółka a pracownikiem związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Zdaniem organu, udzielenie odpowiedzi stanowiłoby naruszenie art. 14b § 2a ustawy z 29.8.1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz.U. z 2019 r., poz. 800; dalej jako: OrdPU), gdyż podniesiona przez " A." sp. z o.o. kwestia w istocie nie dotyczy interpretacji przepisów prawa podatkowego, które mogą podlegać ocenie w ramach wydawania interpretacji indywidualnych, a uprawnień organów podatkowych. Doszłoby więc do naruszenia kompetencji właściwych organów podatkowych w zakresie prowadzenia postępowania dowodowego oraz odpowiedniego stosowania przepisów regulujących ich prawa i obowiązki. W ocenie organu, wydana w zakresie określonym we wniosku interpretacja nie spełniałaby podstawowej funkcji ochronnej. Zarówno bowiem zastosowanie się do takiej interpretacji, jak i ewentualna jej zmiana, pozostałaby bez żadnego wpływu na zobowiązanie podatkowe podatniczki. Adresatem i podmiotem uprawnionym do stosowania przepisów regulujących postępowanie, a o takie przepisy pytała " A." sp. z o.o., są organy podatkowe. Z uzasadnień sądów Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że 1.1.2016 r. został dodany art. 14b § 2a OrdPU, stanowiący, iż przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną nie mogą być przepisy prawa podatkowego regulujące właściwość oraz uprawnienia i obowiązki organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej. Sąd uznał, że powoływanie się przez organ na tę regulację jest niezasadne, bowiem art. 32 VATU jest przepisem materialnym i ma wpływ na prawa i obowiązki skarżącego na gruncie prawa podatkowego, dotyczy bowiem określenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku sprzedaży pracownikom (zleceniobiorcom) posiłków po cenach odbiegających od wartości rynkowej. Jak wyjaśniono, art. 32 VATU nie tylko upoważnia organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej do określenia ceny transakcyjnej, ale wskazuje także przesłanki, które muszą się ziścić aby do takiego określania organ był uprawniony, zaś spełnienie tych przesłanek jest zależne wyłącznie od zachowania podatnika. W ocenie Sądu, są to więc materialnoprawne przesłanki określenia wartości rynkowej i przepis zawierający powyższe uregulowania nie może być uznany za przepis procesowy, wyłącznie skierowany do organu i regulujący wyłącznie jego obowiązki i zachowanie. Naczelny Sąd Administracyjny uznał za błędne przyjęcie, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku o interpretację nie kształtuje praw i obowiązków podatnika oraz nie może rzutować na prawidłowe rozliczenie podatnika w ramach podatku od towarów i usług. Sąd podkreślił, że art. 32 VATU to przepis materialny, zaś z art. 14b § 1 OrdPU wynika wprost, że obowiązkiem Ministra Finansów jest wydanie interpretacji indywidualnej, gdy wniosek pochodzi od osoby zainteresowanej, został złożony na piśmie i ma za przedmiot indywidualną sprawę osoby, która go wnosi. Wyrok NSA z 25.7.2019 r., I FSK 1408/17
Naczelny Sąd Administracyjny kwestionuje decyzję organu odmawiającego wydania interpretacji indywidualnej, wskazując na błędną interpretację przepisów prawa podatkowego oraz konieczność uwzględnienia stanu faktycznego we wniosku interpretacyjnym. Wyrok NSA przypomina o istocie przepisów materialnych oraz obowiązku Ministra Finansów w zakresie wydawania interpretacji indywidualnych.