Obowiązek wydania interpretacji indywidualnej dotyczącej określenia podstawy opodatkowania

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pytanie podatnika o regulację, na podstawie której organ podatkowy określa wysokość zobowiązania podatkowego, zobowiązuje organ do wydania interpretacji indywidualnej. Przepis dotyczący określenia podstawy opodatkowania jest regulacją materialną. Stan faktyczny przedstawia spór z firmą z branży gastronomicznej, dotyczący możliwości określenia wartości podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową. Organ odmówił wszczęcia postępowania, uznając że nie dotyczy ono interpretacji przepisów podatkowych, lecz uprawnień organów podatkowych.

Tematyka: Naczelny Sąd Administracyjny, interpretacja indywidualna, podstawa opodatkowania, organ podatkowy, VATU, Ordynacja podatkowa, przepis materialny

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pytanie podatnika o regulację, na podstawie której organ podatkowy określa wysokość zobowiązania podatkowego, zobowiązuje organ do wydania interpretacji indywidualnej. Przepis dotyczący określenia podstawy opodatkowania jest regulacją materialną. Stan faktyczny przedstawia spór z firmą z branży gastronomicznej, dotyczący możliwości określenia wartości podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową. Organ odmówił wszczęcia postępowania, uznając że nie dotyczy ono interpretacji przepisów podatkowych, lecz uprawnień organów podatkowych.

 

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pytanie podatnika o regulację, na podstawie której organ podatkowy
określa wysokość zobowiązania podatkowego, zobowiązuje organ do wydania interpretacji indywidualnej.
Przepis dotyczący określenia podstawy opodatkowania jest regulacją materialną.
Stan faktyczny
" A." sp. z o.o. zarządzająca firmami z branży gastronomicznej, w tym sieciami fastfoodowymi, złożyła wniosek
o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Organ odmówił wszczęcia
postępowania uznając, że istotę podniesionego problemu interpretacyjnego stanowi zagadnienie odpowiedniego
stosowania art. 32 ust 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz.U. z 2018 r., poz. 2174; dalej
jako: VATU) i sposobu określenia przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wartości podstawy
opodatkowania. " A." sp. z o.o. spytała bowiem o możliwość określenia przez organ podatkowy lub organ kontroli
skarbowej wartości podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że istniejący pomiędzy
spółka a pracownikiem związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub
świadczenia usług. Zdaniem organu, udzielenie odpowiedzi stanowiłoby naruszenie art. 14b § 2a ustawy z 29.8.1997
r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz.U. z 2019 r., poz. 800; dalej jako: OrdPU), gdyż podniesiona przez " A." sp. z o.o.
kwestia w istocie nie dotyczy interpretacji przepisów prawa podatkowego, które mogą podlegać ocenie w ramach
wydawania interpretacji indywidualnych, a uprawnień organów podatkowych. Doszłoby więc do naruszenia
kompetencji właściwych organów podatkowych w zakresie prowadzenia postępowania dowodowego oraz
odpowiedniego stosowania przepisów regulujących ich prawa i obowiązki. W ocenie organu, wydana w zakresie
określonym we wniosku interpretacja nie spełniałaby podstawowej funkcji ochronnej. Zarówno bowiem zastosowanie
się do takiej interpretacji, jak i ewentualna jej zmiana, pozostałaby bez żadnego wpływu na zobowiązanie podatkowe
podatniczki. Adresatem i podmiotem uprawnionym do stosowania przepisów regulujących postępowanie, a o takie
przepisy pytała " A." sp. z o.o., są organy podatkowe.
Z uzasadnień sądów
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu wyroku
wskazano, że 1.1.2016 r. został dodany art. 14b § 2a OrdPU, stanowiący, iż przedmiotem wniosku o interpretację
indywidualną nie mogą być przepisy prawa podatkowego regulujące właściwość oraz uprawnienia i obowiązki
organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej. Sąd uznał, że powoływanie się przez organ na tę regulację
jest niezasadne, bowiem art. 32 VATU jest przepisem materialnym i ma wpływ na prawa i obowiązki skarżącego na
gruncie prawa podatkowego, dotyczy bowiem określenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku
sprzedaży pracownikom (zleceniobiorcom) posiłków po cenach odbiegających od wartości rynkowej.
Jak wyjaśniono, art. 32 VATU nie tylko upoważnia organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej do określenia ceny
transakcyjnej, ale wskazuje także przesłanki, które muszą się ziścić aby do takiego określania organ był uprawniony,
zaś spełnienie tych przesłanek jest zależne wyłącznie od zachowania podatnika. W ocenie Sądu, są to więc
materialnoprawne przesłanki określenia wartości rynkowej i przepis zawierający powyższe uregulowania nie może
być uznany za przepis procesowy, wyłącznie skierowany do organu i regulujący wyłącznie jego obowiązki
i zachowanie.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał za błędne przyjęcie, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku
o interpretację nie kształtuje praw i obowiązków podatnika oraz nie może rzutować na prawidłowe rozliczenie
podatnika w ramach podatku od towarów i usług. Sąd podkreślił, że art. 32 VATU to przepis materialny, zaś z
art. 14b § 1 OrdPU wynika wprost, że obowiązkiem Ministra Finansów jest wydanie interpretacji
indywidualnej, gdy wniosek pochodzi od osoby zainteresowanej, został złożony na piśmie i ma za przedmiot
indywidualną sprawę osoby, która go wnosi.
Wyrok NSA z 25.7.2019 r., I FSK 1408/17







 

Naczelny Sąd Administracyjny kwestionuje decyzję organu odmawiającego wydania interpretacji indywidualnej, wskazując na błędną interpretację przepisów prawa podatkowego oraz konieczność uwzględnienia stanu faktycznego we wniosku interpretacyjnym. Wyrok NSA przypomina o istocie przepisów materialnych oraz obowiązku Ministra Finansów w zakresie wydawania interpretacji indywidualnych.