Dostawy do magazynu konsygnacyjnego a usługa ciągła

Publikacja omawia kwestię przychodów z dostaw do magazynu konsygnacyjnego w porównaniu do przychodów z usług rozliczanych w okresach. Producent sukcesywnie dostarcza towary do magazynu odbiorcy, przechowywane są one do momentu pobrania. Stanowisko organu interpretującego oraz wyrok WSA w Gliwicach są przedstawione. Artykuł analizuje, czy dostawy te powinny być uznane za usługi ciągłe i wprowadza czytelnika w kontekst prawny i podatkowy tej problematyki.

Tematyka: Dostawy do magazynu konsygnacyjnego, usługa ciągła, przychód, PDOPrU, interpretacja podatkowa, WSA Gliwice, rozliczenia podatkowe, prawo podatkowe

Przychodu z ciągłych dostaw realizowanych poprzez magazyn konsygnacyjny nie można rozpoznawać jako
przychodu z usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych.
Stan faktyczny
Producent zawarł umowę z odbiorcą, w myśl której odbiorca zobowiązał się dokonywać zakupów części
produkowanych przez producenta, a potrzebnych mu do produkcji własnej. W celu zapewnienia płynności produkcji
ustalono, że producent będzie sukcesywnie dostarczał partie towarów stosownie do zamówień odbiorcy, a towary te
będą przechowywane przez odbiorcę w magazynie konsygnacyjnym i pobierane w miarę bieżącej potrzeby
produkcyjnej. Strony uzgodniły, że przeniesienie własności towarów następuje dopiero w momencie ich pobrania
z magazynu przez odbiorcę. Producent ma wystawiać faktury tygodniowe oraz fakturę na koniec miesiąca
obejmującą niepełny tydzień. Płatność na rzecz producenta ma następować w walucie obcej.
Producent złożył wniosek o wydanie interpretacji potwierdzającej jego stanowisko, że za datę powstania przychodu
z tytułu opisanych dostaw towarów należy uznawać ostatni dzień każdego okresu rozliczeniowego przyjętego
w umowie, a więc z reguły - tygodnia.
Organ interpretujący uznał jednak to stanowisko za nieprawidłowe.
Stan prawny
Co do zasady przychód z działalności gospodarczej powstaje z chwilą wykonania świadczenia, chyba że wcześniej
podatnik wystawi fakturę albo otrzyma należność (art.12 ust. 3a PDOPrU). Jeżeli jednak „strony ustalą, iż usługa jest
rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego
określonego w umowie" (art.12 ust. 3c PDOPrU). I zastosowania tego przepisu domaga się producent.
Stanowisko WSA w Gliwicach
Sąd zgodził się z organem interpretującym, że w niniejszej sprawie przepis art.12 ust. 3c PDOPrU nie może być
stosowany. Zdaniem sadu, fakt, iż czynności dostawy i sprzedaży są dokonywane na bieżąco, nie oznacza, że mamy
do czynienia z usługą o charakterze ciągłym. Dokonywanie dostaw do magazynu i sprzedaż dostarczanych w ten
sposób towarów nie ma charakteru ciągłego, gdyż czynności tak określone nie są stale w trakcie wykonywania i to
w sposób nieprzerwany przez cały czas umowy. Wykonywane są poszczególne czynności, a nie jedna czynność jako
taka.
Dlatego nie można zgodzić się z twierdzeniem strony, że pod pojęciem usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych
należy uznać także świadczenie, które jest realizowane w sposób ciągły, w drodze częściowych świadczeń, dla której
są ustalone następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Dokonywanie serii świadczeń częściowych, które
objęte są jednym stosunkiem zobowiązaniowym, w którym powtarzalność świadczeń została z góry przyjęta i zostały
wskazane dla nich okresy rozliczeniowe, nie stanowi usługi o charakterze ciągłym tylko z tej przyczyny, że taka była
wola kontrahentów stron takiej umowy.
Przepis art. 12 ust. 3c PDOPrU dotyczy usług, a nie dostawy towarów, a wobec tego, że ma charakter wyjątku, nie
powinno się go interpretować rozszerzająco.
Trzeba przyznać, że stanowisko sądu zostało uzasadnione dobrze, tym niemniej rozstrzygnięcie sprawy jest dla
podatnika zdecydowanie niekorzystne, bo zamiast zarachowywać przychód raz w tygodniu, dokonując przy tym
przeliczeń walutowych, powinien w efekcie robić to każdego dnia, w którym odbiorca pobrał towar z magazynu. To
oznacza zwielokrotnienie zadań księgowości, a niespecjalnie widać fiskalną potrzebę, by tak utrudniać podatnikowi
życie. Szkoda więc, że na gruncie CIT nie ma odpowiednika art. 19a ust. 4 VATU, który na gruncie VAT daje
podstawę do stosowania konstrukcji dostawy ciągłej. W ramach rozliczeń CIT wyraźny przepis umożliwia to tylko
w odniesieniu do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 12 ust. 3d PDOPrU).
wyrok WSA w Gliwicach z 11.7.2019 r. I SA/Gl 232/19

Wyrok WSA w Gliwicach w sprawie dostaw do magazynu konsygnacyjnego stanowi, że nie można traktować ich jako usługi ciągłej zgodnie z PDOPrU. Decyzja ta jest niekorzystna dla podatnika, wymagając częstszego rozliczania przychodów. Autor podkreśla brak podobnych rozwiązań w CIT jak w VAT, co komplikuje sytuację podatnika. Artykuł krytycznie ocenia stanowisko sądu i jego konsekwencje podatkowe.