Wydatki na zabezpieczenie źródła przyszłych przychodów jako koszt podatkowy
Faktyczna przerwa w prowadzeniu działalności gospodarczej nie wyklucza uznania za koszt podatkowy ponoszonych w czasie tej przerwy niezbędnych wydatków na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podatniczka prowadzi obecnie w formie firmy jednoosobowej, pod innym adresem, działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży klipsów wędliniarskich. Ma jednak zamiar ponownie podjąć produkcję klipsów wędliniarskich. Podatniczka złożyła wniosek o interpretację podatkową, wnosząc w nim o potwierdzenie, że powyższe wydatki może uznać za koszty uzyskania przychodów, gdyż stanowią wydatki na zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
Tematyka: koszt podatkowy, wydatki, zabezpieczenie źródła przychodów, działalność gospodarcza, podatnik, interpretacja podatkowa, wyrok sądu
Faktyczna przerwa w prowadzeniu działalności gospodarczej nie wyklucza uznania za koszt podatkowy ponoszonych w czasie tej przerwy niezbędnych wydatków na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podatniczka prowadzi obecnie w formie firmy jednoosobowej, pod innym adresem, działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży klipsów wędliniarskich. Ma jednak zamiar ponownie podjąć produkcję klipsów wędliniarskich. Podatniczka złożyła wniosek o interpretację podatkową, wnosząc w nim o potwierdzenie, że powyższe wydatki może uznać za koszty uzyskania przychodów, gdyż stanowią wydatki na zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
Faktyczna przerwa w prowadzeniu działalności gospodarczej nie wyklucza uznania za koszt podatkowy ponoszonych w czasie tej przerwy niezbędnych wydatków na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Stan faktyczny Podatniczka zawarła z drugim wspólnikiem umowę spółki cywilnej. Przedmiotem działalności spółki była produkcja klipsów wędliniarskich. W 2016 r. nastąpiło faktyczne zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę. Wtedy też podatniczka wypowiedziała umowę spółki. Do chwili obecnej toczy się przed sądem powszechnym postępowanie o zniesienie współwłasności składników majątku wspólnego byłych wspólników spółki. Postępowanie to dotyczy m.in. nieruchomości, na terenie której spółka wykonywała działalność gospodarczą oraz ruchomości w postaci wysoce specjalistycznych maszyn i oprzyrządowania o znacznej wartości, tj. centrum obróbczego, sześciu pras wieloczynnościowych oraz przypisanego do nich oprzyrządowania do produkcji klipsów. Ruchomości te zgodnie z postanowieniem sądu złożone zostały w pomieszczeniach zlokalizowanych na terenie wspomnianej nieruchomości. Sąd ustanowił też został zakaz zbywania, usuwania i wynoszenia tych ruchomości z miejsca ich złożenia. Podatniczka prowadzi obecnie w formie firmy jednoosobowej, pod innym adresem, działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży klipsów wędliniarskich. Ma jednak zamiar ponownie podjąć produkcję klipsów wędliniarskich. Podatniczka ponosi następujące wydatki dotyczące wyżej opisanej nieruchomości: 1) opłata za użytkowanie wieczyste i podatek od nieruchomości; 2) na dostawy oleju opałowego; 3) na dostawy energii elektrycznej; 4) na utrzymanie porządku na terenie nieruchomości; 5) na zakup i instalację systemu kamer przemysłowych. Podatniczka złożyła wniosek o interpretację podatkową, wnosząc w nim o potwierdzenie, że powyższe wydatki może uznać za koszty uzyskania przychodów, gdyż stanowią wydatki na zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Organ uznał jednak stanowisko podatniczki za nieprawidłowe, podnosząc, że nie można uznać wskazanych wydatków za poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w sytuacji, gdy są poniesione w okresie, w którym nie istnieje już źródło przychodów związane z tymi kosztami. Nie zachodzi zatem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem kosztu a zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, tj. działalności gospodarczej w zakresie produkcji klipsów wędliniarskich. Obecnie podatniczka prowadzi jednoosobową działalność gospodarcza, ale w zupełnie innym zakresie, tj. pośrednictwo w sprzedaży klipsów wędliniarskich (działalność handlowa a nie produkcyjna) i pod zupełnie innym adresem. Stan prawny Zgodnie z art. 22 ust. 1 PDOFizU „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”. Stanowisko WSA w Łodzi Sąd uznał, że rację ma podatniczka. Stwierdził, że pomiędzy dokonaniem wydatku a możliwością uzyskania przychodu musi zaistnieć związek przyczynowy. Nie musi to być jednak związek natychmiastowy. W przepisie art. 22 ust. 1 PDOFizU nie ma mowy o związku czasowym, lecz o związku celowościowym. Uprawnione zatem jest stanowisko, że zabezpieczenie czy też zachowanie źródła przychodów pozwala na osiąganie przychodów z danego źródła w przyszłości. Jest więc normalne, że na osi czasu wydatek poprzedza przychód. Brak jest podstaw do rozdzielnego postrzegania jako odrębnego źródła przychodów działalności gospodarczej osoby fizycznej prowadzonej w formie jednoosobowej i spółki cywilnej. W niniejszej sprawie jest to nadal kontynuacja tego samego źródła przychodów - działalności gospodarczej. Pomimo rozwiązania spółki cywilnej źródłem przychodów strony jest nadal tak zdefiniowana działalność gospodarcza. Ponoszone przez podatniczkę wydatki nie służą tylko zakończeniu bytu prawnego spółki, ale w przyszłości służyć mają kontynuacji działalności gospodarczej strony. Kontynuacja działalności gospodarczej jest wyraźnie przez podatniczkę zaznaczona, a konieczność ponoszenia wydatków traktowanych jako zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów jest wymuszona zaistniałą sytuacją oczekiwania na finał podziału majątku spółki, przy czym brak jego zabezpieczenia w sposób opisany we wniosku doprowadzi do jego zniszczenia. Wyrok sądu zasługuje na aprobatę. Należy z niego wyciągnąć wniosek ogólny, że jeżeli z jakiegokolwiek powodu nastąpi faktyczna przerwa w prowadzeniu działalności gospodarczej, której towarzyszy zamiar kontynuacji działalności, to ponoszone w czasie tej przerwy niezbędne wydatki na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów mogą być uznane za koszt podatkowy. Teza ta nie jest zresztą szczególnie odkrywcza, gdyż sam fiskus w wydawanych interpretacjach podatkowych aprobuje kosztowy charakter wydatków czynionych przez podatników w czasie formalnego zawieszenia działalności gospodarczej. Wyrok WSA w Łodzi z 29.10.2019 r., I SA/Łd 371/19
Wyrok sądu zasługuje na aprobatę. Należy z niego wyciągnąć wniosek ogólny, że jeżeli z jakiegokolwiek powodu nastąpi faktyczna przerwa w prowadzeniu działalności gospodarczej, której towarzyszy zamiar kontynuacji działalności, to ponoszone w czasie tej przerwy niezbędne wydatki na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów mogą być uznane za koszt podatkowy. Teza ta nie jest zresztą szczególnie odkrywcza, gdyż sam fiskus w wydawanych interpretacjach podatkowych aprobuje kosztowy charakter wydatków czynionych przez podatników w czasie formalnego zawieszenia działalności gospodarczej.