Nabywanie półfabrykatów poza strefą a zwolnienie z tytułu działalności w SSE
Nabywanie półfabrykatów poza specjalną strefą ekonomiczną (SSE) a zwolnienie z CIT to zagadnienie, które budzi kontrowersje. Spółka, która planuje korzystać z półfabrykatów zewnętrznych, musi uwzględnić kwestie związane z granicami strefy i charakterem nabywanych materiałów. Sprawa ta została poddana analizie sądowej, która doprowadziła do uchylenia niekorzystnej interpretacji organu podatkowego.
Tematyka: nabywanie półfabrykatów, specjalna strefa ekonomiczna, zwolnienie z CIT, granice strefy, charakter nabywanych materiałów, sądowa analiza, zachowanie charakteru działalności, funkcjonalny związek, wyrok sądu, indywidualna ocena
Nabywanie półfabrykatów poza specjalną strefą ekonomiczną (SSE) a zwolnienie z CIT to zagadnienie, które budzi kontrowersje. Spółka, która planuje korzystać z półfabrykatów zewnętrznych, musi uwzględnić kwestie związane z granicami strefy i charakterem nabywanych materiałów. Sprawa ta została poddana analizie sądowej, która doprowadziła do uchylenia niekorzystnej interpretacji organu podatkowego.
Nabywanie półfabrykatów poza strefą nie wyklucza, samo w sobie, korzystania ze zwolnienia strefowego z CIT. Stan faktyczny We wniosku o wydanie interpretacji podatkowej spółka przedstawiła, że na podstawie uzyskanego zezwolenia prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (SSE) w zakresie produkcji obuwia. Wszyscy pracownicy zatrudnieni w spółce wykonują swoją pracę jedynie na terenie strefy. Obecnie w procesie produkcji do większości modeli spółka sama kupuje materiały i surowce, które następnie są obrabiane przy wykorzystaniu zasobów spółki, w wyniku czego powstają wyroby gotowe (obuwie). Niektóre części zakupionych materiałów, wykrojonych przez spółkę na terenie strefy, powierza następnie szwalniom zewnętrznym w celu wykonania pomocniczych czynności (cholewki). Spółka płaci jedynie za usługę zszycia elementów cholewki. Ta część powierzonych szwalniom materiałów jest cały czas własnością spółki. Wszystkie pozostałe czynności dotyczące produkcji obuwia są wykonywane w całości przez spółkę przy wykorzystaniu własnych zasobów na terenie SSE. W przyszłości spółka zamierza, sugerując się rachunkiem ekonomicznym oraz względami logistycznymi, produkować wybrane modele obuwia także z udziałem półfabrykatów. Na rynku dostępne są półfabrykaty, z użyciem których możliwe jest wykonanie obuwia. Cechują się one wyższym stopniem przetworzenia, stanowią już jeden z elementów obuwia, a nie materiał w postaci np. skóry. Uwzględniając rachunek ekonomiczny spółka stwierdziła, że zakup półfabrykatów od podmiotów trzecich spoza strefy zapewni większy dochód, aniżeli ich samodzielne wytworzenie, gdyż spowoduje zwiększenie zdolności produkcyjnych spółki, a w konsekwencji wzrost sprzedaży. Półfabrykaty są traktowane jako materiał o wyższym poziomie przetworzenia, które nie służą dalszej odsprzedaży, lecz są przeznaczone do produkcji obuwia na terenie SSE, gdzie powstaje wartość dodana. W przypadku spółki, zakupy zarówno materiałów o niskim poziomie przetworzenia jak i półfabrykatów służą produkcji obuwia w ramach otrzymanego zezwolenia i produkcja będzie odbywała się na terenie strefy. Spółka skierowała pytanie, czy dochód z tytułu sprzedaży gotowego obuwia wyprodukowanego częściowo z półfabrykatów, ale na terenie strefy, korzysta ze zwolnienia strefowego z CIT. Zdaniem spółki, korzysta. Organ interpretacyjny orzekł jednak, że nie może korzystać, a to dlatego, że proces produkcyjny, przynajmniej w części, będzie realizowany poza granicami terytorialnymi strefy i przez podmioty trzecie nieposiadające siedziby na terenie strefy. Spółka złożyła skargę do sądu. Stan prawny Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia są zwolnione z CIT (art 17 ust. 1 pkt 34 PDOPrU). Zwolnienie to przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 17 ust. 4). Stanowisko WSA w Lublinie Sąd uchylił interpretację. W ocenie sądu organ nieprawidłowo uznał, że w sytuacji kiedy działalność przedsiębiorcy mającego zezwolenie na prowadzenie działalności w SSE na jakimś etapie produkcji jest realizowana poza terenem strefy - poprzez skorzystanie z materiałów mających postać półfabrykatów wykonywanych poza strefą, to dochody z tej działalności w zakresie czynności niewykonanych w strefie, nie mogą korzystać ze zwolnienia. Zdaniem sądu dla oceny możliwości skorzystania ze zwolnienia z art 17 ust. 1 pkt 34 PDOPrU przesłanka geograficznej granicy strefy, rozumiana jako bezwzględny wymóg, aby cała produkcja, czy działalność danego podmiotu, na każdym jej etapie i w każdym użytym materiale czy usłudze, odbywała się w granicach SSE, jest nie do zaakceptowania w świetle tego przepisu i pozostałych przepisów regulujących warunki korzystania ze zwolnienia. W obecnych realiach życia gospodarczego można zaobserwować wysoką specjalizację procesów produkcyjnych, co powoduje, że nie sposób zakwestionować potrzeby, a wręcz niezbędności korzystania z towarów czy usług dostarczanych przez inne podmioty. Trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek działalność gospodarczą, w której podmiot nie korzysta z zakupu towarów i usług, w tym od podmiotów spoza strefy. Sądy administracyjne, w sprawach podobnych do niniejszej, zwracały uwagę na aspekt pomocniczości, wyprowadzając tezę, że towary i usługi nabywane poza strefą powinny mieć - dla zachowania zwolnienia z CIT - mieć charakter jedynie pomocniczy. W zakresie usług każdy podmiot korzysta przecież z dostarczanych: wody, prądu i innych mediów. Poza tym podmioty kupują usługi: transportowe, ochrony mienia, obsługi rachunkowej czy prawnej, które świadczą podmioty spoza strefy. Tego rodzaju usług nikt jednak nie bierze pod uwagę przy analizie tego, czy ich zakup od podmiotów spoza strefy wpływa na wielkość zwolnienia podatkowego dla podmiotów działających na terenie strefy. Stanowisko to należy odnieść również do nabywanych od kooperantów spoza strefy produktów o różnym stopniu przetworzenia, niezbędnych do wykonania wyrobu finalnego. Dopuszczenie do udziału w dochodzie korzystającym ze zwolnienia produktów i usług spoza strefy nie może prowadzić do utraty przez daną działalność charakteru działalności prowadzonej na terenie strefy. Dlatego skorzystanie ze zwolnienia wymaga każdorazowo oceny, jaki charakter miały tzw. zewnętrzne materiały czy usługi wykorzystane do zasadniczego procesu produkcyjnego wyrobów gotowych wskazanych w zezwoleniu. Istotą problemu jest zatem ustalenie, jak duży może być udział zakupów towarów i usług od zewnętrznych kontrahentów, aby działalność nie utraciła przymiotu prowadzonej na terenie SSE. Trudno tu o wypracowanie jednolitej, idealnej definicji, co powoduje, że każda sprawa musi być oceniana na gruncie danego stanu faktycznego. Analiza piśmiennictwa, praktyki organów interpretacyjnych oraz orzecznictwa sądowoadministracyjnego wskazuje, że kryteriami pozwalającymi na zwolnienie dochodu z CIT przy udziale usług zakupionych od podmiotów spoza strefy, mogą być następujące okoliczności: 1) nadanie towarom na terenie strefy nowej jakości dodanej, 2) sytuacja, w której usługi świadczone przez podmioty zewnętrzne stanowią jedną z faz produkcji produkowanych i sprzedawanych przez podmiot strefowy wyrobów, a produkcja i sprzedaż wyrobów mieści się w zakresie PKWiU określonym w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie SSE; 3) istnienie ścisłego, funkcjonalnego i nierozerwalnego związku pomiędzy czynnościami podstawowymi wykonanymi na terenie strefy, a czynnościami wykonanymi poza strefą, przy czym te ostatnie muszą mieć charakter pomocniczy (akcesoryjny) wobec tych wykonanych na terenie strefy. W niniejszej sprawie okoliczności te są spełnione, a więc spółka, korzystając z półfabrykatów, może korzystać ze zwolnienia z CIT. Dokładne i przekonujące uzasadnienie wyroku może służyć jako pomoc innym przedsiębiorcom znajdującym się w takiej samej sytuacji. Oczywiście, nie należy zapominać o ważnym zastrzeżeniu, że każdą sprawę tego typu należy oceniać indywidualnie. Powyższy przykład pokazuje, że warto rozwiązać wątpliwości, kierując wniosek o wydanie interpretacji podatkowej. Wyrok WSA w Lublinie z 23.10.2019 r., I SA/Lu 508/19
Analiza prawna i orzecznictwo wskazują na konieczność indywidualnej oceny każdej sytuacji. Istotne jest zachowanie charakteru działalności na terenie SSE oraz funkcjonalny związek pomiędzy czynnościami wykonywanymi w strefie a poza nią. Wyrok sądu może stanowić przykład dla innych przedsiębiorców, ale każda sprawa wymaga osobnej oceny.