Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów spółki komandytowej wydatków z tytułu czynszu najmu nieruchomości

Płacony przez Spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawcy czynsz najmu stanowi koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy, proporcjonalnie do udziałów w zyskach Spółki komandytowej. Wnioskodawca nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu. Umowa najmu ma być długoterminowa. Czynsz będzie odpowiadał wartości rynkowej. Analiza prawna wskazuje na uznanie czynszu za koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy.

Tematyka: czynsz najmu, koszt uzyskania przychodów, spółka komandytowa, umowa najmu, udziały w zyskach, zryczałtowany podatek dochodowy

Płacony przez Spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawcy czynsz najmu, będzie stanowić koszt uzyskania
przychodu dla Wnioskodawcy, proporcjonalnie do posiadanych przez Niego udziałów w zyskach Spółki
komandytowej – orzekł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej, nie będzie prowadził indywidualnej działalności
gospodarczej w zakresie wynajmu. Wnioskodawca prowadzi własną działalność gospodarczą zarejestrowaną
w CEIDG, opodatkowaną podatkiem liniowym. Zakres PKD tej działalności nie obejmuje wynajmu nieruchomości.
Ponadto, Wnioskodawca jest komandytariuszem Spółki komandytowej, która ma też innych wspólników.
Nieruchomość Wnioskodawca zamierza wynajmować Spółce komandytowej, w której jest wspólnikiem. Spółka
będzie prowadzić na nieruchomości działalność gospodarczą. Umowa najmu ma być długoterminowa - na okres co
najmniej 5 lat. Spółka komandytowa będzie płaciła Wnioskodawcy czynsz. Wnioskodawca we właściwym terminie
złoży oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
W skład nieruchomości wchodzi: 1) działka o pow. 742 m2 wraz z posadowionym na niej domem mieszkalnym
o powierzchni użytkowej 182 m2, 2) działka o pow. 1 113 m2.
Spółka komandytowa będzie wykorzystywała nieruchomości dla potrzeb własnej działalności, jak również będzie
podnajmowała je innym jednostkom gospodarczym. Nieruchomość mająca być przedmiotem najmu stanowi majątek
prywatny Wnioskodawcy i nie była przedmiotem najmu. Czynsz będzie płatny z góry w okresach miesięcznych na
podstawie podpisanej umowy. Wartość czynszu, jaką będzie płaciła Spółka komandytowa na rzecz Wnioskodawcy,
będzie odpowiadała wartości rynkowej.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zadano pytanie, c zy Wnioskodawca może opodatkować
otrzymywany od Spółki komandytowej czynsz najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według
stawki 8,5% - stosownie do art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych
przychodów osiąganych przez osoby fizyczne? Czy płacony przez Spółkę komandytową na rzecz
Wnioskodawcy czynsz najmu, będzie stanowić koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy w części
(udziału w zysku) wynikającej z umowy Spółki?
Z uzasadnienia
W myśl przepisu art. 4 § 1 pkt 1 KSH, spółka komandytowa zaliczana jest do spółek osobowych. Na mocy art. 102
KSH, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą,
w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia
(komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Spółka
osobowa to spółka prawa handlowego, która nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość
prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać
własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników. Zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych spółka
komandytowa może więc występować w obrocie prawnym i gospodarczym, a także być stroną postępowań
administracyjnych i sądowych.
Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt
zawarcia stosownej umowy między stronami (w sytuacji przedstawionej we wniosku pomiędzy Spółką
komandytową a Wnioskodawcą). Wskazana we wniosku umowa najmu zostanie zawarta pomiędzy dwoma
odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką komandytową. Stosownie do
art. 22 ust. 1 PDOFizU, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub
zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 PDOFizU. Zatem
kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-
skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła
przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na
podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie
i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku
z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia
przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu
spełniać łącznie następujące warunki: 1) pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub
źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła
przychodu, 2) nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych
w art. 23 ust. 1 PDOFizU, 3) być właściwie udokumentowany.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki komandytowej
prowadzącej działalność gospodarczą. Nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej w zakresie najmu.
Wnioskodawca zamierza wynająć nieruchomość stanowiącą majątek prywatny Spółce komandytowej dla potrzeb
prowadzonej działalności gospodarczej. Z tego tytułu czynsz będzie płatny z góry w okresach miesięcznych na
podstawie podpisanej umowy. Wartość czynszu jaką będzie płaciła Spółka komandytowa na rzecz Wnioskodawcy,
będzie odpowiadała wartości rynkowej.
Zauważyć należy, że wskazana we wniosku umowa najmu nieruchomości, zostanie zawarta pomiędzy dwoma
odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy spółką osobową prowadzącą pozarolniczą działalność
gospodarczą oraz Wnioskodawcą. Z uwagi na powyższe, wydatki ponoszone przez Spółkę komandytową tytułem
najmu od Wnioskodawcy przedmiotowej nieruchomości, mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów
Spółki komandytowej, przy czym, dla Wnioskodawcy ww. wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów,
w wielkości proporcjonalnej do Jego udziału w zyskach tej Spółki, stosownie do treści cytowanego powyżej art. 8
PDOFizU.
Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego
stwierdzić należy, że płacony przez Spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawcy czynsz najmu, będzie
stanowić koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy, proporcjonalnie do posiadanych przez Niego
udziałów w zyskach Spółki komandytowej.
Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Końcowo należy zaznaczyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy
okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się
różnić od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła
Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania
indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku
zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę
ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego
postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Dodać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie
zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 OrdPU – niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje
skutków prawnych dla pozostałych wspólników Spółki komandytowej.
Spółka komandytowa może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Możliwe jest więc
zarówno dokonywanie transakcji gospodarczych pomiędzy Spółką komandytową a jej wspólnikiem, jak i przesunięć
pomiędzy masą majątkową wspólnika a masą majątkową Spółki komandytowej. W analizowanej sytuacji, umowa
najmu zawarta ma zostać pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, a ponadto, wskutek
płacenia przez Spółkę czynszu będzie dochodzić do przesunięcia majątkowego pomiędzy majątkiem Spółki
a majątkiem wspólnika. Koszt ten będzie więc kosztem rzeczywiście poniesionym. Ponieważ spółka będzie
wykorzystywać nieruchomość do prowadzenia na niej działalności gospodarczej to koszt będzie związany
z przychodami Spółki, a tym samym stanowić będzie koszt uzyskania przychodu. Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1
PDOFizU, wspólnicy spółki powinni rozpoznawać koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do ich udziału
w Spółce.
Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki
komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu czynszu najmu nieruchomości, słusznie
zauważono, że zgodnie art. 22 ust. 1 PDOFizU, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu
osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych
w art. 23 PDOFizU.
Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku
przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub
zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 PDOFizU. Jednakże ciężar wskazania
owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.
Interpretacja indywidualna z 24.12.2019 r., 0113-KDIPT2-1.4011.703.2019.1.MD

Zgodnie z przepisami podatkowymi, wydatki z tytułu czynszu najmu nieruchomości mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Istotne jest spełnienie warunków takich jak związek przyczynowo-skutkowy z przychodem, właściwe udokumentowanie oraz nieznajdowanie się na liście kosztów nieuznawanych.