Koszt uzyskania przychodu z tytułu wniesienia aportu
Jeżeli podatnik nie wykorzystywał wnoszonych aportem składników majątkowych wcześniej we własnej działalności gospodarczej, to kosztem uzyskania przychodu z tytułu wniesienia aportu do spółki kapitałowej mogą być tylko faktyczne wydatki poniesione przez podatnika na składniki majątkowe wniesione aportem. Podatnik, osoba fizyczna, wniósł do nowotworzonej spółki z o.o. wkład niepieniężny (aport) w postaci 1/2 udziału w linii technologicznej oraz w prawach majątkowych do wartości niematerialnych, tj. patentach na wynalazek, wzorach przemysłowych, dokumentacji technicznej i prawach autorskich.
Tematyka: aport, koszt uzyskania przychodu, wniesienie wkładu, podatek PIT, aport do spółki kapitałowej, wartość rynkowa udziałów, koszty podatkowe
Jeżeli podatnik nie wykorzystywał wnoszonych aportem składników majątkowych wcześniej we własnej działalności gospodarczej, to kosztem uzyskania przychodu z tytułu wniesienia aportu do spółki kapitałowej mogą być tylko faktyczne wydatki poniesione przez podatnika na składniki majątkowe wniesione aportem. Podatnik, osoba fizyczna, wniósł do nowotworzonej spółki z o.o. wkład niepieniężny (aport) w postaci 1/2 udziału w linii technologicznej oraz w prawach majątkowych do wartości niematerialnych, tj. patentach na wynalazek, wzorach przemysłowych, dokumentacji technicznej i prawach autorskich.
Jeżeli podatnik nie wykorzystywał wnoszonych aportem składników majątkowych wcześniej we własnej działalności gospodarczej, to kosztem uzyskania przychodu z tytułu wniesienia aportu do spółki kapitałowej mogą być tylko faktyczne wydatki poniesione przez podatnika na składniki majątkowe wniesione aportem. Stan faktyczny Podatnik, osoba fizyczna, wniósł do nowotworzonej spółki z o.o. wkład niepieniężny (aport) w postaci 1/2 udziału w następujących składnikach majątkowych: linii technologicznej oraz w prawach majątkowych do wartości niematerialnych, tj. patentach na wynalazek, wzorach przemysłowych, dokumentacji technicznej i prawach autorskich. Co ważne dla ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy, podatnik nie wykorzystywał powyższych składników we własnej działalności gospodarczej. W zamian za ten wkład podatnik otrzymał 44 udziały o łącznej wartości nominalnej 4 400 000 zł. Podatnik nie zgłosił tego zdarzenia do opodatkowania podatkiem PIT, co wyszło na jaw w trakcie kontroli celno- skarbowej. Podatnik nie zgodził się z wynikiem tej kontroli, wobec czego organ wydał decyzję, w której przyjął przychód w wysokości 4 400 000, koszty uzyskania tego przychodu w wysokości 5174,87 zł i w efekcie wymierzył podatek w kwocie 835 017 zł. Podatnik zaskarżył tę decyzję do sądu, zarzucając m.in. błędne określenie kosztów uzyskania przychodów. Stan prawny Przychód z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej (aportu) podlega opodatkowaniu podatkiem PIT (art. 17 ust. 1 pkt 9 PDOFizU). Stawka podatku wynosi 19%, a podstawą opodatkowania jest przychód pomniejszony o uregulowane w sposób szczególny koszty uzyskania przychodu (art. 30b ust. 2 pkt 5 PDOFizU). Jeśli przedmiotem aportu są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, to kosztem podatkowym jest wartość początkowa wkładu, zaktualizowana i pomniejszona o sumę dokonanych przed wniesieniem wkładu odpisów amortyzacyjnych (art. 22 ust. 1e pkt 1 PDOFizU). Zastosowania tego przepisu domagał się podatnik. W pozostałych przypadkach (pomijając wniesienie udziałów lub akcji i inne przypadki szczególne, które tu nie wchodzą w grę) kosztem podatkowym są faktycznie poniesione i niezaliczone uprzednio do kosztów wydatki na nabycie lub wytworzenie składników wnoszonych teraz aportem (art. 22 ust. 1e pkt 3 PDOFizU). I ten przepis zastosował organ podatkowy w decyzji. Stanowisko WSA w Rzeszowie Sąd oddalił skargę podatnika. Stwierdził, że korzystne dla niego rozwiązanie w postaci uznania za koszt wartości wnoszonego wkładu jest niemożliwe ze względu na to, że podatnik nie wykorzystywał ich we własnej działalności gospodarczej i tym samym nie wprowadził ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, co jest warunkiem koniecznym stosowania tej korzystnej regulacji przewidzianej w art. 22 ust. 1e pkt 1 PDOFizU. W tej sytuacji nie ma wątpliwości, że kosztem podatkowym mogą być tylko faktyczne wydatki poniesione przez podatnika na składniki majątkowe wniesione aportem (art. 22 ust. 1e pkt 3 PDOFizU). A te organ podatkowy uwzględnił, wobec czego decyzję należy uznać za prawidłową. Opodatkowanie wniesienia wkładu do spółki opatrzone jest regulacjami, które mogą rodzić kłopoty po stronie podatników. Niniejsza sprawa jest tego przykładem. Podatnik najpierw nie zorientował się chyba, że osiągnął przychód podlegający opodatkowaniu (wszczęto zresztą wobec niego postępowanie karnoskarbowe), a potem trwał przy błędnym stanowisku co do określenia kosztów uzyskania tego przychodu. Trafność rozstrzygnięcia sądu nie budzi bowiem - w świetle przytoczonych przepisów - wątpliwości. Wszystko to spowodowało obowiązek zapłaty nie tylko wysokiego podatku, ale też niebagatelnych odsetek od zaległości podatkowej. Dodajmy na marginesie, że w czasie, którego dotyczy opisywana sprawa, przychodem z tytułu wniesienia aportu była jedynie nominalna wartość objętych udziałów (akcji). Obecnie, jeśli wartość rynkowa tych udziałów (akcji) jest większa od nominalnej, przychodem jest wartość rynkowa. Ta niekorzystna dla podatników zmiana weszła w życie 1.1.2017 r. Zmiana ta nie dotyczy jednak ustalania kosztów podatkowych, o co poszło w niniejszej sprawie. Wyrok WSA w Rzeszowie z 5.12.2019 r., I SA/Rz 524/19
Opodatkowanie wniesienia wkładu do spółki opatrzone jest regulacjami, które mogą rodzić kłopoty po stronie podatników. W tej konkretnej sprawie podatnik nie zdołał przekonać sądu do uznania za koszt wartości wniesionego wkładu, co skutkowało koniecznością zapłaty wysokiego podatku i odsetek od zaległości podatkowej.