Umieszczenie filarów zamiast ścian parkingu nie wyłącza go z powierzchni użytkowej budynku
Parking będący najniższą kondygnacją centrum handlowego, dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, należy traktować jako część tego budynku, funkcjonalnie i technicznie z nim związaną. Decyzje sądów potwierdzają, że zamierzone konstrukcyjnie brak ścian na parkingu nie wyłącza go z powierzchni użytkowej budynku. Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego i innych instancji są jednoznaczne w kwestii zaliczenia powierzchni parkingu do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Tematyka: parking, podatek od nieruchomości, powierzchnia użytkowa, filary zamiast ścian, Naczelny Sąd Administracyjny, interpretacja przepisów, wyrok sądu
Parking będący najniższą kondygnacją centrum handlowego, dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, należy traktować jako część tego budynku, funkcjonalnie i technicznie z nim związaną. Decyzje sądów potwierdzają, że zamierzone konstrukcyjnie brak ścian na parkingu nie wyłącza go z powierzchni użytkowej budynku. Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego i innych instancji są jednoznaczne w kwestii zaliczenia powierzchni parkingu do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Parking będący najniższą kondygnacją centrum handlowego, dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, należy traktować jako część tego budynku, funkcjonalnie i technicznie z nim związaną. Zamierzony konstrukcyjnie brak części ścian na jakiejkolwiek kondygnacji nie eliminuje jej z substancji budowlanej budynku, kondygnacja ta jest bowiem wydzielona z przestrzeni zewnętrznej i zakreślona granicami całego budynku – wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. Prezydent Miasta G. określił „T.” sp. z o.o. wysokość podatku od nieruchomości obejmującego dwa budynki galerii handlowych na kwotę niemal 767 tys. zł. przyjmując, że podstawę opodatkowania stanowi powierzchnia użytkowa obejmująca również teren parkingu. „T.” sp. z o.o. wniosła odwołanie dowodząc, że z powodu przerwy w zabudowie ścian nie można ustalić powierzchni użytkowej parkingu, który z dwóch stron nie posiada ścian a jedynie słupy konstrukcyjne ze względu na zalecenia przeciwpożarowe. Nie należy więc uwzględniać jego powierzchni przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję uznając, że parking stanowi, jako najniższa kondygnacja, część budynku, a jego powierzchnia użytkowa, powinna zostać zaliczona do podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j.: Dz.U. z 2019 r. poz. 1170; dalej jako: PodLokU) budynek to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, natomiast w art. 1a ust. 1 pkt 5 PodLokU ustawodawca definiuje pojęcie powierzchni użytkowej budynku, przez które należy rozumieć powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. Organ stwierdził, że przegrody budowlane w postaci słupów (filarów) wydzielające obiekt budowlany z przestrzeni pozwalają na ustalenie podstawy opodatkowania. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że w przypadku braku ściany litej na całej długości jednej strony obiektu, pomiaru można dokonać wzdłuż linii łączącej wewnętrzne krawędzie ostatniej, zewnętrznej linii słupów podporowych o przekroju kwadratu lub przy suficie, gdzie ściana posiada pełną ciągłość. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę uznając, że dla spełnienia przez obiekt budowlany przesłanki wydzielenia z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, nie jest konieczne zamknięcie obiektu ze wszystkich stron. Ustalenie podstawy opodatkowania w podatku od nieruchomości jest możliwe, jeśli istniejące przegrody, przy uwzględnieniu wszystkich kondygnacji, zakreślają granice obiektu. W ocenie Sądu, pojęcia przegrody budowlanej, o którym mowa w art. 1a ust. 1 pkt 1 PodLokU, nie można zawężać do ściany w tradycyjnym rozumieniu tego słowa, ale należy objąć tą kategorią również takie elementy struktury budynku, jak np. filary, słupy czy kolumny, które w sensie konstrukcyjnym mogą pełnić tę samą funkcję co ściana, i które strukturalnie wydzielają budynek lub jego część z przestrzeni (zob. wyrok NSA z 25.9.2015 r., II FSK 2086/13; wyrok NSA z 11.05.2016 r., II FSK 1581/15, wymienione w tekście orzeczenia są dostępne na: orzeczenia.nsa.gov.pl). Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną podatniczki stwierdził, że art. 1a ust. 1 pkt 5 PodLokU należy rozumieć w ten sposób, iż jeżeli dany obiekt spełnia definicję budynku wynikającą z art. 1a ust. 1 pkt 1 PodLokU, to cała jego powierzchnia na wszystkich kondygnacjach, z wyłączeniem klatek schodowych i szybów dźwigowych, stanowi powierzchnię użytkową, którą należy mierzyć po wewnętrznej długości ścian tożsamych z przegrodami budowlanymi. W uzasadnieniu wyroku podkreślono, że fakt, iż sporny parking posiada z dwóch stron słupy czy filary zamiast ścian, nie świadczy o braku wydzielenia z przestrzeni przegrodami budowlanymi. Dla uznania obiektu za budynek w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 PodLokU nie jest niezbędne, aby obiekt był wydzielony z przestrzeni za pomocą szczelnych przegród budowlanych ze wszystkich stron (zob. wyrok NSA z 18.12.2019 r., II FSK 1172/18). Funkcją przegrody budowlanej obiektu budowlanego ma być bowiem wyodrębnienie tego obiektu z przestrzeni zewnętrznej w taki sposób, gdzie da się co do zasady opisać, która część przestrzeni ogólnej należy do przestrzeni obiektu, a która jest przestrzenią zewnętrzną w stosunku do obiektu, wystarczy więc, aby istniejące przegrody zakreśliły granice obiektu (zob. wyrok NSA z 8.4.2019 r., II FSK 907/17; wyrok NSA z 7.3.2019 r., II FSK 537/17). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości stanowi zatem powierzchnia użytkowa budynku łącznie z kondygnacją wykorzystywaną jako parking. Wyrok NSA z 29.1.2020 r., II FSK 529/18
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że istnienie filarów zamiast ścian na parkingu nie przeczy zdefiniowaniu go jako budynku, a powierzchnia użytkowa obiektu obejmuje także kondygnację wykorzystywaną jako parking. Decyzje sądów potwierdzają interpretację przepisów dotyczących wyznaczania podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.