Należyta staranność wymagana przy wypłacie dywidendy w zakresie zastosowania zwolnienia z potrącania podatku u źródła
Na podmiocie wypłacającym dywidendę ciąży obowiązek weryfikacji statusu odbiorcy należności i prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej, aby skorzystać ze zwolnienia z potrącania podatku u źródła. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał konieczność zachowania należytej staranności przy weryfikacji warunków umożliwiających zwolnienie z WHT. Sąd Administracyjny potwierdził, że należyta staranność jest wymagana bez względu na kwotę wypłat należności.
Tematyka: dywidenda, zwolnienie, potrącanie podatku, WHT, należyta staranność, interpretacja indywidualna, Sąd Administracyjny, PDOPrU
Na podmiocie wypłacającym dywidendę ciąży obowiązek weryfikacji statusu odbiorcy należności i prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej, aby skorzystać ze zwolnienia z potrącania podatku u źródła. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał konieczność zachowania należytej staranności przy weryfikacji warunków umożliwiających zwolnienie z WHT. Sąd Administracyjny potwierdził, że należyta staranność jest wymagana bez względu na kwotę wypłat należności.
Na podmiocie wypłacającym dywidendę, ciąży obowiązek weryfikacji, czy odbiorca należności jest z tytułu otrzymania dywidendy podatnikiem oraz czy prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby podatnika dla celów podatkowych - wyrok WSA w Gliwicach z 8.1.2020 r., I SA/Gl 1083/19, . W marcu 2019 r. Spółka wystąpiła o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”). We wniosku wskazała następujące zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce, posiadającą miejsce faktycznego zarządu w Polsce. Właścicielem akcji Spółki jest spółka B z siedzibą i miejscem faktycznego zarządu na Cyprze. Spółka B jest rezydentem podatkowym Republiki Cypru. Spółka B spełnia wymagania niezbędne do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła („WHT”) w Polsce zgodnie z art. 22 ust. 4 PDOPrU. W 2019 r. Wnioskodawca planuje wypłacić dywidendy Spółce B, w kwocie przekraczającej 2 mln zł, przy czym przekroczenie to może nastąpić w terminie upływającym po 30.6.2019 r. W związku z powyższym zadano następujące pytania: 1) Czy w rozumieniu przepisów PDOPrU w wersji obowiązującej od 1.1.2019 r., do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania dywidend na podstawie art. 22 ust. 4 PDOPrU konieczne jest spełnienie przez otrzymującego dywidendę przesłanek określonych w art. 28b ust. 4 pkt 5-6 PDOPrU ? 2) Czy Wnioskodawca, realizując obowiązki płatnika i dokonując weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 PDOPrU, warunków zwolnienia wypłacanej dywidendy z opodatkowania WHT, wynikających z przepisów szczególnych, ma obowiązek sprawdzać czy zostały spełnione przesłanki z art. 28b ust. 4 pkt 5-6 PDOPrU ? 3) Czy dla celów złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a PDOPrU, uznaje się, że posiadanie przez płatnika oświadczeń, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 5-6 PDOPrU, złożonych przez podatnika, oznacza brak istnienia okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 5-6 PDOPrU ? Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11.6.2019 r., sygn. 0111-KDIB1- 2.4010.91.2019.2.MS, uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe w zakresie odpowiedzi na pytania 2 oraz 3, tj. uznał, że płatnik, który chce zastosować zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 PDOPrU i nie dokonywać poboru WHT, jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia, zachowując przy tym należytą staranność. To oznacza, że płatnik ma obowiązek weryfikować czy uzyskująca dochody z dywidendy spółka spełnia wszystkie warunki do skorzystania ze zwolnienia z WHT. W ramach należytej staranności nie można ograniczać się jedynie do weryfikacji warunków zastosowania zwolnienia wynikających z art. 22 ust. 4-6 PDOPrU. Tym samym, płatnik wypłacający dywidendę, ma obowiązek sprawdzać czy istnieją okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 5-6 PDOPrU. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 8.1.2020 r. (I SA/Gl 1083/19, ) oddalił skargę Wnioskodawcy w całości na wydaną interpretację indywidualną. Od 1.1.2019 r. zgodnie z art. 26 ust. 1 PDOPrU, przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku u źródła innej niż podstawowa, określona w art. 21 ust. 1 lub 22 ust. 1 PDOPrU (tj. stawki preferencyjnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku) płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika. Regulacje dotyczące należytej staranności obowiązują przy tym niezależnie od faktu, że wprowadzenie w życie nowego mechanizmu poboru WHT odroczono ostatecznie w części do 30.6.2020 r. Dodatkowo należyta staranność wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2 mln zł. Ustawodawca nie zawarł w treści PDOPrU definicji „należytej staranności”. Natomiast zgodnie z treścią projektu objaśnień Ministra Finansów, podatnik stosując obniżoną stawkę WHT/zwolnienie, dochowa należytej staranności, jeżeli zostaną spełnione m.in. następujące przesłanki, tj. płatnik dokona: weryfikacji otrzymanych dokumentów pod kątem ich zgodności ze stanem faktycznym (w tym na podstawie informacji dostępnych publicznie); weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy należności; weryfikacji statusu kontrahenta jako podatnika, który uzyskuje przychód z tytułu otrzymanej należności oraz jej rzeczywistego właściciela, w tym poprzez pryzmat prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez ten podmiot. W ocenie organów podatkowych (przykładowe stanowisko wyrażone w interpretacji indywidualnej na którą sąd oddalił skargę w komentowanym wyroku) „Oceniając czy należyta staranność została w określonym przypadku dochowana należy uwzględniać także powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności. Źródłem takich informacji może być m.in. prasa branżowa, doniesienia mediowe, publikowane doniesienia o lokowaniu przez daną grupę kapitałową spółek zależnych w państwach o korzystnym reżimie prawnym itd. Szczególną uwagę płatników powinny zwrócić informacje o tworzonych strukturach optymalizacyjnych. Wzmożona czujność płatników powinna także zostać zachowana w przypadku dokonywania płatności określonego rodzaju do charakterystycznych jurysdykcji podatkowych (np. wypłata odsetek do państwa, z którym umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie zakłada pobierania w Polsce podatku u źródła). W każdym przypadku konieczne jest udokumentowanie (dla celów dowodowych) przez płatnika, że dochował on należytej staranności przy weryfikacji, o której mowa w 26 ust. 1 PDOPrU”. W ocenie autora, stanowisko sądu wyrażone w komentowanym wyroku nie daje jasnej odpowiedzi na pytanie, jakie warunki należy spełnić, aby móc zastosować zwolnienie wynikające art. 22 ust. 4 PDOPrU. Zdaniem sądu zaskarżona interpretacja nie uzależnia uzyskania prawa do zwolnienia na podstawie art. 22 ust. 4 PDOPrU od spełnienia dodatkowych warunków wynikających z art. 28b ust. 4 pkt 5-6 PDOPrU, a ogranicza tylko możliwość złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a PDOPrU, tj. oświadczenia składanego przez płatnika w przypadku płatności podlegających pod WHT, przekraczających na rzecz jednego podatnika w danym roku podatkowym kwotę 2 mln zł. Złożenie takiego oświadczenia ma umożliwić płatnikowi zastosowanie zwolnień z potrącania WHT lub preferencyjnych stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W oświadczeniu płatnik ma potwierdzić m.in., że nie posiada wiedzy o braku prowadzenia przez podatnika rzeczywistej działalności gospodarczej w kraju siedziby podatnika. Z drugiej strony sąd zaaprobował stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zgodnie z którym zakres weryfikacji przeprowadzonej przez płatnika, w rozumieniu art. 26 ust. 1 PDOPrU obejmuje również obowiązek zbadania, czy odbiorca należności jest z tytułu otrzymania dywidendy podatnikiem oraz czy prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby podatnika dla celów podatkowych. Co warto podkreślić takie wymogi nie wynikają z art. 22 ust. 4 PDOPrU. Co więcej Dyrektywa Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (będąca podstawą wprowadzenia zwolnienia przez polskiego ustawodawcę) również nie przewiduje takich wymogów. Przyjęcie zatem stanowiska wyrażonego w komentowanym wyroku prowadzi do istotnego ograniczenia prawa do zastosowania zwolnienia w oparciu o przepisy prawa formalnego. Jednakże samo ograniczenie nie zostało przewidziane w przepisach prawa materialnego. Zakwestionowanie zwolnienia z potrącania WHT przy płatności dywidendy może mieć miejsce jedynie na podstawie art. 22c PDOPrU. Artykuł ten wyłącza zwolnienie m.in. w sytuacji sztuczności sposobu działania. Zgodnie z PDOPrU, sposób działania nie jest sztuczny, jeżeli stosowany jest w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Jednakże szersze omówienie przesłanek stosowania art. 22c PDOPrU wykracza poza ramy niniejszego komentarza. Wyrok WSA w Gliwicach z 8.1.2020 r., I SA/Gl 1083/19
Wnioskodawca planujący wypłacić dywidendy powyżej 2 mln zł ma obowiązek dokładnej weryfikacji warunków zwolnienia z potrącania podatku u źródła. Sąd wskazał, że ograniczenie zwolnienia z WHT nie wynika z przepisów formalnych ani materialnych, a należyta staranność jest kluczowa przy dokonywaniu płatności dywidendy.