Jak wysokość hali garażowej wpływa na podatek od nieruchomości?

W spornym przypadku dotyczącym podatku od nieruchomości hala garażowa o powierzchni 1700 m2 stała się przyczyną sporu pomiędzy właścicielami a organami podatkowymi. Decyzja Prezydenta o opodatkowaniu budynku stawką przewidzianą dla budynków mieszkalnych spotkała się z protestem płatników podatku. Ostatecznie WSA w Poznaniu uznał, że podstawą opodatkowania powinna być powierzchnia hali garażowej wraz z udziałem w gruncie.

Tematyka: podatek od nieruchomości, hala garażowa, powierzchnia użytkowa, WSA Poznań, decyzja podatkowa

W spornym przypadku dotyczącym podatku od nieruchomości hala garażowa o powierzchni 1700 m2 stała się przyczyną sporu pomiędzy właścicielami a organami podatkowymi. Decyzja Prezydenta o opodatkowaniu budynku stawką przewidzianą dla budynków mieszkalnych spotkała się z protestem płatników podatku. Ostatecznie WSA w Poznaniu uznał, że podstawą opodatkowania powinna być powierzchnia hali garażowej wraz z udziałem w gruncie.

 

Powierzchnia użytkowa budynku wykazana w ewidencji gruntów i budynków należy do danych bezwzględnie
wiążących organ podatkowy przy wymiarze podatku od nieruchomości.
Na wokandę poznańskiego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego trafił spór dotyczący parkingu.
Hala garażowa o powierzchni ok. 1700 m2 stanowiła współwłasność osób prywatnych i firm, a problem pojawił się
przy wyliczaniu podatku od nieruchomości, jaki właściciele solidarnie powinni wnieść do budżetu miasta. W związku
z korektą daniny za 2013 r., w której błędnie zastosowano stawkę właściwą dla budynków mieszkalnych przy
jednoczesnym wykazaniu powierzchni użytkowej lokalu w wysokości 1,40–2,20 m, zaistniała konieczność określenia
wysokości zobowiązania podatkowego w drodze decyzji.
Prezydent stwierdził, że dla opodatkowanej nieruchomości nie została założona księga wieczysta. Z uwagi na
powyższe uznał, że właściwą stawką podatku będzie ta przewidziana dla budynków mieszkalnych. Wyjaśnił, że
nadzór budowlany podczas kontroli ustalił, iż zasadnicza wysokość hali wynosi ok. 2,68 m, a na całej powierzchni
garażu miejscowo występują obniżenia stropu (np. w miejscu wjazdu), które jednak nie mają zasadniczego wpływu
na całość kondygnacji. Za tę rozumiał odległość miedzy podłożem a najniższym trwałym elementem stropu.
Prezydent wskazał, że w opodatkowanej nieruchomości nie znajdują się samodzielne, niewyodrębnione lokale.
Z uwagi na powyższe uznał, że za podstawę opodatkowania powinna stanowić powierzchnia hali garażowej wraz
z przynależnym do niej udziałem w gruncie. Płatnicy podatku zaskarżyli tę decyzję, a na skutek braku możliwości
osiągnięcia kompromisu pomiędzy nimi a Samorządowym Kolegium Odwoławczym spór został skierowany do sądu.
WSA w Poznaniu w wyroku z 4.3.2020 r. (I SA/Po 1026/18) uznał za bezzasadne zarzuty skargi kwestionujące
poprawność przyjętej podstawy opodatkowania hali garażowej. W kwestii podatku od nieruchomości organy są
związane powierzchnią lokalu wykazaną w ewidencji gruntów i budynków.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.),
powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza
się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija
się.
Sąd zaznaczył, że duże znaczenie w sprawie ma fakt, iż powierzchnia użytkowa budynku wykazana w ewidencji
gruntów i budynków należy do danych bezwzględnie wiążących organ podatkowy przy wymiarze podatku od
nieruchomości. W rezultacie tak długo, jak zawarte w ewidencji zapisy nie ulegną zmianie, organ podatkowy nie jest
władny do przyjęcia innej powierzchni użytkowej na potrzeby wymiaru podatku od nieruchomości. W kontekście
argumentacji skarżących wyjaśnienia wymaga, że przy ustalaniu powierzchni użytkowej lokalu wykazanej w ewidencji
gruntów i budynków uwzględniana jest jego wysokość, co wynika z postanowień § 63 ust. 3 rozporządzenia Ministra
Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29.3.2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t.j. Dz.U. z 2016 r.
poz. 1034 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, pole powierzchni użytkowej lokalu oraz pomieszczeń przynależnych do
lokalu ustala się zgodnie z zasadami określonymi w art. 2 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 2 ustawy z 21.6.2001 r. o ochronie
praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 150, z 2015 r.
poz. 1322 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 8) i wyraża się w metrach kwadratowych z precyzją zapisu do dwóch
Wyrok WSA w Poznaniu z 4.3.2020 r. (I SA/Po 1026/18)







 

Wyrok WSA w Poznaniu potwierdził, że organy podatkowe są związane powierzchnią lokalu wykazaną w ewidencji gruntów i budynków. Decyzja Prezydenta dotycząca opodatkowania hali garażowej stawką dla budynków mieszkalnych została uznana za zgodną z prawem. Spór pomiędzy płatnikami podatku a organami podatkowymi zakończył się na korzyść tych drugich.