Skutki podatkowe w PIT zwrotu pracownikowi kosztów użytkowania samochodu prywatnego do celów służbowych

Zwrot pracownikowi kosztów użytkowania samochodu prywatnego do celów służbowych nie generuje korzyści majątkowej po jego stronie i jest zwolniony z opodatkowania PIT. Organ podatkowy, w interpretacji z 17.7.2018 r., uznał inaczej, ale wyrok WSA w Warszawie przychylił się do stanowiska Spółki, argumentując, że zwrot stanowi jedynie wyrównanie uszczerbku majątkowego pracownika związanego z eksploatacją samochodu.

Tematyka: zwrot kosztów, samochód prywatny, cel służbowy, opodatkowanie, PDOFizU, wyrównanie uszczerbku, interpretacja podatkowa, WSA, orzecznictwo, stanowisko organów podatkowych

Zwrot pracownikowi kosztów użytkowania samochodu prywatnego do celów służbowych nie generuje korzyści majątkowej po jego stronie i jest zwolniony z opodatkowania PIT. Organ podatkowy, w interpretacji z 17.7.2018 r., uznał inaczej, ale wyrok WSA w Warszawie przychylił się do stanowiska Spółki, argumentując, że zwrot stanowi jedynie wyrównanie uszczerbku majątkowego pracownika związanego z eksploatacją samochodu.

 

Zwrot pracownikowi kosztów użytkowania samochodu prywatnego do celów służbowych nie skutkuje
powstaniem korzyści majątkowej po jego stronie i nie podlega opodatkowaniu PIT. Otrzymanie przez
pracownika kwoty zwrotu z tytułu poniesionych kosztów eksploatacji samochodu prywatnego dla celów
służbowych stanowi jedynie wyrównanie poniesionego uszczerbku majątkowego.
Komentowany wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym: spółka, będąca osobą prawną i występująca w roli
płatnika (dalej: „Spółka”), wystąpiła z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka wskazała, że obecnie dla celów służbowych pracownicy Spółki
uprawnieni są do korzystania z samochodów należących do Spółki, jednakże w celu obniżenia kosztów działalności,
Spółka zamierza ograniczyć liczbę posiadanych samochodów służbowych i w odniesieniu do pracowników, którzy
w sposób permanentny wykonują swoje obowiązki nie tylko w miejscu świadczenia pracy, lecz także na terenie
gminy lub miasta, w których położone jest biuro wnioskodawcy, Spółka zamierza przedłożyć pracownikom ofertę
podpisania umów o używanie samochodów niebędących własnością Spółki (samochodów prywatnych) do celów
służbowych. Na podstawie zawartych umów Spółka dokonywać będzie zwrotu kosztów używania przez nich
samochodów na potrzeby Spółki. Kwota zwrotu ustalana będzie w okresach miesięcznych jako iloczyn stawki za
kilometr przebiegu pojazdu oraz liczby kilometrów przebiegu pojazdu przejechanych przez pracownika samochodem
w celach służbowych, ustalanej w oparciu o prowadzoną przez pracownika ewidencję przebiegu pojazdu.
Spółka zwróciła się do Organu o potwierdzenie, że kwota zwrotu nie będzie stanowiła dla jej pracowników
podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu ze stosunku pracy
określonego w art. 12 ust. 1 PDOFizU, a co za tym idzie, na Spółce – jako płatniku – nie będzie ciążył obowiązek
potrącania od wypłaconej kwoty zwrotu zaliczki na PDOFizU.
Organ w interpretacji z 17.7.2018 r., 0114-KDIP3-3.4011.285.2018.1.JK3, uznał stanowisko płatnika za
nieprawidłowe. Zdaniem Organu kwota wypłacanego przez Spółkę pracownikowi świadczenia stanowiącego zwrot
kosztów z tytułu używania przez niego samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych, będzie
stanowić przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 PDOFizU, który winien być opodatkowany wraz z innymi
przychodami ze stosunku pracy, a na Spółce z tytułu dokonywania ww. świadczeń, ciążą obowiązki płatnika
określone w art. 31, 32 i 38 PDOFizU.
Podatnik zaskarżył interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Rozpoznając sprawę,
WSA w Warszawie przychylił się do stanowiska Spółki i uchylił zaskarżoną interpretację. WSA wyjaśnił, że
w niniejszej sprawie, w przypadku zwrotu kosztów użytkowania samochodu prywatnego do celów służbowych po
stronie pracownika nie powstaje żadna korzyść majątkowa, która determinowałaby powstanie obowiązku
podatkowego. Pracownik bowiem, zdaniem WSA ponosi uszczerbek majątkowy związany z wykorzystaniem
samochodu prywatnego do celów służbowych w postaci kosztów związanych z wykorzystaniem samochodu, w tym
kosztów paliwa i innych kosztów eksploatacyjne. Co więcej samochód fizycznie zużywa się, tracąc na wartości.
Otrzymanie przez pracownika od Spółki kwoty z tytułu zwrotu poniesionych kosztów stanowi jedynie wyrównanie ww.
uszczerbku.

Komentarz
Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadzała się do ustalenia czy wartość zwracanych pracownikowi przez
pracodawcę kosztów poniesionych w związku z wykorzystaniem samochodu prywatnego dla celów służbowych
stanowi przychód podlegający opodatkowaniu PDOFizU.
W tym miejscu przywołać należy wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8.7.2014 r., K 7/13, którego tezy mają istotne
znaczenie w sprawie. Zgodnie z jego treścią podleganie opodatkowaniu świadczenia uzyskiwanego przez
pracownika od pracodawcy, w tym w formie pieniężnej, uzależnione jest od spełnienia następujących przesłanek:
świadczenie musi zostać spełnione w interesie pracownika (nie zaś pracodawcy) oraz prowadzić do pojawienia się
po stronie pracownika dochodu-korzyści majątkowej, tj. powiększenia aktywów albo do zaoszczędzenia wydatków.
Dla oceny powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 PDOFizU, w analizowanym stanie faktycznym
koniecznym jest odniesienie się do prawnej i ekonomicznej causy zwrotu, która pozostaje ściśle związana ze
stosunkiem pracy łączącym Spółkę z jej pracownikami.
W przedmiotowej sprawie zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika w związku z wykorzystaniem samochodu
prywatnego do celów służbowych nie sposób jest utożsamiać z korzyścią majątkową osiąganą przez podatnika,
bowiem świadczenia te nie są realizowane w jego interesie, lecz w interesie pracodawcy, na rzecz którego pracownik
wykonuje obowiązki służbowe. Jednocześnie pracownik nie uzyskuje z tego tytułu żadnego przysporzenia, gdyż



dochodzi jedynie do wyrównania poniesionego przez pracownika uszczerbku majątkowego.
W odniesieniu do powyższego zgodzić się należy ze stanowiskiem zaprezentowanym przez WSA, zgodnie z którym
kwota zwrotu otrzymywanego przez pracownika nie będzie stanowiła przychodu ze stosunku pracy określonego
w art. 12 ust. 1 PDOFizU, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, iż za niezasadne należy uznać rozpatrywanie
w przedmiotowej sprawie możliwości zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 23b PDOFizU.
Warto wskazać, iż powyższe stanowisko podziela pogląd wyrażony dotychczas m.in. przez NSA w wyroku
z 16.10.2019 r., II FSK 3531/17, jak również WSA w Warszawie w wyrokach z 12.1.2018 r., III SA/Wa 74/17,
z 9.3.2018 r., III SA/Wa 1393/17 czy też z 11.12.2017 r., III SA/Wa 3831/16.
Powyższe orzeczenia nie wpłynęły jednakże na obecnie utrzymywane stanowisko organów podatkowych, które
zaprezentowane        zostało   ponownie      m.in.   w interpretacji   indywidualnej z 31.1.2020    r.,  0115-
KDIT2.4011.73.2019.1.RS.

Wyrok WSA w Warszawie z 12.7.2019 r., III SA/Wa 2256/18







 

Spor dotyczył kwestii opodatkowania zwrotu kosztów użytkowania samochodu prywatnego dla celów służbowych. Wyrok WSA potwierdził, że taki zwrot nie stanowi przychodu pracownika i jest jedynie rekompensatą za poniesione koszty. To rozstrzygnięcie jest zgodne z orzeczeniami innych sądów administracyjnych.