CIT od subwencji finansowej w ramach tarczy antykryzysowej

Subwencja otrzymana w ramach tarczy antykryzysowej nie stanowi przychodu podatkowego po stronie beneficjenta. Wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pokryte środkami z subwencji mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji podatkowej w związku z uzyskaną subwencją finansową.

Tematyka: subwencja, tarcza antykryzysowa, CIT, koszty podatkowe, umorzenie subwencji, interpretacja podatkowa

1. Subwencja otrzymana w ramach tarczy antykryzysowej nie stanowi przychodu podatkowego po stronie jej
beneficjenta.
2. Wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pokryte środkami z subwencji otrzymanej
w ramach tarczy antykryzysowej mogą być zaliczone do kosztów podatkowych na zasadach ogólnych.
Stan faktyczny
Spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym
oraz osobom fizycznym. Jest podatnikiem CIT i czynnym podatnikiem VAT.
W dniu 8 maja 2020 r. spółka, po złożeniu sformalizowanego wniosku w ramach tzw. tarczy antykryzysowej, zawarła
umowę subwencji finansowej, w ramach której w dniu 12 maja otrzymała na rachunek bankowy subwencję o nazwie
Tarcza w kwocie 216.000 zł (dalej: subwencja).
Kwotę subwencji spółka zamierza przeznaczyć na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej,
a w szczególności na zapłatę odsetek od kredytów, wynagrodzeń pracowników, kosztów utrzymania wynajmowanych
nieruchomości. Z umowy subwencji wynika, iż w przyszłości spółka będzie zobowiązana do spłaty subwencji w 24
równych ratach, od 13 miesiąca, licząc od miesiąca otrzymania subwencji, oraz że spółka może się zwrócić
o umorzenie części otrzymanej subwencji.
Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, zadając dwa pytania:
1) czy uzyskaną subwencję zobowiązana jest uznać za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT?
2) czy wydatki na prowadzenie działalności gospodarczej sfinansowane w 2020 r. lub w 2021 r. z subwencji ma
prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?
Zdaniem spółki na oba pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.
Stan prawny
Przychodami podlegającymi podatkowi CIT są - zgodnie z art. 12 ust. 1 PDOPrU - m.in.:
- otrzymane pieniądze (art. 12 ust. 1 pkt 1);
- wartość świadczeń otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie (pkt 2);
- wartość umorzonych pożyczek (pkt 3 lit. a).
Do przychodów nie zalicza się natomiast otrzymanych pożyczek i kredytów (art. 12 ust. 4 pkt 1 PDOPrU).
Zgodnie z ogólną regułą określoną w art. 15 ust. 1 PDOPrU kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione
w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Stanowisko organu interpretującego
Organ uznał, że stanowisko spółki w odniesieniu do pkt 1 jest nieprawidłowe, a w odniesieniu do pkt 2 - prawidłowe.
Ad. 1.
Rządowy program wsparcia finansowego przedsiębiorstw w związku ze skutkami COVID-19 zakłada, że
podstawowym instrumentem wsparcia finansowego przedsiębiorstw są subwencje finansowe (ang. "advanced
payables", zaliczki zwrotne). Zatem subwencja otrzymana przez mikro, małego lub średniego przedsiębiorcę co do
zasady podlega zwrotowi. Może dojść do jedynie częściowego zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązku zwrotu
subwencji finansowej (umorzenia subwencji). Zwrotny charakter subwencji powoduje więc, że - tak jak pożyczka - nie
stanowi ona przychodu podlegającego opodatkowaniu w momencie jej otrzymania. Wypłata środków z subwencji jest
zatem dla spółki neutralna podatkowo. Neutralność podatkowa oznacza, że przychód podatkowy nie powstaje także
z racji tego, że otrzymana pożyczka jest nieoprocentowana. Nieoprocentowanie pożyczki jest bowiem ogólnie
ustaloną zasadą programu przyznawania pomocy w ramach Tarczy Antykryzysowej.
Ad. 2.

Organ wskazał, że z zamieszczonego w dniu 18 maja 2020 r. na stronie internetowej Ministerstwa Finansów
komunikatu wynika jednoznacznie, że "koszty sfinansowane z udzielonej w ramach Tarczy Finansowej pożyczki
kwalifikowane są do kosztów uzyskania przychodów na ogólnych zasadach. Wszystkie wydatki, które zostały pokryte
ze środków tej pomocy, podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych, jeżeli spełniają ogólne przesłanki wynikające
z ustaw podatkowych do takiej ich kwalifikacji. Kwalifikacji wydatków jako kosztów uzyskania przychodów nie zmienia
także ewentualne umorzenie pożyczki."

Komentarz
Ad. 1. Nader rzadko dzieje się tak, że wydana interpretacja podatkowa jest korzystniejsza, niż chciał tego podatnik
wnioskujący o jej wydanie. A tak stało się w opisywanym przypadku, bo organ interpretujący uznał, że spółka nie
osiąga przychodu podatkowego. Zauważmy, że to stwierdzenie broni się silnie, gdy chodzi o otrzymanie samej kwoty
subwencji, gdyż subwencja ta jest wielce zbliżona do pożyczki, która przecież przychodem podatkowym nie jest (art.
12 ust. 4 pkt 1 PDOPrU). Broni się nieco słabiej, gdy chodzi o brak oprocentowania, bo przypomnijmy, że
w normalnych okolicznościach fiskus twardo domagałby się rozpoznania tu przychodu. Tym niemniej podniesiona
okoliczność, że subwencje udzielane w ramach tarczy antykryzysowej nigdy nie są oprocentowane może służyć jako
argument uzasadniający niewystąpienie przychodu pomimo otrzymania świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1
pkt 2 PDOPrU.
Warto zwrócić uwagę, że w interpretacji nie poruszono kwestii, czy późniejsze umorzenie części subwencji należy
rozpoznać jako przychód. Gdyby brać pod uwagę brzmienie art. art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a PDOPrU, to należałoby
odpowiedzieć twierdząco, ale być może również i w tej kwestii fiskus stanowisko korzystne dla podatników. Nie
uczynił tego jednak w omawianej interpretacji - oraz późniejsze ewentualne umorzenie subwencji,
Ad. 2. Jeśli chodzi zaś o pokryte subwencją wydatki jako koszty podatkowe, to w tym zakresie nie da się wskazać ani
przepisu wyraźnie uzasadniającego stanowisko fiskusa, ani też przepisu, na który fiskus ewidentnie przymknąłby
oko. Ważne jest to, że zarówno niniejsza interpretacja, jak i komunikat Ministerstwa Finansów, na który się
w interpretacji powołano, stanowią grunt, na którym podatnicy mogą się śmiało oprzeć, bo trudno sobie wyobrazić
ewentualną późniejszą niekorzystną dla podatników zmianę stanowiska. Naruszałoby to rażąco zasadę zaufania do
organów podatkowych.

interpretacja podatkowa Dyrektora KIS z 27.7.2020 r. 0111-KDIB2-1.4010.217.2020.2.AR

Organ uznał, że spółka nie osiąga przychodu podatkowego z tytułu otrzymania subwencji. Natomiast wydatki sfinansowane z udzielonej pożyczki w ramach tarczy antykryzysowej podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na ogólnych zasadach. Interpretacja podatkowa stanowi korzystne rozstrzygnięcie dla podatnika.