Dyrektor KIS interpretuje „quick fix”

Kontrola prawidłowości stosowania 0% stawki VAT przy WDT to proces wymagający skrupulatności i staranności. W artykule omawiane są zmiany w wymogach dokumentacyjnych oraz interpretacja Dyrektora KIS dotycząca dokumentacji WDT podczas transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dowiedz się, jakie dokumenty można zgromadzić i jak spełnić warunki stawki VAT przy WDT.

Tematyka: Dyrektor KIS, interpretacja indywidualna, dokumentacja WDT, 0% stawka VAT, transakcje wewnątrzwspólnotowe

Kto doświadczył kontroli prawidłowości stosowania 0% stawki VAT przy WDT nie chciałby raczej przeżywać
tego typu emocji ponownie. Zwykle bowiem są to procedury długotrwałe i uciążliwe. Wymagają m.in.
kompletowania dokumentów przewozowych, często sprzed wielu lat. Równie często nie są to dokumenty
idealne. Tym bardziej warto więc zrobić wszystko, by przed taką kontrolą dobrze się zabezpieczyć. Oto jeden
z pomysłów – oddajmy więc głos fiskusowi.
Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11.3.2004 r o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.;
dalej: VATU), jednym z warunków stosowania 0% stawki VAT przy WDT jest posiadanie przed upływem terminu do
złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dowodów, że towary będące przedmiotem
wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium
państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W praktyce często spełnienie tego warunku sprawia problemy –
podatnicy w ogóle nie mają dowodów, albo posiadane przez nich nie są najwyższej jakości merytorycznej.
Począwszy od 1.1. 2020 r., tj. wraz z wejściem w życie Rozporządzenia Wykonawczego Rady UE 2018/1912
z 4.12.2018 r. w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi,
rzeczywistość związana z wymogami dokumentacyjnymi WDT została dodatkowo zmodyfikowana. Oto bowiem,
organy podatkowe domniemują istnienie WDT, jeśli podatnik jest w posiadaniu konkretnie określonych w przepisach
wspólnotowych dokumentów.
Powstał więc w kwestii dokumentacji WDT swoisty dualizm warunków do spełnienia. Wielu podatników nie bardzo
rozumie tej sytuacji i związanych z nią zależności między dwoma grupami przepisów.
Przedmiot sprawy
Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpił podatnik pałający się produkcją konstrukcji metalowych
i ich części, a także handlem tego rodzaju towarami (w tym handlem zagranicznym).
W ramach realizowanych sprzedaży na rzecz podmiotów z innych krajów UE, podatnik zleca transport firmie
spedycyjnej. Podatnik zamierza gromadzić następujące dowody, potwierdzające, że towary będące przedmiotem
WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywców UE do miejsca znajdującego się na
terytorium innego państwa członkowskiego UE:
• potwierdzenie płatności za usługę transportową oraz
• fakturę za usługi transportowe przewoźnika (w tym wystawioną w trybie samofakturowania przez podatnika).
Podatnik postanowił potwierdzić, czy ww. zestaw dokumentów spełnia wymogi określone w przepisach
wspólnotowych.
Stanowisko organu
W interpretacji z 8.9.2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.322.2020.2.MAZ Dyrektor KIS zgodził się co do tego, że
przyjęta przez podatnika metoda dokumentowania WDT spełnia przesłanki określone w przepisie art. 45a
Rozporządzenia 282/2011 i tym samym stanowi podstawę domniemania, że towary zostały wysłane lub
przetransportowane z Polski do miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego
innego niż Polska.
Dyrektor KIS zgodził się też co do tego, że w oparciu o te dokumenty spełniony zostanie warunek o którym mowa
w art. 42 ust. 1 pkt 2 VATU. Pośrednio przyznał więc, że spełnienie wymogów unijnych jest równoznaczne ze
spełnieniem tych ustawowych.

Komentarz
To ważna interpretacja indywidualna. Niekoniecznie dlatego, że Dyrektor KIS potwierdził stanowisko podatnika. Przy
tym zestawie dokumentów i warunkach transakcji to powinna być raczej formalność, choć element samofakturowania
mógł być języczkiem u wagi.
Ważniejsze jest to, że Dyrektor KIS w ogóle zdecydował się wyrazić swój pogląd na tę kwestię. Z uwagi na
konstrukcję przepisów unijnych odwołujących się do „domniemania”, skłonność do wydawania interpretacji w tym
temacie budziła wątpliwości. Znamy doskonale nasilającą się w ostatnim czasie tendencję do unikania odpowiedzi na
nawet nieskomplikowane pytania. Tym razem jednak rękawica została podjęta – i dobrze.
Przepisy unijne w zakresie dokumentacji WDT są bowiem nie tylko niezbyt precyzyjne, co często ocierające się

o absurd (vide: oczekiwanie notarialnych potwierdzeń dostarczenia towaru do innego kraju UE). Dlatego bardzo
dobrze, że Dyrektor KIS jest w stanie względnie wiążąco je interpretować. Powinno to pozwolić wielu podatnikom na
potwierdzenie swoich wątpliwości, a tych jest wiele.
Jeszcze inna kwestia to bezpieczeństwo procesowe. Podatnik posiadający interpretację indywidualną
potwierdzającą, że posiadane przez niego dokumenty pozwalają na skorzystanie z domniemania WDT (a przy okazji
pośrednio także ze stawki 0% VAT) w założeniu ma w ręku bardzo solidną tarczę chroniącą przed długotrwałą
i uciążliwą kontrolą.
Na zakończenie warto jednak podkreślić raz jeszcze różnicę między dwoma reżimami: ten krajowy pozwala na
skorzystanie ze stawki 0% VAT. Ten unijny zaś pozwala jedynie na przyjęcie domniemania, że doszło do WDT. Nie
ma formalnie zbyt wiele wspólnego ze stawką 0% VAT, jakkolwiek jednak omawiana interpretacja stawia pewien
znak równości („jeśli spełniasz domniemanie, masz też prawo do 0% VAT”). Potwierdza to więc, że spełnienie
warunków unijnych, jakkolwiek często bardzo trudne, to najlepsze zabezpieczenie przed ewentualnym domiarem
VAT przy WDT.

Interpretacja Dyrektora KIS z 8.9.2020 r., 0111-KDIB3-3.4012.322.2020.2.MAZ

Interpretacja Dyrektora KIS potwierdzająca spełnienie warunków WDT może stanowić solidne zabezpieczenie przed kontrolą podatkową. Istotne jest zrozumienie różnicy między domniemaniem a stawką 0% VAT. Dzięki tej interpretacji podatnicy mogą lepiej zabezpieczyć się przed ewentualnymi problemami podatkowymi.