Świadczenie usług na rzecz spółki osobowej przez jej wspólników - rozliczanie kosztów podatkowych

Poniesione przez spółkę osobową wydatki na wypłatę wspólnikowi należności z tytułu usług świadczonych przezeń jako przedsiębiorcę na rzecz spółki stanowią dla tego wspólnika, a także dla pozostałych wspólników, koszt uzyskania przychodu, proporcjonalnie do udziału w zysku spółki. Podatnik (osoba fizyczna) prowadzi indywidualną działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet. Zamierza przystąpić do spółki jawnej, świadczącej usługi związane z budową, której wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne. Spółka zamierza nabywać od podatnika profesjonalne usługi w zakresie sprzedaży detalicznej i związanego z nią doradztwa i dlatego planowane jest zawarcie umowy między spółką a podatnikiem o świadczenie usług na rzecz spółki. Podatnik zawrze tę umowę jako odrębny przedsiębiorca (kontrakt B2B), ale już jako wspólnik spółki. Te same usługi podatnik będzie świadczył także na rzecz innych podmiotów. Wynagrodzenie wypłacane podatnikowi z tytułu wykonywania powyższej umowy będzie niezależne od przysługującego podatnikowi jako wspólnikowi udziału w zysku spółki. Tego typu umowy spółka zamierza zawrzeć także z innymi wspólnikami jako usługodawcami. Podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, zadając dwa pytania: 1. Czy poniesione przez spółkę wydatki na wypłatę podatnikowi wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług będą stanowiły dla niego, jako wspólnika, koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestnictwa w spółce, proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki? 2. Czy poniesione przez spółkę wydatki na wypłatę innym wspólnikom wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług będą stanowiły dla niego, jako wspólnika, koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestnictwa w spółce, proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki? Zdaniem podatnika, odpowiedź na oba pytania jest twierdząca. Stan prawny Ogólny przepis dotyczący rozliczania podatku w spółce osobowej (art. 8 PDOFizU) ustanawia zasadę, że każdy ze wspólników uczestniczy w przychodach i kosztach podatkowych proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika (art. 23 ust. 1 pkt 10 PDOFizU). Stanowisko organu interpretującego Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe z następującym uzasadnieniem. W sytuacji, gdy wspólnik spółki jawnej świadczy usługi dla tej spółki jako odrębny podmiot prowadzący działalność gospodarczą na własny rachunek, to transakcje zawierane z tą spółką następują na podstawie stosunku prawnego łączącego dwa odrębne podmioty gospodarcze. Przepisy nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między odrębnymi podmiotami gospodarczymi, w których ta sama osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą świadczy usługi na rzecz spółki jawnej, w której jest również wspólnikiem. Sam fakt, że wspólnikiem spółki jawnej jest ta sama osoba, która świadczy usługi na rzecz spółki, nie stanowi przeszkody do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wspólników spółki jawnej wydatków na nabycie usług od wspólnika, świadczonych przez niego w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarcze. Odrębność dwóch podmiotów gospodarczych powoduje, że nie wchodzi tu w grę wyłączenie z kosztów podatkowych wartości pracy własnej podatnika (art. 23 ust. 1 pkt 10 PDOFizU). Jednakże należy pamiętać, że zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest wymogom określonym w przepisach dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi (cen transferowych).

Tematyka: świadczenie usług, spółka osobowa, wspólnicy, rozliczanie kosztów podatkowych, umowy między wspólnikami, interpretacja podatkowa

Poniesione przez spółkę osobową wydatki na wypłatę wspólnikowi należności z tytułu usług świadczonych
przezeń jako przedsiębiorcę na rzecz spółki stanowią dla tego wspólnika, a także dla pozostałych
wspólników, koszt uzyskania przychodu, proporcjonalnie do udziału w zysku spółki.
Stan faktyczny
Podatnik (osoba fizyczna) prowadzi indywidualną działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług
w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet. Zamierza przystąpić
do spółki jawnej, świadczącej usługi związane z budową, której wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne. Spółka
zamierza nabywać od podatnika profesjonalne usługi w zakresie sprzedaży detalicznej i związanego z nią doradztwa
i dlatego planowane jest zawarcie umowy między spółką a podatnikiem o świadczenie usług na rzecz spółki.
Podatnik zawrze tę umowę jako odrębny przedsiębiorca (kontrakt B2B), ale już jako wspólnik spółki.
Te same usługi podatnik będzie świadczył także na rzecz innych podmiotów.
Wynagrodzenie wypłacane podatnikowi z tytułu wykonywania powyższej umowy będzie niezależne od
przysługującego podatnikowi jako wspólnikowi udziału w zysku spółki.
Tego typu umowy spółka zamierza zawrzeć także z innymi wspólnikami jako usługodawcami.
Podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, zadając dwa pytania:
1. Czy poniesione przez spółkę wydatki na wypłatę podatnikowi wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług będą
stanowiły dla niego, jako wspólnika, koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestnictwa w spółce, proporcjonalnie
do posiadanego udziału w zysku spółki?
2. Czy poniesione przez spółkę wydatki na wypłatę innym wspólnikom wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług
będą stanowiły dla niego, jako wspólnika, koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestnictwa w spółce,
proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki?
Zdaniem podatnika, odpowiedź na oba pytania jest twierdząca.
Stan prawny
Ogólny przepis dotyczący rozliczania podatku w spółce osobowej (art. 8 PDOFizU) ustanawia zasadę, że każdy ze
wspólników uczestniczy w przychodach i kosztach podatkowych proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku.
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika (art. 23 ust. 1 pkt 10 PDOFizU).
Stanowisko organu interpretującego
Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe z następującym uzasadnieniem. W sytuacji, gdy wspólnik spółki
jawnej świadczy usługi dla tej spółki jako odrębny podmiot prowadzący działalność gospodarczą na własny rachunek,
to transakcje zawierane z tą spółką następują na podstawie stosunku prawnego łączącego dwa odrębne podmioty
gospodarcze. Przepisy nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między odrębnymi
podmiotami gospodarczymi, w których ta sama osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą
świadczy usługi na rzecz spółki jawnej, w której jest również wspólnikiem. Sam fakt, że wspólnikiem spółki jawnej jest
ta sama osoba, która świadczy usługi na rzecz spółki, nie stanowi przeszkody do zaliczenia do kosztów uzyskania
przychodów wspólników spółki jawnej wydatków na nabycie usług od wspólnika, świadczonych przez niego
w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarcze.
Odrębność dwóch podmiotów gospodarczych powoduje, że nie wchodzi tu w grę wyłączenie z kosztów podatkowych
wartości pracy własnej podatnika (art. 23 ust. 1 pkt 10 PDOFizU).
Jednakże należy pamiętać, że zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest wymogom określonym
w przepisach dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi (cen transferowych).

Komentarz
Trafność powyższej interpretacji nie budzi wątpliwości, a jej prostota powoduje, że nadaje się jako lektura dla tych,
którym dziwna wydaje się sytuacja, w której ta sama wielkość może dla jednej osoby stanowić zarówno przychód, jak

i koszt. Tak bowiem dzieje się przecież po stronie bohatera niniejszego kazusu, który jako usługodawca osiąga
przychód, a zarazem jako wspólnik spółki-usługobiorcy ponosi koszt podatkowy (proporcjonalnie do udziału w zysku
spółki).
Dodajmy, że powyższe rozwiązanie dotyczy nie tylko spółki jawnej, ale także cywilnej, partnerskiej i - póki co -
komandytowej.

interpretacja podatkowa Dyrektora KIS z 3.7.2020 r. 0114-KDIP3-1.4011.360.2020.1.EC

Trafność powyższej interpretacji nie budzi wątpliwości, a jej prostota powoduje, że nadaje się jako lektura dla tych, którym dziwna wydaje się sytuacja, w której ta sama wielkość może dla jednej osoby stanowić zarówno przychód, jak i koszt. Tak bowiem dzieje się przecież po stronie bohatera niniejszego kazusu, który jako usługodawca osiąga przychód, a zarazem jako wspólnik spółki-usługobiorcy ponosi koszt podatkowy (proporcjonalnie do udziału w zysku spółki). Dodajmy, że powyższe rozwiązanie dotyczy nie tylko spółki jawnej, ale także cywilnej, partnerskiej i - póki co - komandytowej.