Wydatki na używanie samochodu osobowego jako koszty podatkowe

Dodatkowe koszty związane z używaniem samochodu osobowego, takie jak opłaty za autostradę, parking, przeprawy promowe czy mosty, są istotnym elementem podróży służbowych. Spółka zwraca koszty podróży, w tym opłaty za korzystanie z samochodu, na podstawie kilometrówki. Wniosek o interpretację podatkową dotyczy zwrotu opłat przekraczających limit kilometrówki i ich uznania za koszt uzyskania przychodu. Stanowisko organu interpretacyjnego jest odmienne, powołując się na ograniczenia kosztowe wynikające z PDOPrU.

Tematyka: wydatki, samochód osobowy, koszty podatkowe, podróże służbowe, kilometrówka, interpretacja podatkowa, organ interpretacyjny, sąd administracyjny, jednolity kierunek orzeczniczy

Dodatkowe koszty, takie jak opłaty za autostradę, opłaty parkingowe, opłaty za przeprawy promowe czy
płatne mosty wiążą się nierozerwalnie z używaniem samochodu, a zatem wydatki te objęte są limitem
wynikającym z kilometrówki i nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych na zasadach ogólnych.
Stan faktyczny
Spółka prowadzi działalność na terenie całego kraju, w ramach której oddelegowuje swoich pracowników,
zleceniobiorców oraz członków zarządu do miejsca świadczenia usług. W wielu przypadkach przychyla się do prośby
pracowników, którzy wnioskują o zgodę na dojazd do wyznaczonego miejsca z wykorzystaniem własnego środka
transportu. Podróże służbowe generują dodatkowe koszty, takie jak: opłaty za autostradę, opłaty parkingowe, opłaty
za przeprawy promowe czy płatne mosty. Spółka, zgodnie z założeniami Kodeksu pracy, zwraca wszelkie kwoty
związane z podróżą służbową, a w tym ww. opłaty oraz koszty używania pojazdu wynikające z tzw. „kilometrówki".
Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, pytając, czy zwrot opłat za przejazd płatną autostradą, za
płatne parkowanie, za przeprawy promowe czy za przejazdy przez płatne mosty, poniesionych w związku z podróżą
służbową pracownika, zleceniobiorcy, członka zarządu, przekraczających kwotę kilometrówki, stanowi koszt
uzyskania przychodu.
Zdaniem spółki odpowiedź jest twierdząca, gdyż dzięki korzystaniu z płatnych autostrad zmniejsza się naliczanie
nadgodzin, a tym samym obniżone są koszty podróży służbowej. Płatne parkowanie w miejscu świadczenia usług nie
tylko poprawia komfort podróży służbowej pracownika, ale również umożliwia dojazd „pod drzwi" klienta. Jeżeli zatem
dodatkowe koszty związane z podróżą służbową pozwalają na obniżenie ogólnego kosztu usług świadczonych poza
siedzibą spółki, to mają one bezpośredni związek z uzyskiwanym przez spółkę przychodem i winny być w całości
uznane jako koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych.
Organ interpretujący uznał, że stanowisko spółki jest nieprawidłowe, co wynika z art. 16 ust. 1 pkt 30 PDOPrU.
Stan prawny
Zgodnie z ogólną regułą określoną w art. 15 ust. 1 PDOPrU kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione
w celu osiągnięcia przychodów, ale z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jeden z tych wyjątków
określony jest w art. 16 ust. 1 pkt 30, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków
ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia
podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za
jeden kilometr przebiegu pojazdu określonych w przepisach dotyczących sfery budżetowej. Stawki te określone są
w rozporządzeniu z 25.3.2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania
do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy
(Dz.U. Nr 27, poz. 271). To ograniczenie kosztowe potocznie acz powszechnie nazywane jest kilometrówką.
Stanowisko WSA w Szczecinie
Sąd oddalił skargę spółki. Stwierdził, że pojęcie wydatków z tytułu używania samochodu, użyte w art. 16 ust. 1 pkt 30
PDOPrU, powinno być rozumiane odpowiednio szeroko, a w szczególności nie może być zawężane jedynie do
wydatków na eksploatację samego pojazdu. Obejmuje więc także inne wydatki związane z używaniem samochodu,
niezależnie od tego, jak często są one ponoszone oraz od tego, czy ich wysokość jest powiązana z intensywnością
korzystania z pojazdu. Tak więc do kosztów z tytułu używania samochodu osobowego (ograniczanych kilometrówką)
zaliczane są wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne (koszty zakupu paliwa, oleju napędowego, gazu), jak
również inne koszty wynikające z używania samochodu do celów podróży służbowej, jak np. opłaty parkingowe,
opłaty za przejazd płatnymi autostradami, opłaty za przeprawy promowe czy płatne mosty.
Polemizując z argumentacją spółki, sąd dodał, że zlecenie przez podatnika odbycia przez osobę delegowaną
podróży służbowej w określonym celu związanym z działalnością gospodarczą podatnika przy wykorzystaniu
samochodu osobowego, niestanowiącego składnika majątku podatnika, oznacza, że zdecydował on o faktycznym
użyciu tego pojazdu. Osoba delegowana posługuje się więc pojazdem (używa go) przez cały okres podróży
służbowej (traktowanej jako całość „stąd - dotąd", a nie jako poszczególne odcinki jazdy samochodem), niezależnie
od przerw w trakcie jazdy związanych z postojem, parkowaniem pojazdu, holowaniem go, przewożeniem promem,
itp. Ograniczenia dotyczące zaliczania wydatków z tytułu kosztów używania takiego obcego samochodu osobowego
do kosztów uzyskania przychodów dotyczą więc wszystkich wydatków związanych z użyciem pojazdu. Używanie
pojazdu w podróży służbowej oznacza posługiwanie się nim przez cały okres podróży, od wyjazdu do powrotu, a nie

jedynie w czasie jazdy tym samochodem. Przepisy podatkowe nie odnoszą się bowiem wyłącznie do „jazdy"
samochodem, lecz do jego „używania".

Komentarz
Mamy złe wiadomości dla podatników wysyłających osoby w podróż zawodową ich własnym samochodem. Otóż
opisywane rozstrzygnięcie jest zgodne z jednolitym kierunkiem orzeczniczym sądów administracyjnych, na co
przykładów jest dużo. Podajmy trzy: wyrok WSA z 30.6.2014 r. III SA/Wa 158/14, wyrok NSA z 7.6.2013 r. II FSK
1945/11 i wyrok WSA w Gliwicach z 24.10.2012 r. I SA/Gl 289/12.

wyrok WSA w Szczecinie z 15.10.2020 r. I SA/Sz 514/20

Sąd administracyjny potwierdził stanowisko organu, interpretując, że koszty związane z używaniem samochodu osobowego do podróży służbowych nie mogą być zaliczane jako koszty podatkowe na zasadach ogólnych, przekraczając limit kilometrówki. Decyzja ta koresponduje z jednolitym kierunkiem orzeczniczym sądów administracyjnych w sprawach tego rodzaju.