Oznaczenie MPP w JPK_V7. Ostrożność nie zawsze popłaca, ale warto rozmawiać
Dopóki nie weszły w życie przepisy dotyczące tzw. JPK_V7M, mechanizm podzielonej płatności mógł być stosowany z całym dobrodziejstwem inwentarza w zasadzie bezrefleksyjnie. Nowe zasady prowadzenia ewidencji VAT namieszały w kotle, zwłaszcza w kontekście obowiązkowego oznaczenia MPP. Jakie konsekwencje niesie to dla przedsiębiorców? O tym wszystkim warto przeczytać, by uniknąć kosztownych błędów i zwiększyć bezpieczeństwo transakcji.
Tematyka: JPK_V7, mechanizm podzielonej płatności, oznaczenie MPP, ewidencja VAT, interpretacja indywidualna, Ministerstwo Finansów
Dopóki nie weszły w życie przepisy dotyczące tzw. JPK_V7M, mechanizm podzielonej płatności mógł być stosowany z całym dobrodziejstwem inwentarza w zasadzie bezrefleksyjnie. Nowe zasady prowadzenia ewidencji VAT namieszały w kotle, zwłaszcza w kontekście obowiązkowego oznaczenia MPP. Jakie konsekwencje niesie to dla przedsiębiorców? O tym wszystkim warto przeczytać, by uniknąć kosztownych błędów i zwiększyć bezpieczeństwo transakcji.
Dopóki nie weszły w życie przepisy dotyczące tzw. JPK_V7M, mechanizm podzielonej płatności mógł być stosowany z całym dobrodziejstwem inwentarza w zasadzie bezrefleksyjnie. Ku uciesze fiskusa, który na tym tylko korzystał. To zresztą nie przypadek, o czym wie każdy, kto analizował konstrukcję przepisów o obowiązkowej podzielonej płatności. Na tym idyllicznym obrazku pojawiła się jednak rysa. Nowe zasady prowadzenia ewidencji VAT namieszały w kotle. Od 1.10.2020 r., czyli wraz z wejściem w życie art. 109 ust. 3b ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm., dalej: VATU), zaczęły obowiązywać nowe zasady prowadzenia przez podatników VAT ewidencji w formacie pliku JPK_V7. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 18.10.2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988, dalej: SzczegZakrDanDeklR) nakładają na podatników obowiązki stosowania szeregu oznaczeń. Jedno z tych oznaczeń jest wyjątkowe. Dotyczy towarów i usług objętych obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności zgodnie z art. 108 ust. 1a VATU. Wyjątkowość polega zaś na tym, że oznaczenie powinno mieć miejsce zarówno w ewidencji sprzedaży jak i zakupów. To też oznacza, że ta sama transakcja powinna podlegać potencjalnemu oznaczeniu zarówno przez sprzedawcę jak i nabywcę. Ewentualne rozbieżności w tym zakresie oznaczają zaś, że z całą pewnością jedna ze stron popełniła w swojej ewidencji błąd. A błędy w JPK… cóż, mogą słono kosztować (500 PLN i odpowiedzialność KKS). A o rozbieżności nie jest trudno. Przepisy dotyczące mechanizmu podzielności, zwłaszcza w odniesieniu do rozumienia zakresu załącznika 15 do VATU wciąż nie są w pełni jasne. Co więcej, utarło się już stosowanie elementów systemu MPP (tj. dopiski na fakturach, płatność w sposób podzielony) także tam, gdzie nie jest to obowiązkowe. Z ostrożności. Dla przestrzegania należytej staranności. Fiskus takiej praktyce w zasadzie do tej pory przyklaskiwał. Powszechnie wiadomo jednak, że tak rozumiana zapobiegliwość niekoniecznie dotyczy zasad prowadzenia ewidencji. Oto przykład z życia. Czego dotyczyła sprawa Stan faktyczny opisywanej interpretacji jest dość typowy. Podatnik wykonuje czynności zarówno podlegające pod obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności, jak i takie niewymienione w załączniku 15 do VATU (albo wymienione, ale dokumentowane fakturami poniżej 15.000 PLN). Niemniej, każdą dostawę towarów oraz każde świadczenie usług podatnik dokumentuje fakturami VAT zawierającymi oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a VATU. Z ostrożności. Ale pewnie także z wygody i tzw. „względów systemowych”. Nie musi bowiem każdorazowo analizować meandrów załącznika 15 do VATU. Podatnik również od swoich kontrahentów otrzymuje faktury VAT zawierające oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności” i niekoniecznie zastanawia się, czy oznaczenie te jest zawsze adekwatne do klasyfikacji transakcji. Nie ma to zresztą dla podatnika znaczenia. Zapewne doskonale rozumie on ostrożnościowe podejście swoich dostawców, w końcu sam czyni podobnie. Co więcej, w każdym takim wypadku podatnik dokonuje płatności w sposób podzielony. Z ostrożności. Dla zwiększenia należytej staranności i ogólnego bezpieczeństwa transakcji. Podatnik nabrał jednak wątpliwości co do stosowania dopisku „MPP” we właściwych pozycjach ewidencji sprzedaży i zakupów, zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 13 oraz § 11 ust. 2 pkt 2 SzczegZakrDanDeklR. Przyjął przy tym, że stosowanie dopisku zależy „jeden do jednego” od dopisku na fakturze (a nie np. od faktu zapłaty w MPP faktury takiego dopisku niezawierającej). Wydając interpretacje indywidualną z 11.2.2021 r., 0111-KDIB3-1.4012.905.2020.1.IK, , Dyrektor KIS zajął stanowisko zgodne z tym komunikowanym już wielokrotnie przez Ministerstwo Finansów. Wynika zeń, że w ewidencjach zarówno sprzedaży, jak i zakupu oznaczeniem „MPP” oznaczane są wyłącznie te wpisy, które są dokonywane na podstawie faktur dotyczących transakcji objętych obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Przedsiębiorcy, którzy dobrowolnie ten mechanizm stosują oraz ci, którzy w celu uniknięcia konieczności analizowania każdej z wystawianych faktur, adnotację o mechanizmie MPP umieszczają na każdej fakturze, nie mają możliwości stosowania takiej metodyki oznaczania faktur w ewidencji JPK_VAT. Tak w ewidencji sprzedaży jak i zakupu podatnik powinien wskazywać oznaczenie MPP wyłącznie w odniesieniu do transakcji udokumentowanych fakturami VAT zawierającymi oznaczenie „mechanizm podzielonej płatności”, w sytuacji gdy należność objęta fakturą stanowi kwotę min. 15.000 PLN a jednocześnie towar lub usługa zawarte są w załączniku 15 do VATU. Co do ewidencji zakupu ważne jest zaś, że oznaczenie MPP stosuje się w odniesieniu do transakcji udokumentowanych otrzymanymi od kontrahentów fakturami VAT niezawierającymi oznaczenia MPP – ale wyłącznie w sytuacji, jeżeli sama transakcja była objęta obowiązkiem mechanizmu podzielonej płatności. Bez znaczenia jest sam fakt dokonania płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności Komentarz Omawiana interpretacja nie zaskakuje. Prezentowane w niej stanowisko wynika także z szeregu innych publikacji, w tym Q&A na stronie Ministerstwa Finansów, broszury do JPK_V7 i wielu innych. Ale też to prawdopodobnie pierwsza interpretacja indywidualna w zakresie oznaczenia „MPP” w ewidencji JPK. Więc warto ją odnotować także dlatego, że niejeden już raz Dyrektor KIS w tej materii potrafił nas zaskakiwać. W tym miejscu warto też przywołać interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 27.7.2020 r., 0111-KDIB3- 1.4012.319.2020.1.KO, . W niej organ starał się wywieść, że dopisek „mechanizm podzielonej płatności” w treści faktury dokumentującej transakcję nieobjętą obowiązkowym MPP nie jest elementem poprawnym. Jednocześnie jednak, organ dopuszcza w niej możliwość stosowania tego dopisku jako elementu fakultatywnego. Słowem – interpretacja nie wnosi zupełnie nic. O tyle lepiej, że główna bohaterka niniejszego opracowania jest bardziej klarowna. Nie zmienia to faktu, że prawidłowe oznaczanie dopiskiem „MPP” to duży problem praktyczny. Zwłaszcza dla nabywców. W sytuacjach kontrowersyjnych wykształciła się wręcz praktyka konsultowania między kontrahentami przyjmowanego podejścia. Dla ostrożności. Dla unikania ryzyka ekspozycji. Jeśli więc celem omawianych przepisów było budowanie dialogu między przedsiębiorcami – udało się. Warto rozmawiać. Ale czasem nie warto oznaczać (MPP). Dla ostrożności. Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 11.2.2021 r., 0111-KDIB3-1.4012.905.2020.1.IK,
Omawiana interpretacja dotycząca oznaczenia MPP w ewidencji JPK_VAT rzuca nowe światło na praktykę stosowania tego mechanizmu podzielonej płatności. Warto zastanowić się nad konsekwencjami braku właściwego oznaczenia oraz nad znaczeniem dialogu między przedsiębiorcami w kontekście stosowania MPP. Ostrożność w interpretacji przepisów może przynieść realne korzyści w unikaniu ryzyka i problemów podatkowych.