Opodatkowanie niewykorzystywanego przez spółkę środka trwałego

Tematyka: opodatkowanie, niewykorzystany środek trwały, podatek od nieruchomości, interpretacja podatkowa, obowiązek podatkowy, Wojewódzki Sąd Administracyjny, likwidacja obiektu

Sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę gruntu, budynku lub budowli przesądza o zakwalifikowaniu ich
jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - niezależnie od tego, czy przedsiębiorca na
bieżąco w całości, bądź tylko w części z nich korzysta. Fakt niewykorzystywania przez przedsiębiorcę
takiego środka trwałego nie zwalnia go z opodatkowania podatkiem od nieruchomości - orzekł w wyroku
z 13.11.2020 r., I SA/Gl 485/20,
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.
Stan faktyczny
Spółka zwróciła się do organu podatkowego o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w której występuje duże zapotrzebowanie na wodę, którą spółka czerpie
z własnych ujęć podziemnych. Studnie głębinowe są jednak ulokowane w znacznej odległości od zakładu, dlatego
też konieczne było doprowadzenie do nich sieci wodociągowej. Aktualnie jeden z wodociągów wykorzystywany jest
jedynie w części. Druga jego część została odcięta od studni głębinowej, zaślepiona i opróżniona z wody.
Nieużytkowana część wodociągu nie została jednak wykopana z uwagi na zbyt duże koszty demontażu. W chwili,
gdy nastąpiło wyłączenie części wodociągu z eksploatacji, spółka zmieniła sposób ewidencjonowania tego środka
trwałego, który podzielono na niezmiennie użytkowany i wyłączony z eksploatacji. Pomimo tego spółka nadal
wykazywała do opodatkowania (jako budowlę) cały rurociąg i czyniła to nadal.
Spółka powzięła jednak wątpliwości co do tego, czy opodatkowany powinien być cały wodociąg, czy jedynie jego
wykorzystywana część. W opinii spółki obowiązek podatkowy w myśl przepisów art. 6 ust. 4 ustawy z 12.1.1991 r.
o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 117 ze zm., dalej: PodLokU) wygasł co do
niewykorzystywanej części wodociągu z powodu odłączenia tej części od sieci. Zdaniem spółki kwalifikuje się to jako
określone we wspomnianej ustawie „ustanie okoliczności uzasadniających obowiązek podatkowy". W opinii spółki
w razie trwałej niemożności korzystania z obiektu, jaka występuje w omawianej sprawie, jest okolicznością
uzasadniającą ustanie obowiązku podatkowego. Zdaniem spółki nie musi dojść przeprowadzenia likwidacji księgowej
bądź fizycznej danego obiektu, w szczególności poprzez wyburzenie, rozebranie, wykopanie czy zezłomowanie.
Stanowisko organu podatkowego
W indywidualnej interpretacji podatkowej organ podatkowy uznał, że powyższe stanowisko spółki nie jest prawidłowe.
Organ przypomniał, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, do stwierdzenia związania obiektu (części obiektu)
z prowadzeniem działalności gospodarczej nie jest konieczne wykorzystywanie obiektu (części obiektu) na cele
związane z działalnością gospodarczą, lecz wystarczy sam fakt posiadania obiektu (części obiektu) przez
przedsiębiorcę. Organ uznał, że skoro spółka jest przedsiębiorcą, posiadany przez nią wodociąg należy uznać za
obiekt związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Ponieważ wodociąg w dalszym ciągu istnieje, na
spółce ciąży nadal obowiązek podatkowy i nie ma żadnego znaczenia, czy spółka korzysta z części wodociągu czy
też nie.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał, że interpretacja organu podatkowego jest prawidłowa, i spółka
ma obowiązek podatkowy wynikający z posiadania spornego wodociągu, bez względu na to, w jakim stopniu go
rzeczywiście użytkuje, tym bardziej, że odłączona część wodociągu w dalszym ciągu nie została usunięta z ziemi.
W opinii WSA w Gliwicach organ podatkowy dokonał prawidłowej wykładni przepisów art. 1a ust.1 pkt 3 PodLokU.
Nie wynika z nich bowiem warunek rzeczywistego wykorzystywania wskazanych w omawianej sprawie przedmiotów
opodatkowania na cele związane z działalnością gospodarczą. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Gliwicach „co do zasady, sam fakt posiadania przez przedsiębiorcę gruntu, budynku lub budowli przesądza
o zakwalifikowaniu ich jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - niezależnie od tego, czy
przedsiębiorca na bieżąco w całości, bądź tylko w części z nich korzysta”. Interpretacja ta zgodna jest
z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych, jak np. wyrok NSA z 20.3.2009 r., II FSK 1888/07,
,
wyrok NSA z 18.7.2012 r., II FSK 32/11,
czy wyrok NSA z 11.1.2018 r., II FSK 3407/15,
.
Zdaniem WSA w Gliwicach to, że wodociąg w znacznej części został wyłączony z eksploatacji nie powoduje, że nie
należy, w świetle art. 1a ust. 1 pkt PodLokU, kwalifikować go jako związanego z prowadzeniem działalności
gospodarczej przez spółkę.

Komentarz

Omawiany wyrok pokazuje, że nawet nieużytkowane przez podatnika środki trwałe, związane z wykonywaną przez
niego działalnością gospodarczą, podlegają opodatkowaniu. Aby tego uniknąć, nie wystarczy wyłączyć danego
środka z użytkowania, czy w rzeczywistości przestać go wykorzystywać. Należałoby przeprowadzić likwidację
księgową danego środka i fizycznie zlikwidować dany obiekt, w tym wypadku, w szczególności poprzez wyburzenie,
rozebranie, wykopanie czy zezłomowanie nieużywanego przez spółkę wodociągu.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 13.11.2020 r., I SA/Gl 485/20,

Omawiany wyrok pokazuje, że nawet nieużytkowane przez podatnika środki trwałe, związane z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą, podlegają opodatkowaniu. Aby tego uniknąć, nie wystarczy wyłączyć danego środka z użytkowania, czy w rzeczywistości przestać go wykorzystywać. Należałoby przeprowadzić likwidację księgową danego środka i fizycznie zlikwidować dany obiekt, w tym wypadku, w szczególności poprzez wyburzenie, rozebranie, wykopanie czy zezłomowanie nieużywanego przez spółkę wodociągu.