Dystrybutory paliwa a podatek od nieruchomości

Spor o opodatkowanie dystrybutorów paliw i gazu podatkiem od nieruchomości to temat, który podzielił skarbówkę i spółkę zajmującą się dystrybucją paliw. Sprawa trafiła na wokandę sądu administracyjnego, który po analizie przepisów uznał, że urządzenia techniczne dystrybutorów są urządzeniami budowlanymi związane z obiektem budowlanym - stacją paliw. Decyzja ta oparta była na zasadzie rozłączności rodzajów obiektów budowlanych oraz interpretacji definicji budowli w kontekście prawa podatkowego.

Tematyka: dystrybutor paliw, dystrybutor gazu, podatek od nieruchomości, urządzenia budowlane, definicja budowli, sąd administracyjny

Spor o opodatkowanie dystrybutorów paliw i gazu podatkiem od nieruchomości to temat, który podzielił skarbówkę i spółkę zajmującą się dystrybucją paliw. Sprawa trafiła na wokandę sądu administracyjnego, który po analizie przepisów uznał, że urządzenia techniczne dystrybutorów są urządzeniami budowlanymi związane z obiektem budowlanym - stacją paliw. Decyzja ta oparta była na zasadzie rozłączności rodzajów obiektów budowlanych oraz interpretacji definicji budowli w kontekście prawa podatkowego.

Każdy rodzaj obiektu budowlanego może być zaliczony tylko do jednej z kategorii – budynków, budowli albo
obiektów małej architektury.
Do sporu w sprawie wydanej interpretacji podatkowej doszło pomiędzy skarbówką a jedną ze spółek będącą
właścicielem stacji paliw zlokalizowanych na terenie całej Polski. Firma zajmuje się dystrybucją i sprzedażą paliw
płynnych i gazu ziemnego. Dostarczanie paliwa oraz gazu do pojazdów klientów stacji odbywa się przy użyciu
dystrybutorów. Dystrybutory (zarówno paliw jak i gazu) są posadowione na betonowych wysepkach i służą do
pompowania paliw. Paliwo (gaz) dostarczane przez dystrybutory do pojazdów jest pobierane i odmierzane ze
stalowych, podziemnych zbiorników, które magazynują paliwo (gaz) potrzebny dystrybutorom. Od strony technicznej
dystrybutory paliw i gazu składają się z obudowy, ekranu informującego o ilości pobranego paliwa, komputera
pokładowego, podzespołów mechanicznych (takich jak: pompy, zawory) oraz wężów nalewczych.
W związku z tym spółka zwróciła się do fiskusa z pytaniem – czy owe dystrybutory paliw i gazu podlegają
opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle na podstawie przepisów art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy
z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.; dalej: PodLokU) w zw. z art. 3
pkt 1, art. 3 pkt 3 ustawy z 7.7.1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.; dalej: PrBud) oraz art.
3 pkt 9 PrBud?
Zdaniem przedstawicieli firmy, dystrybutory paliw i gazu stanowią urządzenia techniczne i nie podlegają
opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle na podstawie ww. przepisów, a przedmiotem
opodatkowania będą jedynie części budowlane lub fundamenty ww. dystrybutorów. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1
pkt 3 PodLokU opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle lub ich części związane
z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jednocześnie w myśl art. 1a ust. 1 pkt 2 PodLokU budowlą jest obiekt
budowlany w rozumieniu przepisów PrBud niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie
budowlane w rozumieniu przepisów PrBud związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość
użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.
Fiskus był jednak innego zdania. Organ zaznaczył, że po nowelizacji PrBud, jaka weszła w życie w 2015 r., pojęcie
„obiekt budowlany” zyskało nowe znaczenie. Definiuje ono obiekt budowlany jako „budynek, budowlę bądź obiekt
małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego
przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych”. Ustawodawca nie wprowadził jednak zmian do
samej definicji budowli zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 2 PodLokU – nadal definiując termin „budowla” odsyła on do
pojęcia obiektu budowlanego w rozumieniu przepisów PrBud.
Spór trafił na wokandę Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Ten w wyroku z 3.11.2021 r., I SA/Bk
414/21, 
 stanął po stronie skarbówki. Po przeanalizowaniu okoliczności sprawy sąd mając w szczególności na
względzie przeznaczenie i cel funkcjonowania stacji paliw, uznał za słuszne stanowisko fiskusa – że urządzenia
techniczne dystrybutorów paliw i gazu stanowią urządzenia budowlane, czyli urządzenia techniczne związane
z obiektem budowlanym – stacją paliw, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego
przeznaczeniem. Sąd zaznaczył, że zawierający definicję urządzenia budowlanego art. 3 pkt 9 PrBud nie wprowadza
nakazu trwałego związania z gruntem lub wytworzenia urządzenia w wyniku prac budowlanych.
Skład orzekający po przeanalizowaniu treści obowiązujących przepisów i wynikających z nich definicji pojęć
pojawiających się w sprawie (m.in. „budynek”, „obiekt budowlany”) uznał, że ustawodawca, wskazując na różne
rodzaje obiektów budowlanych, przyjął zasadę rozłączności. Oznacza to, że każdy rodzaj obiektu budowlanego może
być zaliczony tylko do jednej z kategorii – budynków, budowli albo obiektów małej architektury. Jednocześnie WSA
w Białymstoku podkreślił, iż definicja budowli ma postać zakresowej niepełnej, zawarte w art. 3 pkt 3 PrBud
wyliczenie jest bowiem przykładowe.
W omawianej sprawie sąd powołał się na wyrok TK z 13.9.2011 r., P 33/09, 
, zgodnie z którym o ile w prawie
budowlanym dopuszczalne jest przyjęcie, że definicja budowli zawiera niepełny ich katalog, o tyle w sytuacji, gdy
definicja ta ma mieć zastosowanie w prawie podatkowym, taka wykładnia jest niedopuszczalna.
Dodatkowo sąd odniósł się do kwestii pojęcia „całości techniczno-użytkowej”, jakiego ustawodawca używał
w przepisie art. 3 pkt 1 lit. b PrBud przed wspomnianą nowelizacją. Oznaczało ono, że dla uznania budowli oraz
urządzeń technicznych za jeden obiekt budowlany wymagane było zaistnienie związku o dwojakim charakterze, tj.
techniczno-użytkowym. W kwestii konieczności łącznego wystąpienia związku technicznego oraz użytkowego dla
uznania obiektu za budowlany sąd przytoczył dodatkowo NSA w wyroku z 20.1.2012 r., II FSK 1397/10, 
,
gdzie uznano, że sam związek użytkowy jest niewystarczający do uznania, iż w danym przypadku wszystkie



połączone elementy niezależnie od ich rodzaju tworzą budowlę. Podobnie sam związek techniczny nie jest
wystarczający do stwierdzenia, że dany przedmiot jest obiektem budowlanym.
Ostatecznie, biorąc pod uwagę definicję budowli zawartą w przepisach prawa podatkowego tj. art. 1a ust. 1 pkt 2
PodLokU, dystrybutory paliw i gazu podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle.
Wyrok WSA w Białymstoku z 3.11.2021 r., I SA/Bk 414/21, 








Wyroki sądowe oraz interpretacje przepisów podatkowych potwierdzają opodatkowanie dystrybutorów jako budowli. Rozstrzygnięcie WSA w Białymstoku stanowi ważny precedens w kwestii klasyfikacji obiektów budowlanych i urządzeń technicznych pod względem podatku od nieruchomości.