Amortyzacja w obcym środku trwałym a Polski Ład

Spółka zajmująca się najmem nieruchomości zwróciła się do fiskusa z wnioskiem o wyjaśnienie, czy będzie mogła zaliczać odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcy środek trwały do kosztów uzyskania przychodów po zmianach wprowadzonych ustawą z 2021 r. Dyrektor KIS wyjaśnił, że nakłady inwestycyjne poniesione na obcy środek trwały będącego tylko użytkowanym nie podlegają amortyzacji. Z kolei przepisy przejściowe umożliwiają stosowanie odpisów do 31.12.2022 r., po czym nie będzie to możliwe.

Tematyka: amortyzacja, obcy środek trwały, odpisy amortyzacyjne, Polski Ład, interpretacja indywidualna, Dyrektor KIS, ZmPDOFizPrU21

Spółka ma prawo do zaliczania w ciężar kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości
początkowej inwestycji w obcym środku trwałym wyłącznie do końca 2022 r.
Stan faktyczny
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął stanowisko w sprawie podatkowych aspektów zainwestowania środków
w dzierżawiony dom. Z wnioskiem o wyjaśnienia w tej kwestii do fiskusa zwróciła się firma zajmująca się najmem
nieruchomości. Spółka komandytowa dzierżawiła od wspólnika (osoby fizycznej, który jest w tej spółce
komandytariuszem) nieruchomość gruntową, zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Firma zainwestowała w tenże
budynek, dokonując w nim przebudowy, rozbudowy i nadbudowy, co miało służyć przystosowaniu jej do prowadzonej
działalności gospodarczej, a mianowicie do wynajmu lokali. Według art. 16a ust. 2 pkt. 1 i 2 ustawy z 15.2.1992 r.
o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800; dalej: PDOPrU) wydatki na inwestycję
w obcym środku trwałym, poniesione przez podatnika, od stycznia 2019 r. są zaliczane pośrednio do kosztów
uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. W związku z powyższą sytuacją Spółka chciała wiedzieć, czy
będzie mogła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcym środku
trwałym (inwestycja w budynku mieszkalnym) również po zmianie wprowadzonej ustawą z 29.10.2021 r. o zmianie
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: ZmPDOFizPrU21) – art. 2 pkt 33 ZmPDOFizPrU21 – po
wejściu w życie wskazanych przepisów i po upływie okresu przejściowego, określonego w art. 71 ust. 2
ZmPDOFizPrU21, a to z uwzględnieniem wywodzonej z art. 2 Konstytucji zasady ochrony interesów w toku.
Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie, Spółka twierdziła, że odpisy amortyzacyjne od inwestycji we
wspomniany obcy środek trwały będą stanowiły dla niej koszty uzyskania przychodu, zarówno po wejściu w życie
wskazanych przepisów, jak i po upływie okresu przejściowego (w 2023 r. i w latach następnych). Fiskus był jednak
innego zdania.
Stanowisko Dyrektora KIS
W interpretacji indywidualnej z 26.5.2022 r., 0111-KDIB1-1.4010.622.2021.2.BK,
, Dyrektor KIS wyjaśnił, że
inwestycje w obcym środku trwałym to nakłady poniesione na tenże środek, który nie jest własnością podatnika,
a jest jedynie użytkowany na podstawie zawartej umowy najmu, dzierżawy czy innej umowy o podobnym
charakterze. Powołując się na art. 16c PDOPrU, fiskus zaznaczył, że amortyzacji nie podlegają m.in. budynki
mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu
mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej (art. 16c pkt 2a PDOPrU). Punkt
ten został dodany do PDOPrU w ramach Polskiego Ładu i co do zasady ma zastosowanie do odpisów
amortyzacyjnych dokonywanych przez podatników wynajmujących podmiotom trzecim nieruchomości mieszkalne od
1.1.2022 r, jednak ustawodawca wprowadził przepisy przejściowe umożliwiające dokonywanie ww. odpisów jeszcze
do 31.12.2022 r.
Skarbówka zaznaczyła, że na podstawie przepisu przejściowego (art. 71 ust. 2 ZmPDOFizPrU21), który jest
przepisem szczególnym, podatnicy jeszcze przez rok będą stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na dzień 31.12.2021 r., w odniesieniu do budynków
i lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1.1.2022 r. Z uwagi na brak stosownego wyłączenia od
początku 2023 r. żaden podatnik nie będzie mógł już zaliczać do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od
budynków i lokali mieszkalnych. Skoro zatem z prawa do amortyzacji nie może skorzystać podatnik będący
właścicielem budynku czy lokalu mieszkalnego, a amortyzacji w obcym środku trwałym dokonuje się na takich
samych zasadach jak właściciel tego środka trwałego, należy przyjąć, że amortyzacji nie podlegają również nakłady
inwestycyjne poniesione przez podatnika niebędącego właścicielem takiego budynku czy lokalu.
Podsumowując, fiskus stwierdził, że Spółka ma prawo do zaliczania w ciężar kosztów podatkowych odpisów
amortyzacyjnych od wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym wyłącznie do końca 2022 r. Natomiast
po zakończeniu okresu przejściowego niezamortyzowana wartość początkowa wspomnianej inwestycji może jedynie
stanowić koszt jej zbycia na rzecz właściciela nieruchomości bądź podmiotu trzeciego. Nie może natomiast stanowić
podstawy dokonywania dalszych odpisów amortyzacyjnych.
Jako że skarbówka nie jest władna do dokonywania kontroli zgodności unormowań polskiego prawa podatkowego
z postanowieniami Konstytucji, odstąpiono od analizowania tego wątku wniosku.
Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 26.5.2022 r., 0111-KDIB1-1.4010.622.2021.2.BK,

Fiskus potwierdził, że Spółka może zaliczać odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcy środek trwały do końca 2022 r., a po okresie przejściowym niezamortyzowana wartość inwestycji nie będzie podlegała dalszym odpisom amortyzacyjnym.