Ten sam podmiot posługujący się numerami VAT UE z różnych krajów jest traktowany jak dwa różne podmioty

Zwrot towaru nabytego z jednego państwa członkowskiego, dokonany temu samemu dostawcy na terytorium innego państwa członkowskiego, nie skutkuje koniecznością korekty pierwotnych transakcji unijnych. Stanowi nową transakcję, opodatkowaną VAT odrębnie od pierwotnie dokonanej sprzedaży. Istnieje pewien elementarz rozliczeń VAT w towarowych transakcjach unijnych...

Tematyka: transakcje unijne, zwroty towarów, rozliczenia VAT, nietransakcyjne WDT i WNT, interpretacja indywidualna Dyrektora KIS

Zwrot towaru nabytego z jednego państwa członkowskiego, dokonany temu samemu dostawcy na terytorium innego państwa członkowskiego, nie skutkuje koniecznością korekty pierwotnych transakcji unijnych. Stanowi nową transakcję, opodatkowaną VAT odrębnie od pierwotnie dokonanej sprzedaży. Istnieje pewien elementarz rozliczeń VAT w towarowych transakcjach unijnych...

 

Zwrot towaru nabytego z jednego państwa członkowskiego, dokonany temu samemu dostawcy na terytorium
innego państwa członkowskiego, nie skutkuje koniecznością korekty pierwotnych transakcji unijnych.
Stanowi nową transakcję, opodatkowaną VAT odrębnie od pierwotnie dokonanej sprzedaży.
Istnieje pewien elementarz rozliczeń VAT w towarowych transakcjach unijnych. Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy
z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931; dalej: VATU) przez wewnątrzwspólnotową
dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu dostawy na terytorium państwa
członkowskiego inne niż terytorium kraju. Każdemu WDT odpowiada WNT, czyli zgodnie z art. 9 ust. 1 VATU nabycie
prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub
transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia
wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
To ogólne zasady związane z rozliczeniami transakcyjnych dostaw unijnych. Ale możliwe są też nietransakcyjne
WDT i WNT (art. 13 ust. 3 i art. 11 ust. 1 VATU). Polegają one na przemieszczaniu towarów własnych z jednego do
drugiego kraju UE. Możemy na te podstawowe zasady dotyczące unijnych transakcji nałożyć jeszcze reguły
transakcji wielostronnych (łańcuchowych). Zgodnie z art. 22 ust. 2 VATU, w przypadku gdy te same towary są
przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do
ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie. W ten oto
sposób otrzymujemy już całkiem rozbudowany i skomplikowany system przepisów, których właściwa interpretacja
jest niełatwa, ale zależy od niej prawidłowość rozliczeń.
Sprawa komplikuje się jeszcze bardziej, gdy takie niełatwe rozliczenia należy korygować. Może tak zdarzyć się np.
gdy kontrahenci zaangażowani w transakcję z jakiegoś względu zwracają nabyte wewnątrzwspólnotowo towary. Gdy
dodamy do tego jeszcze obrót (częściowo) konsumencki oraz zmianę warunków handlowych w postaci zwrotu
towaru w inne miejsce niż to, skąd wyjechał, powstaje bardzo rozbudowany kazus do rozwiązania przez wyjątkowo
ambitnego adepta sztuki podatkowej. I choć przykład brzmi akademicko, zaczerpnięty został z samego życia.
Czego dotyczyła sprawa
Wnioskodawca produkuje i sprzedaje obuwie i odzież sportową, a także inne akcesoria sportowe. Nie jest jednak
zarejestrowany do celów VAT w Polsce, bo nie sprzedaje towarów bezpośrednio w Polsce. Taką działalność
prowadzi spółka zależna podatnika. Dostawy towarów na rzecz polskich konsumentów są dokonywane bezpośrednio
z magazynu wnioskodawcy w Niemczech. Po złożeniu zamówienia przez klienta prywatnego wnioskodawca
sprzedaje towary spółce zależnej, a ta odsprzedaje je klientom zlokalizowanym w Polsce. Towary są fizycznie
wysyłane bezpośrednio z magazynu w Niemczech do klienta końcowego w Polsce. Wnioskodawca jest podmiotem
odpowiedzialnym za transport towarów do klienta końcowego i koordynuje transport w trakcie całej dostawy (warunki
Incoterms DAP). Spółka zależna rozpoznaje więc WNT w Polsce, a następnie sprzedaż lokalną, opodatkowaną VAT
na zasadach ogólnych.
Zdarzają się sytuacje, w których klient końcowy nie jest zadowolony z zakupionych towarów i postanawia je zwrócić.
W takich przypadkach transport (kurier) jest organizowany i opłacany przez wnioskodawcę. Zwroty towarów są
wysyłane bezpośrednio od klientów końcowych do magazynu w Niemczech i wszystkie strony transakcji łańcuchowej
„odwracają” dokonane dostawy dla celów VAT.
W przyszłości towary będą jednak zwracane przez klienta końcowego do specjalnego magazynu zwrotów na
terytorium Czech. Będą więc one dokonywane do innej lokalizacji niż ta, z której towar został pierwotnie wysłany. Po
zwrocie towarów spółka zależna skoryguje sprzedaż lokalną, a wnioskodawca skoryguje transakcję unijną.
Dodatkowo jednak wnioskodawca zamierza zaraportować przemieszczenie towarów z Niemiec do Polski jako
przemieszczenie własnych towarów, a następnie przemieszczenie własnych towarów z Polski do Czech jako
nietransakcyjne WDT. Transakcje te będą skutkowały obowiązkiem zarejestrowania się dla celów VAT w Polsce. Co
ważne podatnik wykorzysta zwrócone towary w swojej działalności gospodarczej, w szczególności zamierza je
sprzedawać innym klientom z UE.
Wnioskodawca postanowił potwierdzić, czy planowany sposób rozliczeń dokonywanych zwrotów będzie poprawny.
Stanowisko organu





Dyrektor KIS rozstrzygnął sprawę, wydając interpretację indywidualną z 16.8.2022 r., 0114-KDIP1-
2.4012.286.2022.2.RM, 
. Organ uznał, że w przypadku zwrotu towarów do czeskiego magazynu nie ma
podstaw do korygowania pierwotnie dokonanych transakcji wewnątrzwspólnotowych, dokonanych pomiędzy
wnioskodawcą a jego polską spółką zależną. Zwrot towarów stanowi bowiem odrębną transakcję od uprzedniej
dostawy. „Zwrócić” oznacza „oddać komuś jego własność”. Zatem przez zwrot towarów należy rozumieć
oddanie/zwrócenie rzeczy pierwotnemu sprzedawcy. W przypadku zwrotu nie mamy do czynienia z dostawą,
a jedynie ze zwrotnym przeniesieniem prawa do dysponowania towarem, jak właściciel z nabywcy na sprzedawcę,
który dokonał pierwotnej dostawy towaru.
Organ uznał, że w analizowanym przypadku „zwracając” towar, spółka zależna przeniesie jego własność na
wnioskodawcę na terytorium Polski. A zatem zdaniem fiskusa zwrot zostanie dokonany na rzecz innego podmiotu niż
ten, który pierwotnie sprzedał towar. To znaczy – podmiot jest ten sam, ale posługuje się innym numerem VAT. To
wystarczy do uznania, że mamy do czynienia z inną czynnością. W konsekwencji transakcję zwrotu towarów należy
potraktować jako nowe zdarzenie gospodarcze, które nie może skutkować korektą wcześniej rozliczonych
i udokumentowanych odpowiednio transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Z tego samego względu zwroty towarów do magazynu w Czechach nie powinny być wykazywane jako
nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z Niemiec do Polski. Uprzednio dokonana WDT miała
miejsce na terytorium Niemiec. Towary zwrócone nie będą przemieszczane z Niemiec do Polski, lecz z Polski do
Czech. Oznacza to, że jedynie przemieszczenie towarów z Polski do Czech wnioskodawca (już jako podatnik)
powinien rozliczyć w Polsce jako nietransakcyjne WDT w rozumieniu art. 13 ust. 3 VATU.

Komentarz
Analizowana przez Dyrektora KIS sytuacja jest z podatkowego punktu widzenia dość zawiła. Zwrot towarów
w zasadzie temu samemu podatnikowi w sposób zupełnie naturalny kojarzy się z koniecznością dokonania korekty
podatku. Do pewnego momentu tak zresztą jest: spółka zależna sprzedaje towar polskiemu konsumentowi z 23%
VAT. Ten oddaje towar spółce zależnej, korzystając ze swoich konsumenckich praw. Na tej linii dojdzie wiec do
korekty rozliczenia, bo mamy idealne lustrzane odbicie przepływu towaru i pieniędzy. To ważne – konsument nie
dokonuje więc odrębnej czynności (np. odsprzedaży) towaru na rzecz spółki zależnej. Byłoby to zresztą dość
absurdalne.
Na linii: spółka zależna–wnioskodawca sytuacja jest inna. Istnieje analogiczny przepływ pieniężny i towarowy, ale
w inne miejsce. Co ważne w tym przypadku wnioskodawca „odzyskuje” niesatysfakcjonujący konsumenta towar już
w Polsce. Dlatego Organ uznał tę część transakcji jako dostawę opodatkowaną 23% VAT. Gdyby spółka zależna
odpowiadała za wysyłkę do Czech, zapewne mielibyśmy do czynienia z WDT/WNT i nikt w tym wypadku nie płaciłby
VAT, a wnioskodawca właściwie nie musiałby rejestrować się do celów VAT w Polsce. Być może taki właśnie będzie
morał tej historii, skoro wnioskodawca nie musi także raportować nietransakcyjnego przemieszczenia towarów
z Niemiec do Polski. To akurat zrozumiałe, bo takiej czynności na żadnym etapie nie było i nie ma podstaw, by
sztucznie ją tworzyć. Dzięki temu wnioskodawca uniknie podwójnej podmiotowości – przynajmniej z punktu widzenia
polskich przepisów. Ale nadal będzie występował „w dwóch osobach” – w Niemczech i w Czechach.

Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 16.8.2022 r., 0114-KDIP1-2.4012.286.2022.2.RM, 








 

Analizowana przez Dyrektora KIS sytuacja jest z podatkowego punktu widzenia dość zawiła. Zwrot towarów w zasadzie temu samemu podatnikowi w sposób zupełnie naturalny kojarzy się z koniecznością dokonania korekty podatku...