Inwestowanie przez fundusze w polskie spółki a podatek CIT
Oceniając czy fundusz emerytalny mający siedzibę w innym państwie Unii Europejskiej podlega zwolnieniu z podatku dochodowego w Polsce, nie można domagać się by działał on na analogicznych zasadach jak fundusze mające siedzibę w Polsce. Wyrok WSA w Gliwicach Pracowniczy Fundusz Emerytalny z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: PFE lub Fundusz) zwrócił się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w którym zapytał Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: KIS), czy podlega zwolnieniu z CIT na mocy art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587; dalej: PDOPru) i czy w związku z tym dochód osiągnięty ze sprzedaży udziałów w spółce mającej siedzibę w Luksemburgu będzie zwolniony z opodatkowania w Polsce, pomimo faktu że art. 3 ust. 3 pkt 4 PDOPru przewiduje opodatkowanie dochodów ze zbycia spółek, których większość aktywów stanowią nieruchomości położone w Polsce.
Tematyka: fundusz emerytalny, podatek CIT, spółki polskie, spółki zagraniczne, zwolnienie z podatku, interpretacja prawa podatkowego, wyrok WSA, zagraniczne fundusze inwestycyjne, zwrot podatku, zmiana praktyki podatkowej
Oceniając czy fundusz emerytalny mający siedzibę w innym państwie Unii Europejskiej podlega zwolnieniu z podatku dochodowego w Polsce, nie można domagać się by działał on na analogicznych zasadach jak fundusze mające siedzibę w Polsce. Wyrok WSA w Gliwicach Pracowniczy Fundusz Emerytalny z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: PFE lub Fundusz) zwrócił się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w którym zapytał Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: KIS), czy podlega zwolnieniu z CIT na mocy art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587; dalej: PDOPru) i czy w związku z tym dochód osiągnięty ze sprzedaży udziałów w spółce mającej siedzibę w Luksemburgu będzie zwolniony z opodatkowania w Polsce, pomimo faktu że art. 3 ust. 3 pkt 4 PDOPru przewiduje opodatkowanie dochodów ze zbycia spółek, których większość aktywów stanowią nieruchomości położone w Polsce.
Oceniając czy fundusz emerytalny mający siedzibę w innym państwie Unii Europejskiej podlega zwolnieniu z podatku dochodowego w Polsce, nie można domagać się by działał on na analogicznych zasadach jak fundusze mające siedzibę w Polsce. Wyrok WSA w Gliwicach Pracowniczy Fundusz Emerytalny z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: PFE lub Fundusz) zwrócił się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w którym zapytał Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: KIS), czy podlega zwolnieniu z CIT na mocy art. 6 ust. 1 pkt 11a ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587; dalej: PDOPru) i czy w związku z tym dochód osiągnięty ze sprzedaży udziałów w spółce mającej siedzibę w Luksemburgu będzie zwolniony z opodatkowania w Polsce, pomimo faktu że art. 3 ust. 3 pkt 4 PDOPru przewiduje opodatkowanie dochodów ze zbycia spółek, których większość aktywów stanowią nieruchomości położone w Polsce. W przedstawionym stanie faktycznym PFE wskazał, iż lokuje swoje środki m.in. obejmując udziały w innych osobach prawnych. Jednym z takich podmiotów była spółka z siedzibą w Luksemburgu, która pośrednio, poprzez spółkę, której była większościowym udziałowcem, posiadała nieruchomości położone w Polsce. Wartość tych nieruchomości stanowiła ponad połowę wartości aktywów luksemburskiej spółki. W listopadzie 2019 r., (tj. przed opuszczeniem przez Wielka Brytanię Unii Europejskiej, PFE sprzedał całość swoich udziałów w spółce luksemburskiej na rzecz innego podmiotu. W momencie zbycia udziałów 50% wartości aktywów spółki luksemburskiej pośrednio stanowiły nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W swoim stanowisku PFE uważał, że spełnia wszystkie warunki do bycia zwolnionym z CIT, w szczególności wskazując, że jedynym przedmiotem jego działalności jest głównie gromadzenie i lokowanie środków przeznaczonych na wypłatę w ramach programu emerytalnego. Interpretacją z 5.8.2021 r., 0111- KDIB1-2.4010.102.2021.2.MS, , Dyrektor KIS nie podzielił stanowiska zaprezentowanego w przedstawionym wniosku. Organ podatkowy stwierdził, że PFE, z uwagi na inwestowanie w udziały w innych podmiotach, nie jest równoważny polskim funduszom emerytalnym, które nie mogą lokować środków w taki sposób. Biorąc pod uwagę powyższą okoliczność PFE z siedzibą w innym kraju Unii Europejskiej podlega opodatkowaniu CIT od dochodów osiąganych w Polsce. Na wydaną interpelację Dyrektor KIS, Fundusz wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyroku z 15.2.2022 r., I SA/Gl 1396/21, , skład orzekający podzielił stanowisko zaprezentowane przez Fundusz. Sąd zarzucił Dyrektorowi KIS dokonanie niedopuszczalnej, rozszerzającej interpretacji art. 6 ust. 1 pkt 11a lit. e PDOPru. W ocenie Sądu nie można dla celów zwolnienia z CIT wymagać, by fundusz niemający siedziby na terytorium RP działał na zasadach identycznych, jak fundusze polskie, gdyż taki wymóg wynika nie w bezpośrednio z brzmienia przepisu. Jednocześnie w komentowanym wyroku wskazano, że przy ocenie charakteru podmiotów zagranicznych należy zwracać uwagę na specyfikę unormowań w państwach ich siedziby. Komentarz Komentowane wyżej orzeczenie przełamuje dotychczasową niekorzystną dla podatników linię orzeczniczą organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, zgodnie z którą lokowanie środków w udziały spółek prawa handlowego,wyłącza możliwość zastosowania zwolnienia z CIT (podkreślenia wymaga, że polskie fundusze emerytalne nie mogą lokować posiadanych funduszy w udziały innych spółek). Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 11a PDOPru zwalnia się od podatku podatników posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego prowadzących program emerytalny, w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem oszczędności na cele emerytalne, spełniającym w lit. a-e określone warunki. Przedmiotowy przepis wszedł w życie 1.1.2011 r. w celu ujednolicenia polskich przepisów podatkowych z regulacjami prawa europejskiego. W wyniku nowelizacji rozszerzono katalog zwolnień o fundusze emerytalne z siedzibą poza terytorium Polski. Mając na uwadze różnice w funkcjonowaniu pomiędzy krajowymi a zagranicznymi funduszami, we wprowadzonym pkt 11a określono dodatkowe warunki (lit. a-e), które muszą zostać spełnione łącznie aby dochody takie mogły korzystać z przedmiotowego zwolnienia, których to spełnienie pozwala na objęcie zwolnieniem podmiotów działających na analogicznych zasadach jak podmioty polskie. Dotychczasowa praktyka sądów wskazywała, iż działalność zagranicznych funduszy musi być analogiczna jak funduszy polskich. Przykładowo w wyroku z 28.8.2018 r., II FSK 2966/16, , NSA orzekł, że zagraniczne fundusze mogą korzystać ze zwolnienia, jeżeli będą obiektywnie porównywalne z funduszami zwolnionymi. Kwestią sporną była możliwość zastosowania zwolnienia z CIT w odniesieniu do funduszy zagranicznych, które mają możliwość szerszego inwestowania swojego kapitału na podstawie przepisów państwa rezydencji niż polskie fundusze. Zgodnie z dotychczasowym restrykcyjnym podejściem sądów i organów podatkowych, inwestowanie w udziały spółek prawa handlowego wykluczało możliwość zastosowania zwolnienia CIT na podstawie komentowanego artykułu. Odmienne stanowisko jednak wynika z orzeczeń TSUE. W wyroku TSUE z 10.4.2014 r. Emerging Markets Series, C- 190/12, , wskazano iż TSUE akceptuje fakt, że podmioty działające w obrocie gospodarczym, mające siedzibę w różnych państwach są tworzone i działają na podstawie różniących się między sobą przepisów i zasad. Jednak te różnice nie mogą mieć decydującego wpływu na kwestię oceny porównywalności rezydentów i nierezydentów. Przesłanką która powinna mieć decydujący wpływ na tę ocenę powinna być przesłanka oparta na ocenie celu utworzenia danego podmiotu i funkcji ekonomicznych spełnianych przez ten podmiot - chodzi bowiem o porównywalność podmiotów, a nie ich tożsamość (identyczność) w najdrobniejszych kwestiach dotyczących zasad funkcjonowania (takich jak np. przepisy dotyczące aktywów, w które mogą inwestować fundusze). WSA w Gliwicach powielił w/w wykładnię wskazując, iż sformułowanie to powinno być rozumiane jako działanie na warunkach porównywalnych, a nie na identycznych. Dla zastosowania komentowanego zwolnienia nie jest zatem wymagane, by zagraniczne fundusze podlegały identycznemu reżimowi prawnemu co podmioty krajowe. Przyjąć zatem należy, że stanowisko zaprezentowane przez WSA w Gliwicach jest zatem przełomowe. Nie sposób bowiem zgodzić się z dotychczasową praktyką organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, zgodnie z którymi fakt, iż zagraniczny fundusz ma możliwość inwestowania w udziały zagranicznych osób prawnych, zgodnie z prawem państwa rezydencji, które zezwala na inne niż Polska formy lokowania aktywów przez fundusze emerytalne, może oznaczać, że fundusz ten nie jest porównywalny do polskich funduszy emerytalnych, a konsekwencji nie będzie mógł korzystać z przedmiotowego zwolnienia. Jak podkreślił Sąd, nie można wymagać, by fundusz emerytalny z siedzibą w innym państwie UE działał na zasadach dokładnie identycznych jak fundusze polskie. Dla zastosowania zwolnienia z CIT wystarczające powinno być ustalenie, czy schemat działania takiego podmiotu jest podobny do funduszy krajowych. Komentowany wyrok nie jest prawomocny i został zaskarżony do NSA. Miejmy nadzieję, że Sąd II instancji oddali skargę kasacyjną Dyrektorowi KIS, bowiem może to skutkować zmianą niekorzystnej praktyki polskich organów podatkowych w zakresie zwrotu podatku dla zagranicznych funduszy inwestycyjnych i emerytalnych. Wyrok WSA w Gliwicach z 15.2.2022 r., I SA/Gl 1396/21,
Komentowany wyrok WSA w Gliwicach stanowi przełom w dotychczasowej praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych dotyczącej zwolnień z CIT dla zagranicznych funduszy emerytalnych. Decyzja ta może wpłynąć na zmianę niekorzystnej praktyki oraz otworzyć nowe możliwości dla podmiotów inwestujących w polskie spółki. Wyrok ten nie jest prawomocny i został zaskarżony do NSA, co może przyczynić się do bardziej klarownej interpretacji przepisów podatkowych.