Uwzględnienie w kosztach odpisów od lokali mieszkalnych

W publikacji omawiana jest sprawa rozliczania w kosztach odpisów od lokali mieszkalnych przez wspólniczkę w spółce, która zwróciła się z wnioskiem o interpretację podatkową. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odpowiedział negatywnie, co skłoniło podatniczkę do zaskarżenia decyzji. W wyroku WSA w Łodzi z 27.6.2023 r. uchylono stanowisko organu podatkowego i uznanio art. 16c pkt 2a PDOPrU za niezgodny z Konstytucją RP.

Tematyka: koszty, odpisy, lokale mieszkalne, interpretacja podatkowa, WSA Łódź, amortyzacja, nieruchomości mieszkalne, interpretacja indywidualna

Z uwagi na sposób wprowadzania nowych regulacji, ich w istocie retrospektywne działanie oraz zaskoczenie
podatników, nowe zasady powinny mieć zastosowanie wyłącznie do tych lokali mieszkalnych, które zostały
nabyte lub wytworzone po wejściu w życie ustawy zmieniającej,
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zajął się sprawą rozliczania w kosztach odpisów od lokali mieszkalnych.
Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zwróciła się
wspólniczka w spółce, zobowiązana do uwzględnienia w podatku dochodowym przychodów i kosztów spółki
w proporcji do posiadanego przez siebie udziału, którego wartość wynosi 1% całkowitego udziału w zyskach spółki.
Podkreślenia w rozpatrywanej sprawie wymaga fakt, że spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób
prawnych.
Firma wybudowała trzy budynki w celach inwestycyjnych i komercyjnych. Ponadto, otrzymała pozwolenie na budowę
kolejnych trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Powyższe nieruchomości wpisano do ewidencji środków
trwałych i rozpoczęto ich amortyzację przed dniem 1.1.2022 r. W przyszłości spółka planowała posiadać na
podstawie tytułów własności, a także wykazywać w swojej ewidencji środków trwałych oraz wykorzystywać w celach
komercyjnych inne budynki klasyfikowane jako mieszkalne, a także budynki/lokale zaklasyfikowane jako lokale
zamieszkania zbiorowego, bądź budynki rekreacji indywidualnej. Nieruchomości miały być nabyte przez spółkę
z przeznaczeniem na krótkotrwały najem zbiorowy o charakterze turystycznym, w ramach prowadzonej przez nią
działalności gospodarczej. Firma planowała kupić bądź wytworzyć owe nieruchomości we własnym zakresie.
Zakładała również możliwość przebudowy w budynkach wcześniej klasyfikowanych jako budynki mieszkalne, na
skutek zmian konstrukcyjnych przeklasyfikowujących na nieruchomości niemieszkalne.
W związku z tak opisanym stanem faktycznym i przyszłymi zdarzeniami, wspólniczka chciała wiedzieć, czy ma prawo
zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od nieruchomości mieszkalnych, w celu dokonania
ich pełnej amortyzacji.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odpowiedział negatywnie, a podatniczka zaskarżyła wydaną interpretację.
WSA w Łodzi w wyroku z 27.6.2023 r., I SA/Łd 258/23,
, uchylił stanowisko organu podatkowego, a co więcej,
uznał art. 16c pkt 2a ustawy z 15.2.1992 r. o podatku od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587; dalej
PDOPrU) za niezgodny z Konstytucją RP. Powołując się na wyroki TK i NSA, skład orzekający stwierdził, że art. 16c
pkt 2a PDOPrU z mocą od 1.1.2022 r., wykluczający odtąd możliwość amortyzacji budynków mieszkalnych, lokali
mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego
oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, z dopuszczalnością – na podstawie art. 71 ust. 2
ustawy z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105) – amortyzacji takich
budynków i lokali nabytych lub wytworzonych przed dniem 1.1.2022 r. jeszcze tylko przez rok – do 31.12.2022 r. –
należy ocenić jednoznacznie jako niezgodny z wynikającą z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony praw nabytych
i interesów w toku.
W zakresie rozpatrywanego sporu WSA podał w uzasadnieniu: Sąd stwierdza w związku z tym, że skarżąca, która
przed uchwaleniem przepisów nowelizujących nabyła nieruchomości oraz wprowadziła je na stan środków trwałych,
a także dokonywała amortyzacji, podlega ochronie wynikającej z zasady ochrony praw nabytych i interesów w toku
(art. 2 Konstytucji RP). Sąd podziela pogląd skarżącej, że z uwagi na sposób wprowadzania nowych regulacji
(zmiana reguł gry w trakcie gry), ich w istocie retrospektywne działanie oraz zaskoczenie podatników, nowe zasady
powinny mieć zastosowanie wyłącznie do tych lokali mieszkalnych, które zostały nabyte lub wytworzone po wejściu
w życie ustawy zmieniającej, a więc po 1.1.2022 r. Dlatego też Sąd uznał, że skarżąca w granicach opisanego we
wniosku stanu faktycznego ma prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości mieszkalnych
nabytych przed 1.1.2022 r. oraz zaliczać te odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów na zasadach
obowiązujących w dniu 31.12.2021 r. do momentu pełnego zamortyzowania tych środków trwałych.
Wyrok WSA w Łodzi z 27.6.2023 r., I SA/Łd 258/23,

W konkluzji sądu skarżąca ma prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości mieszkalnych nabytych przed 1.1.2022 r. oraz zaliczać te odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów na zasadach obowiązujących do momentu pełnego zamortyzowania tych środków trwałych.