Opakowania na wynos z VAT

Opłaty od opakowań na wynos, doliczane do ceny posiłków czy napojów spożywanych poza lokalem gastronomicznym, powiększają podstawę opodatkowania VAT dostawy posiłku czy napoju. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570), podstawą opodatkowania VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, włącznie z opłatami o podobnym charakterze. Opłata od opakowań na wynos wynosi obecnie 20 groszy od kubka i 25 groszy od innego opakowania, pobierana jest na odrębny rachunek bankowy i powinna być wliczona w cenę sprzedawanego produktu, zwiększając podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Tematyka: Opakowania na wynos, VAT, opłaty publicznoprawne, podstawa opodatkowania, podwójne opodatkowanie, opłata od opakowań, opłata produktowa, podatek od towarów i usług, podatek akcyzowy, opłaty cukrowe, podatek od nieruchomości

Opłaty od opakowań na wynos, doliczane do ceny posiłków czy napojów spożywanych poza lokalem gastronomicznym, powiększają podstawę opodatkowania VAT dostawy posiłku czy napoju. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570), podstawą opodatkowania VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, włącznie z opłatami o podobnym charakterze. Opłata od opakowań na wynos wynosi obecnie 20 groszy od kubka i 25 groszy od innego opakowania, pobierana jest na odrębny rachunek bankowy i powinna być wliczona w cenę sprzedawanego produktu, zwiększając podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

 

Opłaty od opakowań na wynos, doliczane do ceny posiłków czy napojów spożywanych poza lokalem
gastronomicznym, powiększają podstawę opodatkowania VAT dostawy posiłku czy napoju. Zatem
dodatkowe 20 lub 25 groszy powinno powiększać cenę posiłku i napoju na wystawianym paragonie. Takie
stanowisko przedstawiło niedawno (nieoficjalnie, w ramach odpowiedzi prasowej) Ministerstwo Finansów.
I nie jest to stanowisko, które budziłoby większe kontrowersje. Inna sprawa, że do podstawy opodatkowania
VAT trafia kolejny element o publicznoprawnym charakterze. Tak oto konsument płaci podwójnie.
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570; dalej:
VATU), podstawą opodatkowania VAT jest z zasady wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy
towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej,
włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni
wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Zgodnie z art. 29a ust. 6 VATU,
podstawa opodatkowania obejmuje m.in. także podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze. Ale
także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez
sprzedawcę od nabywcy. Ww. przepisy są istotne w kontekście różnego rodzaju opłat publicznoprawnych, jakie
sprzedawcy towarów (i usług) mają obowiązek uwzględniać w cenie sprzedaży. Od 1.1.2024 r. pojawiła się kolejna
opłata tego typu. Chodzi o opłatę za opakowania na wynos, w których sprzedawane są napoje i posiłki. Powstało
pytanie, czy opłaty tego typu wchodzą do podstawy opodatkowania VAT.
Opłata od opakowań na wynos
Obowiązek ponoszenia opłaty wynika z przepisów ustawy z 11.5.2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1903; dalej:
GospodOdpU). Na podstawie art. 3b GospodOdpU przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego,
jednostkę handlu hurtowego lub jednostkę gastronomiczną (oraz sprzedawca używający automatów vendingowych),
w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych, będące opakowaniami na napoje lub
żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika
końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach. To (na dzień dzisiejszy) 20 groszy
od kubka i 25 groszy od innego opakowania.
W praktyce chodzi o kubki na napoje, w tym ich pokrywki i wieczka. Ale także o pojemniki na żywność, w tym
pojemniki takie jak pudełka, z pokrywką lub bez, stosowane w celu umieszczania w nich żywności, która jest
przeznaczona do bezpośredniego spożycia, na miejscu lub na wynos, zazwyczaj spożywana bezpośrednio
z pojemnika oraz gotowa do spożycia bez dalszej obróbki, takiej jak przyrządzanie, gotowanie czy podgrzewanie.
W tym także o pojemniki na żywność typu fast food lub na inne posiłki gotowe do bezpośredniego spożycia,
z wyjątkiem pojemników na napoje, talerzy oraz paczek i owijek zawierających żywność.
Pobrana opłata wnoszona jest na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa
właściwego ze względu na miejsce jej pobrania, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku
kalendarzowym, w którym została pobrana. Przedsiębiorcy uiszczający opłatę są także obowiązani do prowadzenia
ewidencji liczby nabytych i wydanych użytkownikom końcowym produktów jednorazowego użytku z tworzyw
sztucznych w danym roku kalendarzowym.
Minister Finansów wyjaśnia
W odpowiedzi na zapytanie dziennikarskie Minister Finansów wyjaśnił, że opłata za opakowania na posiłki lub napoje
na wynos, która będzie pobierana wraz z ceną sprzedaży za napój lub posiłek, od konkretnego nabywcy, który
zdecydował się na nabycie tego napoju lub posiłku w opakowaniu jednorazowym, stanowić element wynagrodzenia
za dostarczony towar, zatem zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym opłata produktowa
powinna zostać wliczona w cenę sprzedawanego produktu, a stawka VAT powinna odpowiadać stawce
przewidzianej dla tego produktu.
Co jednak ważne, w przypadku dostawy produktu (napoju lub posiłku) w opakowaniu (kubku lub pojemniku na
wynos) pobraną opłatę, należy wykazać ze stawką odpowiadającą temu produktowi, tj. stawką przewidzianą dla
sprzedawanego towaru (napoju lub posiłku). Pobrana opłata powinna być zaewidencjonowana na kasie rejestrującej
wraz z ceną np. napoju. Nie istnieje zatem potrzeba, by wyodrębniać samą kwotę opłaty na paragonie. Skoro
opakowanie stanowi element ceny za produkt, mamy tu do czynienia ze swoistą kompleksową dostawą.

Komentarz



Tak oto (po raz kolejny) upada na naszych oczach mit braku istnienia w naszym systemie podatkowym mitycznego
„podwójnego opodatkowania”. Konsument płaci podatek od podatku (lub innej opłaty publicznoprawnej). Sytuacja ta
jest zresztą zupełnie standardowa i znana w systemie prawnym od dekad. Art. 29a ust. 6 VATU bardzo pięknie
wskazuje, że do podstawy opodatkowania VAT wchodzą także podatki, cła i opłaty. Przykłady można mnożyć.
Najbardziej charakterystycznym jest akcyza. Zgodnie z art. 165a ust. 1 pkt 1 ustawy z 6.12.2008 r. o podatku
akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542; dalej: AkcyzU), stawka akcyzy wynosi 7610,00 zł od 1 hektolitra alkoholu
etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie. Dokonując wyrafinowanego działania matematycznego można
ustalić, że w cenie półlitrowej butelki wódki (40% vol.) akcyza wynosi dokładnie 15 zł 22 groszy. I od tej kwoty
podatnik płaci (a konsument ponosi ekonomiczny ciężar) 23% podatek VAT. Podwójne opodatkowanie w czystej (
nomen omen) formie.
W bardzo zbliżony sposób działa wliczanie do podstawy opodatkowania VAT tzw. opłat cukrowych. W praktyce
chodzi o opłatę od wprowadzania na rynek napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub
disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących określonych
w przepisach unijnych, kofeiny lub tauryny (art. 12a ustawy z 11.9.2015 r. o zdrowiu publicznym (t.j. Dz.U. z 2022 r.
poz. 1608; dalej: ZdrPublU)). A także tzw. opłatę „od małpek” - dodatkową opłatę związaną z obrotem napojami
alkoholowymi sprzedawanymi w opakowaniach jednostkowych do 300 ml (zgodnie z przepisami ustawy z 26.10.1982
r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2151; dalej: AlkU).
Ale nie tylko tego rodzaju „konsumpcyjne” opłaty zwiększają podstawę opodatkowania VAT. Podobnie może działać
np. podatek od nieruchomości. Wynajmujący – właściciel budynku czy lokalu ma pełne prawo do obciążenia najemcy
kosztami podatku od nieruchomości (wliczenia go do czynszu najmu), a więc w praktyce do przeniesienia na
najemcę ciężaru opodatkowania na rzecz gminy. Choć nie powinien tego robić odrębną fakturą, bo same
przeniesienie ciężaru podatku nie jest czynnością opodatkowaną.







 

Konsument płaci podatek od podatku, co jest standardową praktyką w systemie prawnym. Podobnie działa wliczanie do podstawy opodatkowania VAT innych opłat, jak opłaty cukrowe czy opłata 'od małpek'. Podatek od nieruchomości także może zwiększać podstawę opodatkowania. Wnioski te pokazują, że opłaty od opakowań na wynos stanowią kolejny element opodatkowania, który wpływa na ceny produktów.