Stosowanie przez pracownika krótszego okresu wypowiedzenia

Jak wynika z orzeczenia SN, pracownik i pracodawca mogą porozumieć się na przyszłość, jeszcze przed złożeniem oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę, że okres wypowiedzenia dokonanego przez pracownika będzie krótszy niż w ustawie. Jest to dopuszczalne, pod warunkiem że jest korzystne dla pracownika. Przedmiotem sporu w omawianej sprawie była dopuszczalność umówienia się przez pracodawcę i pracownika przed dokonaniem wypowiedzenia co do możliwości stosowania krótszego okresu wypowiedzenia, niż wynika to z ustawy. Analizując orzecznictwo SN w tej sprawie, można stwierdzić iż początkowo SN stał na stanowisku, że przepis ustanawiający ustawowe okresy wypowiedzenia ma charakter bezwzględnie obowiązujący i nie może być zmieniany wolą stron. W późniejszym okresie nastąpiła zmiana stanowiska. Sąd Najwyższy uznał, że przepis ten ma charakter semiimperatywny, co pozwala na modyfikowanie długości okresów wypowiedzenia przez strony, jeśli jest to korzystne dla pracownika. Wszystkie te orzeczenia dotyczyły jednak wydłużania okresów wypowiedzenia. Dopiero w omawianej sprawie, w wyroku z 16.3.2014 r. (II PK 175/13), wydanym po pierwszym rozpoznaniu sprawy, SN dopuścił możliwość umówienia się przez strony co do stosowania w przyszłości krótszego okresu wypowiedzenia, w przypadku dokonywania wypowiedzenia przez pracownika. W komentowanym orzeczeniu SN potwierdził ten pogląd. Uzasadnił to semiimperatywnym charakterem art. 36 § 1 KP, pozwalającym na jego modyfikowanie na podstawie umowy stron, pod warunkiem że jest to korzystne dla pracownika. W konsekwencji ograniczył możliwość skracania okresów wypowiedzenia wyłącznie do wypowiedzeń dokonywanych przez pracownika. Wyłączył natomiast możliwość ich skracania w przypadku wypowiedzeń dokonywanych przez pracodawcę.

Tematyka: orzeczenie SN, okres wypowiedzenia, umowa o pracę, pracownik, pracodawca, semiimperatywny, korzystne dla pracownika

Jak wynika z orzeczenia SN, pracownik i pracodawca mogą porozumieć się na przyszłość, jeszcze przed złożeniem oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę, że okres wypowiedzenia dokonanego przez pracownika będzie krótszy niż w ustawie. Jest to dopuszczalne, pod warunkiem że jest korzystne dla pracownika. Przedmiotem sporu w omawianej sprawie była dopuszczalność umówienia się przez pracodawcę i pracownika przed dokonaniem wypowiedzenia co do możliwości stosowania krótszego okresu wypowiedzenia, niż wynika to z ustawy. Analizując orzecznictwo SN w tej sprawie, można stwierdzić iż początkowo SN stał na stanowisku, że przepis ustanawiający ustawowe okresy wypowiedzenia ma charakter bezwzględnie obowiązujący i nie może być zmieniany wolą stron. W późniejszym okresie nastąpiła zmiana stanowiska. Sąd Najwyższy uznał, że przepis ten ma charakter semiimperatywny, co pozwala na modyfikowanie długości okresów wypowiedzenia przez strony, jeśli jest to korzystne dla pracownika. Wszystkie te orzeczenia dotyczyły jednak wydłużania okresów wypowiedzenia. Dopiero w omawianej sprawie, w wyroku z 16.3.2014 r. (II PK 175/13), wydanym po pierwszym rozpoznaniu sprawy, SN dopuścił możliwość umówienia się przez strony co do stosowania w przyszłości krótszego okresu wypowiedzenia, w przypadku dokonywania wypowiedzenia przez pracownika. W komentowanym orzeczeniu SN potwierdził ten pogląd. Uzasadnił to semiimperatywnym charakterem art. 36 § 1 KP, pozwalającym na jego modyfikowanie na podstawie umowy stron, pod warunkiem że jest to korzystne dla pracownika. W konsekwencji ograniczył możliwość skracania okresów wypowiedzenia wyłącznie do wypowiedzeń dokonywanych przez pracownika. Wyłączył natomiast możliwość ich skracania w przypadku wypowiedzeń dokonywanych przez pracodawcę.

Jak wynika z orzeczenia SN, pracownik i pracodawca mogą porozumieć się na przyszłość, jeszcze przed
złożeniem oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę, że okres wypowiedzenia dokonanego przez
pracownika będzie krótszy niż w ustawie. Jest to dopuszczalne, pod warunkiem że jest korzystne dla
pracownika.
Przedmiotem sporu w omawianej sprawie była dopuszczalność umówienia się przez pracodawcę i pracownika przed
dokonaniem wypowiedzenia co do możliwości stosowania krótszego okresu wypowiedzenia, niż wynika to z ustawy.
Analizując orzecznictwo SN w tej sprawie, można stwierdzić iż początkowo SN stał na stanowisku, że przepis
ustanawiający ustawowe okresy wypowiedzenia ma charakter bezwzględnie obowiązujący i nie może być zmieniany
wolą stron (por. wyrok SN z 30.7.1981 r., I PR 63/81, 
). W późniejszym okresie nastąpiła zmiana stanowiska.
Sąd Najwyższy uznał, że przepis ten ma charakter semiimperatywny, co pozwala na modyfikowanie długości
okresów wypowiedzenia przez strony, jeśli jest to korzystne dla pracownika (por. uchwała SN z 9.11.1994 r., I PZP
46/94, 
; wyroki SN z 2.2.2003 r., I PK 416/02, 
 oraz z 16.11.2004 r., I PK 36/04, 
). Wszystkie te
orzeczenia dotyczyły jednak wydłużania okresów wypowiedzenia. Dopiero w omawianej sprawie, w wyroku
z 16.3.2014 r. (II PK 175/13, 
), wydanym po pierwszym rozpoznaniu sprawy, SN dopuścił możliwość
umówienia się przez strony co do stosowania w przyszłości krótszego okresu wypowiedzenia, w przypadku
dokonywania wypowiedzenia przez pracownika.
W komentowanym orzeczeniu SN potwierdził ten pogląd. Uzasadnił to semiimperatywnym charakterem art. 36 § 1
KP, pozwalającym na jego modyfikowanie na podstawie umowy stron, pod warunkiem że jest to korzystne dla
pracownika. W konsekwencji ograniczył możliwość skracania okresów wypowiedzenia wyłącznie do wypowiedzeń
dokonywanych przez pracownika. Wyłączył natomiast możliwość ich skracania w przypadku wypowiedzeń
dokonywanych przez pracodawcę.
Wyrok SN z 11.2.2016 r., II PK 343/14







Wyrok SN z 11.2.2016 r., II PK 343/14