Zmiany w przepisach
Prezydent podpisał ustawę obniżającą wiek emerytalny do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, cofając reformę z 67 lat. Ustawa ma zacząć obowiązywać od 1.10.2017 r. Zmiany obejmują także przepisy przejściowe dotyczące ochrony przedemerytalnej. Nowe regulacje wprowadzają różne zasady dotyczące ochrony pracowników z bliskością wieku emerytalnego lub w nowym okresie ochronnym. Wprowadzono także zmiany w zakresie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przez ZUS, ograniczając czas na wydanie decyzji ustalającej obowiązek zwrotu.
Tematyka: zmiany w wieku emerytalnym, modyfikacja ochrony zatrudnienia, wiek przechodzenia na emeryturę, ochrona przedemerytalna, zwrot nienależnie pobranych świadczeń, ZUS, przepisy przejściowe
Prezydent podpisał ustawę obniżającą wiek emerytalny do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, cofając reformę z 67 lat. Ustawa ma zacząć obowiązywać od 1.10.2017 r. Zmiany obejmują także przepisy przejściowe dotyczące ochrony przedemerytalnej. Nowe regulacje wprowadzają różne zasady dotyczące ochrony pracowników z bliskością wieku emerytalnego lub w nowym okresie ochronnym. Wprowadzono także zmiany w zakresie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przez ZUS, ograniczając czas na wydanie decyzji ustalającej obowiązek zwrotu.
Zmiany w wieku emerytalnym – modyfikacja ochrony zatrudnienia | Domaganie się zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przez ZUS Zmiany w wieku emerytalnym – modyfikacja ochrony zatrudnienia Prezydent podpisał ustawę obniżającą wiek emerytalny – do 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Ustawa obniża zatem wiek emerytalny do tego sprzed reformy, która wydłużyła i zrównała do 67. roku życia wiek przechodzenia na emeryturę dla kobiet i mężczyzn. Ustawa ma zacząć obowiązywać od 1.10.2017 r. Ustawa zawiera przepisy przejściowe dotyczące ochrony przedemerytalnej, o której mowa w art. 39 KP. Zgodnie z tym przepisem pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeśli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. W przypadku pracowników, którzy w momencie wejścia w życie nowych przepisów (tj. 1.10.2017 r.) będą objęci ochroną stosunku pracy wynikającą z tego przepisu, a także osób, które byłyby objęte taką ochroną, jeżeli w tym dniu pozostawałyby w stosunku pracy, utrzymany zostanie dotychczasowy okres ochronny (a więc do osiągnięcia wieku, który w świetle dotychczas obowiązujących przepisów jest dla nich wiekiem emerytalnym). Innymi słowy, osoby takie będą korzystały z ochrony przez taki okres, przez jaki korzystałyby z niej na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów. To oznacza, że w praktyce mogą korzystać z ochrony dłużej niż do ukończenia 60. (w przypadku kobiet) lub 65. (w przypadku mężczyzn) roku życia. Kolejny przepis przejściowy dotyczy takich osób, które – nawet gdyby były pracownikami w dniu wejścia w życie nowych przepisów (tj. 1.10.2017 r.) – w świetle aktualnie obowiązujących przepisów emerytalnych nie miałyby jeszcze ochrony (z uwagi na to, że brakuje im więcej niż cztery lata do osiągnięcia aktualnie obowiązującego, wyższego wieku emerytalnego), ale jednocześnie licząc od 1.10.2017 r., będzie im pozostawało nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia nowego, niższego wieku emerytalnego (co oznacza, że zgodnie z nowymi przepisami powinni już być w okresie ochronnym). Chodzi tutaj o osoby młodsze niż w przypadku opisanym powyżej – takie, które 1.10.2017 r. będą miały skończone co najmniej 56 lat (kobiety) i 61 lat (mężczyźni), ale nie więcej niż obowiązujący je aktualny, wyższy wiek emerytalny pomniejszony o cztery lata. Zgodnie z przepisami przejściowymi okres ochronny w przypadku takich osób będzie wynosił cztery lata od dnia wejścia w życie nowych przepisów (a więc będzie obejmował okres od 1.10.2017 r. do 30.9.2021 r.). W ten sposób okres ochronny zostanie dostosowany do nowego, niższego wieku emerytalnego poprzez przyznanie takim osobom ochrony już od 1.10.2017 r., której – w świetle aktualnie obowiązujących przepisów, mając na uwadze wyższy wiek emerytalny – tego dnia jeszcze by nie mieli. Domaganie się zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przez ZUS Zakład Ubezpieczeń Społecznych może wydać decyzję ustalającą wysokość i obowiązek zwrotu nienależnie pobranego świadczenia (np. zasiłku chorobowego) nie później niż w terminie pięciu lat od ostatniego dnia okresu, za który pobrano nienależne świadczenie. Do tej pory termin na wydanie decyzji nie był ograniczony. Przepisy wskazywały tylko, za jaki okres ZUS może żądać zwrotu nienależnie pobranego świadczenia i wyznaczały 10-letni termin przedawnienia. Termin ten liczony był od uprawomocnienia się decyzji ZUS zobowiązującej do zwrotu należności. Tutaj nic się nie zmieniło. Możliwość wydania decyzji została jednak ograniczona w czasie. To może spowodować wzmożenie aktywności ZUS w wydawaniu takich decyzji. Nowe przepisy obowiązują od 14.12.2016 r.
Zmiany w przepisach dotyczących wieku emerytalnego i ochrony przedemerytalnej oraz wprowadzenie limitu czasowego na wydanie decyzji zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przez ZUS to główne tematy nowych regulacji. Nowe przepisy mają na celu zwiększenie ochrony pracowników zbliżających się do wieku emerytalnego oraz usprawnienie procedur zwrotu nienależnie wypłaconych świadczeń.