Oskładkowanie wynagrodzenia w ramach grupy kapitałowej

Zdaniem Sądu Najwyższego, wynagrodzenie za wykonanie zleceń w ramach grupy kapitałowej powinno być traktowane jako wynagrodzenie za pracę i podlegać oskładkowaniu. W kontekście umów między spółką matką i pracownikiem zatrudnionym w spółce córce, istotne jest powiązanie kapitałowe i organizacyjne obu podmiotów. Wyrok SN z 3.10.2017 r. stanowił, że unikanie opłacania składek poprzez podział wynagrodzenia między umowy o pracę i zlecenia nie jest zgodne z prawem.

Tematyka: wynagrodzenie, grupa kapitałowa, oskładkowanie, umowa o pracę, umowa zlecenia, Sąd Najwyższy, powiązanie kapitałowe, podział wynagrodzenia, składki, wyrok SN

Zdaniem Sądu Najwyższego, wynagrodzenie za wykonanie zleceń w ramach grupy kapitałowej powinno być traktowane jako wynagrodzenie za pracę i podlegać oskładkowaniu. W kontekście umów między spółką matką i pracownikiem zatrudnionym w spółce córce, istotne jest powiązanie kapitałowe i organizacyjne obu podmiotów. Wyrok SN z 3.10.2017 r. stanowił, że unikanie opłacania składek poprzez podział wynagrodzenia między umowy o pracę i zlecenia nie jest zgodne z prawem.

 

Zdaniem SN wynagrodzenie za wykonanie zleceń w spółce matce przez zatrudnionego w spółce córce
powinno być potraktowane jako wynagrodzenie za pracę i oskładkowane.
W sytuacji zawarcia przez spółkę matkę umowy cywilnoprawnej z pracownikiem zatrudnionym w spółce córce
stosunek cywilnoprawny powinien być traktowany jak stosunek pracy i podlegać oskładkowaniu. W przedmiotowej
sprawie pracownik otrzymywał niskie wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę ze spółką córką, natomiast
wysokie w umowie zlecenia ze spółką matką. Taki rozdział pozwalał na opłacanie składek jedynie od niższego
wynagrodzenia – ze stosunku pracy.
Sąd Najwyższy wskazał jednak, że ze względu na powiązanie kapitałowe i organizacyjne obu spółek praca z umowy
zlecenia, pomimo że łączyła pracownika ze spółką matką, to była wykonywana w istocie na rzecz spółki będącej
pracodawcą, a więc spółki córki. Rozdzielenie umów i wypłacanie większych kwot na podstawie umowy zlecenia
miało na celu unikanie zapłaty składek, w związku z czym oskładkowaniem powinny zostać objęte obie umowy.
Wyrok SN z 3.10.2017 r., II UK 488/16







 

Sąd Najwyższy wskazał, że praktyka dzielenia wynagrodzenia między umowy o pracę i zlecenia w ramach grupy kapitałowej w celu uniknięcia oskładkowania jest niezgodna z przepisami. W konsekwencji, obie umowy powinny być objęte oskładkowaniem, aby zapewnić prawidłowe rozliczenie składek.