Ustawa o PPK uchwalona przez Sejm
Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych (PPK) wprowadza dodatkowy system zabezpieczenia emerytalnego, zakładający wypłatę zgromadzonych środków po osiągnięciu 60. roku życia. Przepisy ustawy będą stopniowo wdrażane, zaczynając od większych podmiotów zatrudniających. Udział w PPK będzie dobrowolny, jednak osoby zatrudnione zostaną automatycznie zapisane, a rezygnacja będzie wymagała deklaracji.
Tematyka: Ustawa, PPK, pracownicze plany kapitałowe, emerytura, zabezpieczenie emerytalne, system emerytalny, dobrowolny udział, automatyczne zapisywanie, deklaracja rezygnacji, wdrożenie stopniowe
Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych (PPK) wprowadza dodatkowy system zabezpieczenia emerytalnego, zakładający wypłatę zgromadzonych środków po osiągnięciu 60. roku życia. Przepisy ustawy będą stopniowo wdrażane, zaczynając od większych podmiotów zatrudniających. Udział w PPK będzie dobrowolny, jednak osoby zatrudnione zostaną automatycznie zapisane, a rezygnacja będzie wymagała deklaracji.
Ustawa od 9.10.2018 r. znajduje się w Senacie w Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej. Pracownicze plany kapitałowe to dodatkowy system zabezpieczenia emerytalnego zakładający wypłatę zgromadzonych środków po osiągnięciu przez uczestnika 60. roku życia. PPK będą współfinansowane przez podmiot zatrudniający, osobę zatrudnioną oraz państwo. Pomimo że zgodnie z projektem ustawa o PPK ma wejść w życie 1.1.2019 r., to obowiązek utworzenia PPK będzie wprowadzany stopniowo. Obowiązek tworzenia PPK będzie spoczywał: – od 1.7.2019 r. na podmiotach zatrudniających co najmniej 250 osób, – od 1.1.2020 r. na podmiotach zatrudniających co najmniej 50 osób, – od 1.7.2020 r. na podmiotach zatrudniających co najmniej 20 osób, – od 1.1.2021 r. na pozostałych podmiotach, w tym jednostkach sektora finansów publicznych. Przepisy ustawy nie będą stosowane w odniesieniu do podmiotu zatrudniającego, który prowadzi PPE i odprowadza składki podstawowe do PPE w wysokości co najmniej 3,5% wynagrodzenia, jeżeli do PPE przystąpiło co najmniej 25% osób zatrudnionych w danym podmiocie zatrudniającym. Co ważne, wyżej wymienione wymogi muszą być spełnione na dzień, w którym ustawa objęłaby danego zatrudniającego. Przepisy ustawy nie będą też stosowane w odniesieniu do mikroprzędsiębiorców, jeżeli wszystkie osoby zatrudnione złożą deklarację o rezygnacji z uczestnictwa w PPK, a także do osób fizycznych, które zatrudniają w zakresie niezwiązanym z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Udział w PPK ma być dobrowolny dla uczestników. Osoby zatrudnione będą jednak co do zasady automatycznie zapisywane do PPK, a rezygnacja z oszczędzania będzie wymagać złożenia deklaracji. Deklaracja będzie ważna przez cztery lata i możliwe będzie złożenie jej w każdym momencie. Złożenie deklaracji oznacza, że będą dokonywane wpłaty do PPK. Jeśli osoba zatrudniona po upływie czterech lat w dalszym ciągu nie będzie chciała oszczędzać w PPK, będzie zmuszona ponownie złożyć deklarację rezygnacji. W przeciwnym wypadku zostanie automatycznie zapisana do PPK. Należy również pamiętać, że udział w PPK będzie obejmował tzw. osoby zatrudnione, tj.: pracowników, osoby świadczące usługi na podstawie umów cywilnoprawnych (agencyjnych, zlecenia, umów o świadczenie usług), członków rad nadzorczych podlegających ubezpieczeniu (pobierających wynagrodzenie), osób wykonujących pracę nakładczą oraz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych. r.pr. Sandra Szybak-Bizacka - kancelaria Raczkowski Paruch w biurze w Katowicach Marta Zalewska, aplikant adwokacki kancelaria Raczkowski Paruch
Ustawa o PPK wprowadza nowy system zabezpieczenia emerytalnego, który stopniowo będzie obowiązywał różne przedsiębiorstwa. Udział w PPK jest dobrowolny, jednak osoby zatrudnione zostaną automatycznie zapisane. Deklaracja rezygnacji będzie ważna przez 4 lata, a brak oszczędzania spowoduje konieczność jej ponownego złożenia.