Limit składek na ZUS
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że ustawa z 15.12.2017 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw jest zgodna z art. 2 Konstytucji RP i jest nie-zgodna z art. 7 Konstytucji RP. Prezydent RP skierował do TK wniosek o zbadanie zgodności z Konstytucją RP ustawy z 15.12.2017 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw zarzucając jej niezgodność z art. 2, 7 i 59 ust. 2 w zw. z art. 12 i 20 Konstytucji RP. Przedłożona do podpisu Prezydenta ustawa miała na celu zniesienie górnego limitu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Tematyka: Limit składek, ZUS, Trybunał Konstytucyjny, Prezydent RP, ustawy, system ubezpieczeń społecznych, emerytury, renty, konsultacje, związki zawodowe, organizacje pracodawców, Rada Dialogu Społecznego, uchwały, Senat, kworum, wyrok, Kp 1/18
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że ustawa z 15.12.2017 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw jest zgodna z art. 2 Konstytucji RP i jest nie-zgodna z art. 7 Konstytucji RP. Prezydent RP skierował do TK wniosek o zbadanie zgodności z Konstytucją RP ustawy z 15.12.2017 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw zarzucając jej niezgodność z art. 2, 7 i 59 ust. 2 w zw. z art. 12 i 20 Konstytucji RP. Przedłożona do podpisu Prezydenta ustawa miała na celu zniesienie górnego limitu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że ustawa z 15.12.2017 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw jest zgodna z art. 2 Konstytucji RP i jest nie-zgodna z art. 7 Konstytucji RP. Orzeczenie zapadło przy wspólnym zdaniu odrębnym 3 sędziów. Prezydent RP skierował do TK wniosek o zbadanie zgodności z Konstytucją RP ustawy z 15.12.2017 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw zarzucając jej niezgodność z art. 2, 7 i 59 ust. 2 w zw. z art. 12 i 20 Konstytucji RP. Przedłożona do podpisu Prezydenta ustawa miała na celu zniesienie górnego limitu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zmiany wprowadzone w tym zakresie miały wejść w życie z 1.1.2019 r. Zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy, składka na ubezpieczenia emerytalne i rentowe miała być od 2019 r. odprowadzana bez ograniczenia kwoty rocznej podstawy wymiaru składek, tj. od całości wypłaconego wynagrodzenia (uposażenia), a nie jak dotychczas, z zastosowaniem ograniczenia kwoty rocznej podstawy wymiaru składek do kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy. We wniosku podkreślono, że konsultowanie projektów ustaw ze związkami zawodowymi, organizacjami pracodawców czy podmiotami takimi, jak Rada Dialogu Społecznego, jest bardzo ważnym elementem procedury stanowienia prawa. Nie ulega wątpliwości, że szczególnie w sferze tak ważnej dla obywatela, jak kształt systemu emerytalnego, konieczne jest przestrzeganie obowiązujących zasad opiniowania projektów aktów normatywnych. W ocenie Prezydenta RP, tempo prac związanych z projektem ustawy oraz data jego wniesienia do Sejmu wskazuje, że strona rządowa nie miała zamiaru oczekiwać na przedstawienie opinii przez stronę społeczną w ustawowym terminie. Skierowanie wniosku o przedstawienie opinii przez związki zawodowe oraz organizacje pracodawców było zatem jedynie formalnym gestem, który nie dawał tym podmiotom żadnej realnej możliwości przedstawienia swojego stanowiska w sprawie projektowanych rozwiązań. W trakcie prac nad projektem zostały również naruszone kompetencje Rady Dialogu Społecznego. Uprawnienie związków zawodowych oraz organizacji pracodawców do opiniowania aktów prawnych ma swoje umocowanie w normach konstytucyjnych. Trybunał Konstytucyjny nie podzielił zarzutów przedstawionych we wniosku. Zdaniem TK nie istnieje umocowanie konstytucyjne dla kompetencji opiniodawczych organizacji związkowych i organizacji pracodawców. Mają one źródło w przepisach ustawowych. Nie ma w polskim systemie prawnym upoważnienia do udziału w procesie stanowienia prawa, w rozumieniu konstytucyjnych źródeł prawa, dla organów niewymienionych w tym kontekście przez ustrojodawcę. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że w toku prac legislacyjnych nad zaskarżoną ustawą, zarówno w odpowiedzi na przesłane organizacjom pracodawców, związków zawodowych i Radzie Dialogu Społecznego pismo, a także w wyniku podania do wiadomości publicznej informacji na temat rozpoczęcia prac nad projektem zaskarżonej ustawy, swoje stanowiska w trakcie prac sejmowych przysłało kilka organizacji związków zawodowych i organizacji pracodawców. Przedstawiciele organizacji związków zawodowych i organizacji pracodawców stawili się i zabierali głos w trakcie posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Trybunał Konstytucyjny stwierdził natomiast uchybienia w trakcie prac nad zaskarżoną ustawą w Senacie, gdy część obecnych na sali senatorów wyjęła z maszyny do głosowania swoje karty. Po stwierdzeniu braku kworum odbyło się ponowne liczenie obecnych senatorów, jednak ze stenogramu wynika, że dotyczyło ono głosowania nr 36 w przedmiocie przyjęcia poprawek do zaskarżonej ustawy, a nie nr 37 w przedmiocie przyjęcia zaskarżonej ustawy w całości wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek. Trybunał Konstytucyjny dysponując nagraniem, na podstawie którego przeliczono obecnych na sali obrad senatorów, nie był w stanie stwierdzić, które dokładnie głosowanie było przedmiotem ponownej analizy i czy w głosowaniu wzięła udział odpowiednia dla zachowania kworum liczba senatorów. Wyrok TK z 14.11.2018 r., Kp 1/18
Trybunał Konstytucyjny stwierdził natomiast uchybienia w trakcie prac nad zaskarżoną ustawą w Senacie, gdy część obecnych na sali senatorów wyjęła z maszyny do głosowania swoje karty. Po stwierdzeniu braku kworum odbyło się ponowne liczenie obecnych senatorów, jednak ze stenogramu wynika, że dotyczyło ono głosowania nr 36 w przedmiocie przyjęcia poprawek do zaskarżonej ustawy, a nie nr 37 w przedmiocie przyjęcia zaskarżonej ustawy w całości wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek. Trybunał Konstytucyjny dysponując nagraniem, na podstawie którego przeliczono obecnych na sali obrad senatorów, nie był w stanie stwierdzić, które dokładnie głosowanie było przedmiotem ponownej analizy i czy w głosowaniu wzięła udział odpowiednia dla zachowania kworum liczba senatorów. Wyrok TK z 14.11.2018 r., Kp 1/18