Pobieranie zasiłku dla bezrobotnych a świadczenie przedemerytalne

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która pobierała zasiłek dla bezrobotnych przez co najmniej 6 miesięcy. Jednakże nie musi to być okres ciągły ani bezpośrednio po zakończeniu stosunku pracy. Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi precyzuje kwestie związane z uprawnieniem do świadczenia przedemerytalnego i interpretacją przepisów prawnych dotyczących tego zagadnienia.

Tematyka: świadczenie przedemerytalne, zasiłek dla bezrobotnych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Sąd Okręgowy Łódź, interpretacja przepisów, nabycie prawa do świadczenia

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która pobierała zasiłek dla bezrobotnych przez co najmniej 6 miesięcy. Jednakże nie musi to być okres ciągły ani bezpośrednio po zakończeniu stosunku pracy. Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi precyzuje kwestie związane z uprawnieniem do świadczenia przedemerytalnego i interpretacją przepisów prawnych dotyczących tego zagadnienia.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje ubezpieczonemu, który pobierał zasiłek dla bezrobotnych przez
okres co najmniej 6 miesięcy. Okres pobierania zasiłku nie musi być ciągły i nie musi przypadać
bezpośrednio po rozwiązaniu ostatniego stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy - Wyrok
Sądu Okręgowego w Łodzi z 30.12.2020 r., VIII U 1310/20, 
.


Stan faktyczny
Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi odmówił CR prawa do świadczenia przedemerytalnego. CR udowodniła
łącznie 35 lat, 11 miesięcy i 8 dni okresów ubezpieczenia, w tym 26 lat, 11 miesięcy i 13 dni okresów składkowych
oraz 9 lat i 10 dni okresów nieskładkowych, które ograniczono do 1/3 udokumentowanych składkowych okresów
ubezpieczenia i przyjęto w wymiarze 8 lat, 11 miesięcy i 25 dni. Ponieważ jednak nie został spełniony warunek
pobierania przez CR zasiłku dla bezrobotnych w okresie 180 dni po ustaniu zatrudnienia z przyczyn leżących po
stronie zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z 20.4.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1409 ze zm. dalej: PromZatrU), w opinii Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nie było
podstaw do przyznania świadczenia przedemerytalnego. Zakład Ubezpieczeń Społecznych stanął na stanowisku, że
aby uznać za spełniony warunek pobierania zasiłku dla bezrobotnych przez co najmniej 180 dni, zdarzenie to
powinno nastąpić już po rozwiązaniu ostatniego stosunku pracy i trwać ciągiem, a nie tak jak w przypadku CR -
w dwóch okresach.
CR zarzuciła Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych naruszenie przepisów art. 2 ust. 3 ustawy z 30.4.2004 r.
o świadczeniach przedemerytalnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1725 ze zm., dalej: ŚwPrzedEmU) poprzez
nieuzasadnione przyjęcie, że okres 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych musi być okresem ciągłym i nie
może być przerwany okresem zatrudnienia.
Stan prawny i wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi
Sąd Okręgowy rację przyznał skarżącej. Sąd przypomniał, że prawo do świadczenia przedemerytalnego, zgodnie
z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 2 ŚwPrzedEmU, przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub
stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu PromZatrU, w którym była zatrudniona
przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada
okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.
Wspomniane świadczenie, w myśl art. 2 ust. 3 ŚwPrzedEmU, przysługuje po upływie co najmniej 180 dni pobierania
zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w PromZatrU, jeżeli osoba ta spełnia określone warunki. Osoba ta musi
być zarejestrowana jako bezrobotna, a w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie może odmówić bez
uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej albo
zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych. Ponadto osoba taka musi złoży wniosek
o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez
powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.
Przy czym Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że art. 2 ust. 5 ŚwPrzedEmU jasno wskazuje, że do okresu 180 dni
pobierania zasiłku dla bezrobotnych wlicza się zarówno okresy, za które, zgodnie z art. 75 ust. 2 PromZatrU, prawo
do zasiłku dla bezrobotnych nie przysługiwało, jak również okresy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej,
w rozumieniu przepisów PromZatrU, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych
podjętego w tym okresie.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych, przy ustalaniu okresu pobierania przez CR zasiłku dla bezrobotnych uwzględnił
wyłącznie okres pobierania tego zasiłku po ustaniu zatrudnienia związanego z jej ostatnim stosunku pracy, które
uległo rozwiązaniu wskutek likwidacji stanowiska pracy. Sąd Okręgowy zaznaczył, że do tego okresu Zakład
Ubezpieczeń Społecznych powinien także zaliczyć okres wcześniejszego pobierania przez CR tego zasiłku.
Przy ustalaniu okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych Zakład Ubezpieczeń Społecznych powinien uwzględnić
także przepisy art. 73 ust. 5 PromZatrU, które mówią o tym, że bezrobotny, który utracił ten status na okres krótszy
niż 365 dni, między innymi z powodu podjęcia zatrudnienia, zachowuje prawo do zasiłku na okres skrócony o okres
pobierania zasiłku przed utratą statusu bezrobotnego. Oznacza to, jak wyraźnie podkreślił Sąd Okręgowy w Łodzi, że
„6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie musi trwać nieprzerwanie, a jednocześnie nie warunkuje
tego przepis art. 2 ust. 3 ŚwPrzedEmU (...) warunkiem uprawniającym do uzyskania świadczenia przedemerytalnego
jest pobieranie zasiłku dla bezrobotnych przez okres co najmniej 6 miesięcy, a ustawodawca nie sprecyzował



kolejnego wymagania, że ten 6-miesięczny okres nieprzerwanego pobierania zasiłku dla bezrobotnych powinien
przypadać po rozwiązaniu ostatniego stosunku pracy”.
Sąd Okręgowy uznał wobec powyższego, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych powinien przyznać CR świadczenie
przedemerytalne. Nabycie prawa do świadczenia przedemerytalnego nie jest uzależnione od pobierania zasiłku dla
bezrobotnych, bezpośrednio po zakończeniu okresu zatrudnienia. Okres 180 dni pobierania tego zasiłku nie musi być
też okresem ciągłym.

Komentarz
Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dalszym ciągu miewa kłopoty z właściwą interpretacją przepisów ŚwPrzedEmU
w zakresie właściwego ustalania okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych w kontekście ustalania prawa do
świadczenia przedemerytalnego. Dziwi to tym bardziej, że kwestie te niejednokrotnie już były przedmiotem wyroków
Sądu Najwyższego. Przykładowo, w wyroku z 7.3.2013 r., I UK 559/12, 
, Sąd Najwyższy wskazał, że
„Świadczenie przedemerytalne przysługuje ubezpieczonemu, po spełnieniu innych warunków ustawowych, który
pobierał zasiłek dla bezrobotnych przez okres co najmniej 6 miesięcy, bez potrzeby wykazywania ciągłego pobierania
tego świadczenia po rozwiązaniu ostatniego stosunku pracy (art. 2 ust. 3 ŚwPrzedEmU)”. Przy czym w innej sprawie
z 2.7.2013 r., III UZP 2/13, 
. Sąd Najwyższy stwierdził także, że „okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych,
określony w art. 2 ust. 3 ŚwPrzedEmU, nie musi przypadać bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn
wymienionych w art. 2 ust. 1 ŚwPrzedEmU”.

Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z 30.12.2020 r., VIII U 1310/20, 








Sąd Okręgowy w Łodzi uznał, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych błędnie interpretował przepisy dotyczące świadczenia przedemerytalnego. Nabycie prawa do tego świadczenia nie jest ściśle uzależnione od pobierania zasiłku dla bezrobotnych bezpośrednio po zakończeniu pracy. Okres 180-dniowego pobierania zasiłku nie musi być ciągły.