Ubezpieczony ma prawo do wyższego zasiłku chorobowego za pobyt w szpitalu

Zmiany w przepisach wprowadziły podwyższenie zasiłku chorobowego za pobyt w szpitalu od 1.1.2022 r. na poziom 80% podstawy wymiaru zasiłku, z podwyższeniem o 10%. Ustawa z 24.6.2021 r. dąży do uporządkowania systemu ubezpieczeń społecznych, w tym zwiększenia wysokości zasiłku chorobowego.

Tematyka: zasiłek chorobowy, szpital, podwyższenie, ubezpieczenia społeczne, wymiar zasiłku, ZmSysUbSpołU21, ZasiłkiU

W związku ze zmianą przepisów nastąpiło podwyższenie wymiaru zasiłku chorobowego za czas pobytu
w szpitalu. Od 1.1.2022 r. wymiar takiego zasiłku wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku. Uległ on
podwyższeniu o 10%.
Ustawa z 24.6.2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.
z 2021 r. poz. 1621, dalej: ZmSysUbSpołU21) dokonała szeregu zmian w systemie ubezpieczeń społecznych. Celem
zmian jest uporządkowanie systemu ubezpieczeń społecznych, jego racjonalizacja, wprowadzenie jednolitych
rozwiązań w zakresie przyznawania i wypłaty świadczeń. Jedną z prowadzonych zmian jest podwyższanie wysokości
podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres pobytu w szpitalu.
Wyższy zasiłek chorobowy za pobyt w szpitalu
Zgodnie z ustawą z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1133, dalej: ZasiłkiU) jednym ze świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia
chorobowego jest zasiłek chorobowy. Przysługuje on ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu
choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
Od 1.1.2022 r. miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku (art. 11 ZasiłkiU). Dotyczy to
także sytuacji, kiedy ubezpieczony przebywa w szpitalu. Przed zmianą miesięczny zasiłek chorobowy za okres
pobytu w szpitalu wynosił 70% podstawy wymiaru zasiłku. Rozróżniano wtedy wysokość zasiłku za czas niezdolności
do pracy od tego, czy ubezpieczony przebywał w szpitalu, czy nie. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosił 80%
podstawy wymiaru zasiłku, a za okres pobytu w szpitalu wynosił 70% podstawy wymiaru. Obecnie nie ma takiego
rozróżnienia. Doszło do wyrównania wysokości zasiłku poprzez podwyższenie o 10% wysokości zasiłku za okres
pobytu w szpitalu.
Na wyższy zasiłek chorobowy wynoszący 100% podstawy wymiaru zasiłku można liczyć, jeżeli niezdolność do pracy
lub niemożność wykonywania pracy:
• przypada w okresie ciąży;
• powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców
komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów;
• powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.
W sytuacji, kiedy ubezpieczony z powyższych powodów przebywa w szpitalu ma prawo do wyższego zasiłku,
w wysokości 100%.
Zgodnie z art. 21 ZmSysUbSpołU21 zasiłki chorobowe, do których prawo powstało przed 1.1.2022 r., wypłaca się
w wysokości, na zasadach i w trybie określonych w przepisach ZasiłkiU - w brzmieniu obowiązującym przed 1.1.2022
r., za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi
przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc,
w którym powstała niezdolność do pracy. Podstawę wymiaru zasiłku za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi
jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku (art. 36 ZasiłkiU).
Kiedy przysługuje zasiłek chorobowy za pobyt w szpitalu
Prawo do zasiłku chorobowego zależy od tego, czy osoba podlega ubezpieczeniu chorobowemu. Do grupy osób
objętych ubezpieczeniem chorobowym należą m.in. pracownicy, zleceniobiorcy oraz przedsiębiorcy.
Obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają przede wszystkim pracownicy oraz zleceniobiorcy, gdy zawarli
umowę ze swoim pracodawcą lub gdy zawarli ją z innym pracodawcą, ale pracują na rzecz swojego pracodawcy. Co
oznacza, że osoby zatrudnione na podstawie zatrudnienia pracowniczego i niepracowniczego w większości
przypadków podlegają ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo. W przypadku obowiązkowego objęcia
ubezpieczeniem chorobowym składki opłaca płatnik składek, którym jest pracodawca lub zleceniodawca.
Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek przedsiębiorcy, czyli osoby, które prowadzą
działalność oraz osoby z nimi współpracujące, a także osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia, jeśli

nie pracują dla swojego pracodawcy. W sytuacji dobrowolnego objęcia ubezpieczeniem chorobowym składki
opłacane są samodzielnie przez ubezpieczonego.
Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia
chorobowego, jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu. W przypadku ubezpieczonego dobrowolnie, prawo
do zasiłku chorobowego nabywa się po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Do powyższych
okresów wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30
dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby
wojskowej przez żołnierza niezawodowego.
Bez okresu wyczekiwania, czyli od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do zasiłku chorobowego
przysługuje m. in.: jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy lub
gdy ubezpieczony obowiązkowo ma wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia
chorobowego.
Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Zasiłek
nie przysługuje jednak za okresy niezdolności do pracy, w których ubezpieczony zachowuje prawo do
wynagrodzenia. Ponadto zasiłek nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy przypadającej w szczególnych
okresach np. w czasie urlopu bezpłatnego i urlopu wychowawczego. Również w okresie tymczasowego aresztowania
lub odbywania kary pozbawienia wolności nie przysługuje zasiłek chorobowy, chyba że prawo do zasiłku wynika
z ubezpieczenia chorobowego osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie
odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania.
Okres przez jaki ubezpieczony może pobierać zasiłek chorobowy jest określony przepisami. Zasiłek chorobowy
przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy, nie
dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie
ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni.

Prawo do wyższego zasiłku chorobowego za pobyt w szpitalu przysługuje ubezpieczonemu w sytuacjach szczególnych, takich jak ciąża, badania lekarskie czy wypadek przy pracy. Okres pobytu w szpitalu wpływa na wysokość zasiłku, który może wynieść nawet 100% podstawy wymiaru zasiłku.