Nauka w szkole średniej a świadczenie rodzicielskie
W ramach negatywnej przesłanki przyznania świadczenia rodzicielskiego, nie można uznać nauki w szkole średniej za powód do odmowy opieki nad dzieckiem. Decyzja Organu I instancji oraz rozstrzygnięcie SKO zostały podtrzymane przez WSA w Poznaniu, który uznał, że kontynuowanie nauki nie uniemożliwia sprawowania opieki. W efekcie, decyzje administracyjne naruszyły przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych, co skutkowało uchyleniem decyzji odmownych.
Tematyka: świadczenie rodzicielskie, nauka w szkole średniej, opieka nad dzieckiem, decyzja administracyjna, WSA Poznań
W ramach negatywnej przesłanki przyznania świadczenia rodzicielskiego, nie można uznać nauki w szkole średniej za powód do odmowy opieki nad dzieckiem. Decyzja Organu I instancji oraz rozstrzygnięcie SKO zostały podtrzymane przez WSA w Poznaniu, który uznał, że kontynuowanie nauki nie uniemożliwia sprawowania opieki. W efekcie, decyzje administracyjne naruszyły przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych, co skutkowało uchyleniem decyzji odmownych.
W ramach negatywnej przesłanki przyznania świadczenia rodzicielskiego, określonej w art. 17c ust. 9 pkt. 3 ŚwRodzU, nie mieszczą się sytuacje, w których strona jedynie okresowo nie sprawuje osobistej opieki nad dzieckiem z uwagi na dodatkową aktywność o charakterze niezarobkowym, w tym naukę w szkole średniej. Okoliczność ta nie wyklucza możliwości sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem - co najwyżej ją ogranicza. Decyzja Organu I instancji Prezydent Miasta G. (dalej: Organ I instancji) decyzją z 15.12.2021 r. odmówił przyznania N.J. (dalej: Skarżąca) świadczenia rodzicielskiego na dziecko B.K. Organ I instancji ustalił, że Skarżąca jest uczennicą 4 klasy technikum i kontynuuje naukę w trybie dziennym. Zajęcia odbywają się od poniedziałku do piątku. Następnie wskazano, że świadczenie rodzicielskie zgodnie z art. 17c ust. 9 pkt. 3 ustawy z 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. 2022 r. poz. 615; dalej: ŚwRodzU) nie przysługuje, jeżeli osoba ubiegająca się o to świadczenie lub osoba je pobierająca nie sprawuje osobistej opieki nad dzieckiem lub jej zaprzestała, w tym w związku z zatrudnieniem lub wykonywaniem innej pracy zarobkowej, które uniemożliwiają sprawowanie tej opieki. W ocenie Organu I instancji kontynuowanie nauki szkolnej w systemie dziennym należy traktować tak samo jak wykonywanie pracy zarobkowej. Przebywanie przez Skarżącą-uczennicę w szkole uniemożliwia sprawowanie osobistej opieki nad dzieckiem w tym czasie i konieczna jest potrzeba zapewnienia opieki przez osoby trzecie. Rozstrzygnięcie SKO Po rozpoznaniu sprawy w trybie odwoławczym decyzją z 23.2.2022 r. SKO utrzymało w mocy rozstrzygnięcie Organu I instancji i wyjaśniło, że Skarżąca zaprzestała sprawowania całkowitej opieki nad dzieckiem ze względu na kontynuowanie nauki w szkole średniej. Z zaświadczenia Zespołu Szkół [...] w G. wynika, że uczęszcza ona do szkoły stacjonarnej w trybie dziennym od poniedziałku do piątku, a zajęcia odbywają się od godziny 8.00 do godziny 15.45. Oznacza to, że w tym czasie Skarżąca nie sprawuje osobistej opieki nad córką. Nauka w szkole ponadpodstawowej stacjonarnej różni się od studiowania, podczas którego student może ustalić godziny zajęć, a nawet poszczególne dni zajęć z uczelnią. Skarga do WSA w Poznaniu Skarżąca zażądała uchylenia decyzji SKO oraz poprzedzającej ją decyzji Organu I instancji i uznała, że ww. decyzje zostały wydane z naruszeniem art. 17c ust. 9 pkt. 3 ŚwRodzU poprzez błędną wykładnię, a w konsekwencji uznanie, że osoba będąca uczniem szkoły średniej w trybie dziennym spełnia negatywna przesłankę przyznania świadczenia rodzicielskiego. SKO podtrzymało stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu podjętej decyzji i wniosło o oddalenie skargi. Stan prawny Materialnoprawną podstawę wydanych w sprawie rozstrzygnięć stanowił art. 17c ust. 1 ŚwRodzU, zgodnie z którym świadczenie rodzicielskie przysługuje: 1. Matce albo ojcu dziecka, z uwzględnieniem art. 17c ust. 2 ŚwRodzU; 2. Opiekunowi faktycznemu dziecka w przypadku objęcia opieką dziecka w wieku do ukończenia 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego - do ukończenia 10 roku życia; 3. Rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, w przypadku objęcia opieką dziecka w wieku do ukończenia 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego - do ukończenia 10 roku życia; 4. Osobie, która przysposobiła dziecko, w przypadku objęcia opieką dziecka w wieku do ukończenia 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego - do ukończenia 10 roku życia. Analiza akt sprawy uzasadnia stanowisko, że pomiędzy stronami (Skarżącą i SKO) bezsporne jest, iż Skarżąca będąca wnioskodawczynią, jako matka B.K. urodzonej w październiku 2021 r., spełnia kryteria podmiotowe, o których mowa wyżej. Kwestia sporna dotyczy prawidłowej wykładni oraz prawidłowego zastosowania w kontrolowanej sprawie art. 17c ust. 9 ŚwRodzU, który stanowi, że świadczenie rodzicielskie nie przysługuje, jeżeli: 1. Co najmniej jeden z rodziców dziecka lub osoba, o której mowa w art. 17c ust. 1 pkt. 1, 2 lub 3 ŚwRodzU, otrzymują zasiłek macierzyński lub uposażenie za okres ustalony przepisami KP jako okres urlopu macierzyńskiego, okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego lub okres urlopu rodzicielskiego; 2. Dziecko zostało umieszczone w pieczy zastępczej - w przypadku osób, o których mowa w art. 17c ust. 1 pkt. 1 i 4 ŚwRodzU; 3. Osoba ubiegająca się o świadczenie rodzicielskie lub osoba pobierająca świadczenie rodzicielskie nie sprawuje lub zaprzestała sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, w tym w związku z zatrudnieniem lub wykonywaniem innej pracy zarobkowej, które uniemożliwiają sprawowanie tej opieki; 4. W związku z wychowywaniem tego samego dziecka lub w związku z opieką nad tym samym dzieckiem jest już ustalone prawo do świadczenia rodzicielskiego, dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10 ŚwRodzU, świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z 4.4.2014 roku o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1297); 5. Osobom, o których mowa w art. 17c ust. 1 ŚwRodzU, przysługuje za granicą świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia rodzicielskiego, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej. Analiza powołanych powyżej przepisów prowadzi zdaniem WSA w Poznaniu do wniosku, że ustawodawca nakazuje postrzegać i wiązać negatywne przesłanki do przyznania świadczenia rodzicielskiego z takimi okolicznościami, które powodują całkowite zaprzestanie opieki nad dzieckiem, jak te określone w art. 17c ust. 9 pkt. 2 ŚwRodzU, tj. umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej, lub z sytuacjami prawnymi o cechach uprawnienia do pobierania innych świadczeń, których celem jest stworzenie materialnych warunków do sprawowania osobistej pieczy nad urodzonym dzieckiem (art. 17c ust. 9 pkt 1, pkt 4 i pkt 5 ŚwRodzU). Przy dekodowaniu normy prawnej określonej art. 17c ust. 9 pkt. 3 ŚwRodzU należy uwzględniać, że na gruncie wykładni językowej do okoliczności stanowiących o zaistnieniu negatywnej przesłanki przyznania świadczenia rodzicielskiego ustawodawca zalicza „stan braku lub zaprzestania osobistej opieki nad dzieckiem” oraz nakazuje przyjmować, że o zrealizowaniu takiej przesłanki stanowią „zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej, które uniemożliwiają sprawowanie tej opieki”. Przesłanka negatywna przyznania świadczenia rodzicielskiego Z powyższych względów, także w ocenie WSA w Poznaniu, w ramach negatywnej przesłanki przyznania świadczenia rodzicielskiego, określonej w art. 17c ust. 9 pkt 3 ŚwRodzU, nie mieszczą się sytuacje, w których strona jedynie okresowo nie sprawuje osobistej opieki nad dzieckiem z uwagi na dodatkową aktywność o charakterze niezarobkowym, w tym naukę w szkole średniej (wyrok WSA w Gdańsku z 26.10.2017 r., III SA/Gd 648/17, ). Okoliczność, że osoba ubiegająca się o świadczenie rodzinne uczy się w trybie dziennym w szkole średniej, w tym przypadku w technikum, nie wyklucza, lecz co najwyżej ogranicza możliwości sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Wbrew argumentacji podnoszonej przez SKO, na gruncie art. 17c ust. 9 pkt. 3 ŚwRodzU brak jest podstaw do formułowania istotnych różnic pomiędzy sytuacją ucznia szkoły średniej a sytuacją studenta. W każdej z wymienionych sytuacji aktualne pozostaje jedynie ograniczenie sprawowania osobistej opieki na dzieckiem z powodów niezarobkowych. Rozstrzygnięcie WSA w Poznaniu Mając powyższe na uwadze, WSA w Poznaniu uznał, że Organy administracji obu instancji naruszyły przepisy ŚwRodzU i błędnie uznały, że Skarżąca - będąc uczniem szkoły średniej w trybie dziennym - spełnia negatywną przesłankę z art. 17c ust. 9 pkt. 3 ŚwRodzU uzasadniającą odmowę przyznania świadczenia rodzicielskiego. Powyższe skutkowało koniecznością uwzględnienia skargi i uchylenia decyzji wydanych w sprawie. Komentarz Mając na względzie stan faktyczny rozpatrywanej sprawy, WSA w Poznaniu dokonał analizy jednej z negatywnych przesłanek ustawowych przyznania świadczenia rodzinnego, jaką stanowi „brak sprawowania lub zaprzestanie sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, w tym w związku z zatrudnieniem lub wykonywaniem innej pracy zarobkowej, które uniemożliwiają sprawowanie tej opieki”. Zdaniem WSA w Poznaniu w ramach tej przesłanki nie mieści się pobieranie i kontynuowanie nauki w szkole średniej w trybie dziennym, z tego względu, iż sytuacji tej nie można traktować jako „uniemożliwiającej” sprawowanie opieki nad dzieckiem, a jedynie jako „ograniczającą” jej wykonywanie. Przedmiotowe rozstrzygnięcie okazało się więc korzystne dla Skarżącej. Wyrok WSA w Poznaniu z 30.8.2022 r., II SA/Po 285/22
Analiza akt sprawy wskazała, że nauka w szkole średniej nie spełnia warunków negatywnej przesłanki przyznania świadczenia rodzicielskiego. WSA w Poznaniu uznał, że interpretacja organów administracji była błędna, co skutkowało przyznaniem świadczenia Skarżącej. Wyrok WSA z 30.8.2022 r., II SA/Po 285/22, potwierdził korzystne dla Skarżącej rozstrzygnięcie.